✅پاسخ:

1⃣عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ [۳] قَالَ الصَّحِيحُ يُصَلِّي قَائِماً وَ قُعُوداً الْمَرِيضُ يُصَلِّي جَالِساً وَ عَلَى جُنُوبِهِمْ الَّذِي يَكُونُ أَضْعَفَ مِنَ الْمَرِيضِ الَّذِي يُصَلِّي جَالِساً
📚الكافي ج۳-ص ۴۱۱
[۳]: آل عمران ۳- ۱۹۱.

امام باقر علیه السلام در مورد گفتار الله تعالی که می فرماید: «کسانی که الله را به صورت ایستاده و نشسته و بر پهلوهایشان، یاد می کنند»، فرمود:شخص سالم ایستاده #نماز می خواند و «قُعُوداً»، شخص #بیمار است که نشسته نماز می گذارد و «بر پهلوهایشان» کسی است که از بیماری که نشسته نماز می خواند، ضعیف تر و ناتوان تر است.

2⃣الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّه قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمَرِيضِ إِذَا لَمْ يَسْتَطِعِ الْقِيَامَ وَ السُّجُودَ قَالَ يُومِئُ بِرَأْسِهِ إِيمَاءً وَ أَنْ يَضَعَ جَبْهَتَهُ عَلَى الْأَرْضِ أَحَبُّ إِلَيَّ
📚الكافي ج۳-ص ۴۱۰

حلبی گوید:از امام صادق علیه السلام در مورد بیماری که توانایی قیام (ایستادن) و #سجده_کردن ندارد، سؤال کردم؛ امام فرمودند :با اشاره نمازش را می خواند (یعنی رکوع و سجده را با اشاره انجام می دهد) و اگر پیشانیش را بر روی زمین بگذارد نزد من محبوب‌تر است.

3⃣إالْكَرْخِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ رَجُلٌ شَيْخٌ لَا يَسْتَطِيعُ الْقِيَامَ إِلَى الْخَلَاءِ وَ لَا يُمْكِنُهُ الرُّكُوعُ وَ السُّجُودُ فَقَالَ لِيُومِئْ بِرَأْسِهِ إِيمَاءً وَ إِنْ كَانَ لَهُ مَنْ يَرْفَعُ الْخُمْرَةَ فَلْيَسْجُدْ فَإِنْ لَمْ يُمْكِنْهُ ذَلِكَ فَلْيُومِئْ بِرَأْسِهِ نَحْوَ الْقِبْلَةِ إِيمَاءً
📚 التهذيب ج۳ ص۳۰۷

کرخی گوید:به امام صادق علیه السلام گفتم :مرد مسنی است که توانایی رفتن به مستراح را ندارد و #انجام_رکوع_و_سجده برای او ممکن نیست. امام فرمود :(برای رکوع و سجده) با سرش اشاره کند و اگر کسی هست که برای او سجاده را بالا بیاورد، باید سجده کند. پس اگر برای او ممکن نیست، با سرش به طرف #قبله اشاره می کند.

4⃣عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ أَسْأَلُهُ مَا حَدُّ الْمَرَضِ الَّذِي يُفْطِرُ فِيهِ صَاحِبُهُ وَ الْمَرَضِ الَّذِي يَدَعُ صَاحِبُهُ الصَّلَاةَ [قائما] قَالَ بَلِ الْإِنْسانُ عَلى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ وَ قَالَ ذَاكَ إِلَيْهِ هُوَ أَعْلَمُ بِنَفْسِه
📚الكافي ج۴ ص۱۱۸

عمربن اذینه گوید:به امام صادق علیه السلام نوشتم :حد مرضی که صاحبش #روزه را در آن #افطار می کند و حد مرضی که صاحب آن نماز [ایستاده] را رها می کند، چیست؟ امام در جواب نوشتند: «بلکه انسان بر نفس خویش بیناست» و فرمود :این به عهده خود اوست او به خودش داناتر است.

5⃣عَنْ عَلِيٍّ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ سُئِلَ مَتَى يُصَلِّي الْمَرِيضُ قَاعِداً قَالَ إِذَا لَمْ يَسْتَطِعْ أَنْ يَقْرَأَ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ وَ ثَلَاثَ آيَاتٍ قَائِماً فَلْيُصَلِّ قَاعِداً
📚الجعفريات ص ۴۷

امام علی علیه السلام فرمود :از رسول الله صلی الله علیه و آله سؤال شد:شخص مريض در چه صورتی نمازش را نشسته بخواند؟فرمود :در صورتی که نتواند سوره حمد و سه آیه از قرآن را به صورت ایستاده بخواند.

6⃣عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمَرِيضِ كَيْفَ يَسْجُدُ فَقَالَ عَلَى خُمْرَةٍ أَوْ عَلَى مِرْوَحَةٍ أَوْ عَلَى سِوَاكٍ يَرْفَعُهُ إِلَيْهِ هُوَ أَفْضَلُ مِنَ الْإِيمَاءِ
📚الفقيه ج۱ ص۳۶۲

زرارة گوید:از امام باقر علیه السلام پرسیدم که شخص مريض چگونه #سجده کند؟ فرمود :بر سجاده (حصیری) یا بر بادبزن (حصیری) یا بر چوب مسواکی که آن را به سوی خود بالا می آورد و اینکار از اشاره کردن برای سجده بهتر است.

7⃣عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ مَيْسَرَةَ أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّه أَ يُصَلِّي الرَّجُلُ وَ هُوَ جَالِسٌ مُتَرَبِّعٌ وَ مَبْسُوطُ الرِّجْلَيْنِ فَقَالَ لَا بَأْسَ بِذَلِك
📚فقیه ج1ص365

معاوية بن ميسره از امام صادق علیه السلام پرسید :آیا شخص نماز بخواند در حالی که نشسته است و چهارزانو است یا دو پایش را دراز نموده است؟ امام فرمود:اشکالی ندارد.
البته در حدیث 📚کافی ج3ص411، امام فرمودند :این امر در مورد شخص علیل و مریض است.

✅در حدیث 📚تهذیب ج2ص357 از امام صادق آمده است که کسی که وظیفه اش نماز ایستاده خواندن است، اگر نماز را به صورت نشسته آغاز نمود، باید نمازش را قطع کند و به صورت ایستاده مجددا آغاز نماید. لذا نشستن بدون علت عاجز کننده بر روی صندلی و سجده بدون علت و بیماری بر چیز مرتفع، جوازي ندارد و مطالب فوق جزئیاتی دارد که در صورت درخواست، روایات آن عرضه می شود.

#نشسته_نماز_خواندن