Loading...

سؤال 384_ آیا در #رکوع و #سجده می توان #قرآن #قرائت نمود؟


✅پاسخ :به روایات زیر توجه فرمایید :

1⃣مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ فِي الْخِصَالِ عَنْ حَمْزَةَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْعَلَوِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِيٍّ قَالَ: سَبْعَةٌ لَا يَقْرَءُونَ الْقُرْآنَ الرَّاكِعُ وَ السَّاجِدُ وَ.........
📚الخصال ص۳۵۷

ترجمه :امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود : هفت کس قرائت قرآن نمی کنند : شخص راکع (در حال رکوع) و شخص ساجد (در حال سجده).....

2⃣عَنِ السِّنْدِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي الْبَخْتَرِيِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ عَلِيّاً كَانَ يَقُولُ لَا قِرَاءَةَ فِي رُكُوعٍ وَ لَا سُجُودٍ إِنَّمَا فِيهِمَا الْمِدْحَةُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ الْمَسْأَلَةُ فَابْتَدِءُوا قَبْلَ الْمَسْأَلَةِ بِالْمِدْحَةِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ اسْأَلُوا بَعْدَهُ.
📚قرب الإسناد ص66

امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمود :در #رکوع و #سجده #قرائت (قرآن) نیست. همانا در آن دو، مدح و ستایش الله عزوجل و سپس درخواست و دعا می باشد پس قبل از درخواست و دعا ابتدا مدح الهی نمایید و سپس بعد از آن درخواست کنید.

✅در چندین روایت که دو مورد آن ذکر شد، از #قرائت_قرآن_در_رکوع_و_سجده نهی شده است.

✅به دو مورد استثناء توجه فرمایید :

3⃣عَنْ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ فِي الرَّجُلِ يَنْسَى حَرْفاً مِنَ الْقُرْآنِ- فَيَذْكُرُ وَ هُوَ رَاكِعٌ هَلْ يَجُوزُ لَهُ أَنْ يَقْرَأَهُ قَالَ لَا وَ لَكِنْ إِذَا سَجَدَ فَلْيَقْرَأْهُ الْحَدِيثَ.
📚التهذيب ج۲- ص۲۹۷

ترجمه :عمار از امام صادق علیه السلام در مورد شخصی که حرفی از قرآن را فراموش می کند و در حالت رکوع آن را به یاد می آورد، سؤال نمود که آیا جایز است که آن را (در رکوع) قرائت نماید؟ فرمود :خیر، ولی وقتی سجده نمود آن را قرائت نماید.

4⃣عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ دُوَيْلٍ عَنْ مُقَاتِلِ بْنِ مُقَاتِلٍ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا جُعِلْتُ فِدَاكَ عَلِّمْنِي دُعَاءً لِقَضَاءِ الْحَوَائِجِ فَقَالَ إِذَا كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ إِلَى اللَّهِ مُهِمَّةٌ فَاغْتَسِلْ وَ الْبَسْ أَنْظَفَ ثِيَابِكَ وَ شَمَّ شَيْئاً مِنَ الطِّيبِ ثُمَّ ابْرُزْ تَحْتَ السَّمَاءِ فَصَلِّ رَكْعَتَيْنِ تَفْتَتِحُ الصَّلَاةَ فَتَقْرَأُ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ- وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً ثُمَّ تَرْكَعُ فَتَقْرَأُ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً ثُمَّ تُتِمُّهَا عَلَى مِثَالِ صَلَاةِ التَّسْبِيحِ غَيْرَ أَنَّ الْقِرَاءَةَ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً (فَإِذَا سَلَّمْتَ فَاقْرَأْهَا خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً) ثُمَّ تَسْجُدُ فَتَقُولُ فِي سُجُودِكَ اللَّهُمَّ إِنَّ كُلَّ مَعْبُودٍ مِنْ لَدُنْ عَرْشِكَ إِلَى قَرَارِ أَرْضِكَ فَهُوَ بَاطِلٌ سِوَاكَ فَإِنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الْحَقُّ الْمُبِينُ اقْضِ لِي حَاجَةَ كَذَا وَ كَذَا السَّاعَةَ السَّاعَةَ- وَ تُلِحُّ فِيمَا أَرَدْتَ.
📚الكافي ج۳- ص۴۷۷

ترجمه :مقاتل گوید :به امام رضا علیه السلام گفتم :فدایت شوم، دعایی برای برآورده شدن #حاجات به من تعلیم دهید. امام فرمودند :وقتی #حاجت مهمی به سوی خدا داشتی پس #غسل کن و نظيف ترین لباسهایت را بپوش و بوی خوشی استعمال کن و به زیر آسمان بیرون برو و دو رکعت #نماز بخوان، به این نحو که نماز را آغاز می کنی و سوره حمد را قرائت می کنی و بعد از آن سوره توحید را 15 بار بخوان و سپس به رکوع می روی و آن را 15 بار می خوانی و مانند #نماز_تسبیح (یعنی نماز جعفر) آن را به اتمام می رسانی مگر اینکه قرائت آن 15 بار است (یعنی بعد از حمد و در رکوع و بعد از رکوع و در سجده و مابین دو سجده و بعد از سجده دوم، سوره توحید را 15 بار می خوانی)پس وقتی از نماز فارغ شدی، باز سوره توحید را 15 بار قرائت می کنی و سپس به سجده می روی و می‌گویی :

اللَّهُمَّ إِنَّ كُلَّ مَعْبُودٍ مِنْ لَدُنْ عَرْشِكَ إِلَى قَرَارِ أَرْضِكَ فَهُوَ بَاطِلٌ سِوَاكَ فَإِنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الْحَقُّ الْمُبِينُ اقْضِ لِي حَاجَةَ كَذَا وَ كَذَا السَّاعَةَ السَّاعَةَ

(به جای کذا و کذا حاجت خود را ذکر می کنی) و در حاجتی که اراده نموده ای إلحاح و پافشاری می نمایی.

✅پس در #نماز_حاجت فوق، قرائت سوره توحید در رکوع و سجده آمده است و نیز طبق روایت 3⃣، در صورتی که انسان قسمتی از قرائت نمازش را فراموش کند و در رکوع آن را به یاد آورد، اجازه داده شده است که آن را در سجده قرائت نماید و در غیر این موارد استثناء، از قرائت قرآن در رکوع و سجده نهی شده است.

نظرات (0)

...
نام۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹