✅پاسخ :به روایات زیر توجه فرمایید :



1⃣عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَدْ رُوِيَ عَنْ آبَائِكَ فِيمَنْ جَامَعَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ أَوْ أَفْطَرَ فِيهِ ثَلَاثُ كَفَّارَاتٍ وَ رُوِيَ عَنْهُمْ أَيْضاً كَفَّارَةٌ وَاحِدَةٌ فَبِأَيِّ الْحَدِيثَيْنِ نَأْخُذُ قَالَ بِهِمَا جَمِيعاً مَتَى جَامَعَ الرَّجُلُ حَرَاماً أَوْ أَفْطَرَ عَلَى حَرَامٍ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَعَلَيْهِ ثَلَاثُ كَفَّارَاتٍ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ صِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ وَ إِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِيناً وَ قَضَاءُ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَ إِنْ كَانَ نَكَحَ حَلَالًا أَوْ أَفْطَرَ عَلَى حَلَالٍ فَعَلَيْهِ كَفَّارَةٌ وَاحِدَةٌ وَ إِنْ كَانَ نَاسِياً فَلَا شَيْ ءَ عَلَيْه

📚الفقيه ج۳ ص۳۷۸

هروی گوید : به امام رضا علیه السلام گفتم :ای فرزند رسول الله (صلی الله علیه و آله)، از اجداد شما برای ما در مورد کسی که در #ماه_رمضان جماع می کند یا #افطار می کند، سه #کفاره روایت شده است و همچنین یک کفاره هم وارد شده است، به کدام حدیث عمل کنیم؟ امام فرمودند :به هر دو عمل نمائید :به این صورت که هر موقع شخص در ماه رمضان، جماع #حرام انجام داد یا با حرام #روزه خود را افطار نمود، سه #کفاره بر عهده اوست :آزاد کردن بنده و روزه دو ماه پی در پی و اطعام به 60 مسکین، همراه با قضای آن روزه و اگر نکاح حلال انجام داد یا با چیز حلالی افطار نمود، یک کفاره بر عهده اوست و اگر از روی فراموشی باشد، چیزی بر عهده او نیست.



2⃣عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ فِي رَجُلٍ أَفْطَرَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ مُتَعَمِّداً يَوْماً وَاحِداً مِنْ غَيْرِ عُذْرٍ قَالَ يُعْتِقُ نَسَمَةً أَوْ يَصُومُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ أَوْ يُطْعِمُ سِتِّينَ مِسْكِيناً فَإِنْ لَمْ يَقْدِرْ تَصَدَّقَ بِمَا يُطِيق

📚كافي ج۴ص۱۰۱

امام صادق علیه السلام در مورد شخصی که یک روز از #ماه_رمضان را عمداً #افطار کرده است، فرمود : یا یک برده آزاد می کند یا دو ماه پی در پی روزه می گیرد یا شصت #مسکین را اطعام می کند، پس اگر قدرت بر انجام این کارها نداشت، آن مقداری که طاقت دارد #صدقه می دهد.



3⃣عبدالملك بن عتبة الهاشمي قال: سَأَلْتُ أَبَاالْحَسَنِ عَنِ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ الْعَجُوزِ الْكَبِيرَةِ الَّتِي تَضْعُفُ عَنِ الصَّوْمِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ قَالَ تَصَدَّقَ فِي كُلِّ يَوْمٍ بِمُدِّ حِنْطَة

📚كافي ج۴ص۱۱۶

عبدالملک گوید :از ابوالحسن علیه السلام در مورد پیرمرد بزرگسال و عجوز بزرگسال که از روزه گرفتن در ماه رمضان ناتوان است سؤال کردم؛ امام فرمود: در هر روز یک مُد گندم صدقه می دهد!



4⃣عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاجَعْفَرٍ يَقُولُ الْحَامِلُ الْمُقْرِبُ وَ الْمُرْضِعُ الْقَلِيلَةُ اللَّبَنِ لَا حَرَجَ عَلَيْهِمَا أَنْ تُفْطِرَا فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لِأَنَّهُمَا لَا يُطِيقَانِ الصَّوْمَ وَ عَلَيْهِمَا أَنْ يَتَصَدَّقَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا فِي كُلِّ يَوْمٍ يُفْطِرُ فِيهِ بِمُدٍّ مِنْ طَعَامٍ وَ عَلَيْهِمَا قَضَاءُ كُلِّ يَوْمٍ أَفْطَرَتَا فِيهِ تَقْضِيَانِهِ بَعْدُ

📚کافی ج4ص117

محمدبن مسلم گوید : شنیدم امام باقر علیه السلام فرمود :زن بارداری که تولد فرزندش نزدیک است و زن شیرده ای که شیر او اندک است، حَرَجی بر آنها نیست که در ماه رمضان روزه خود را افطار نمایند زیرا این دو دسته طاقت روزه گرفتن ندارند و بر هر دو دسته آنهاست که در هر یک روزی که افطار می کنند، یک مُد طعام، صدقه دهند و #قضاء هر روزی که در آن افطار کرده اند بر آنهاست که بعداً قضا نمایند.


✅ در روایاتی مانند روایات فوق که به دلائل مختلف فردی موظف به پرداخت کفاره یا فدیه می شود می بینیم که فقط مقدار و نوع و مستحق آن تبیین شده است و برای شهر اجرای آن محدودیتی تعیین نشده است و بر خلاف زکات مال و زکات فطره که محدوده و احکام مکانی دارند، کفاره و فدیه محدوده مکانی ندارد و بعد از مراعات #مقدار و #نوع و #نحوه و #شرایط_مستحق آن، در هر شهر و کشوری می توان آن را پرداخت نمود.


✅ روشن است که در صورت مختلف بودن شرایط مکان مورد نظر، فرد باید تعداد و مقدار کفاره و فدیه را بر حسب وظیفه خود مراعات کند و از مقدار و تعداد به خاطر اختلاف قیمت نکاهد،زیرا چنین اجازه ای ندارد.


اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ



https://t.me/porseshvapasokhe