✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عن سماعَة قال: سَأَلْتُ أَبَا عَبْداللَّه عَنِ الرَّجُلِ یَقْذِفُ الرَّجُلَ بِالزِّنَا فَیَعْفُو عَنْهُ وَ یَجْعَلُهُ مِنْ ذَلِکَ فِی حِلٍّ ثُمَّ إِنَّهُ بَعْدُ یَبْدُو لَهُ فِی أَنْ یُقَدِّمَهُ حَتَّی یَجْلِدَهُ فَقَالَ لَیْسَ لَهُ حَدٌّ بَعْدَ الْعَفْوِ الْحَدِیثَ.

📚کافی ج۷ص۲۵۲

سماعه گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد شخصی که به مردی تهمت زنا می زند و آن شخص او را عفو می کند و در #حلالیت قرار می‌دهد و سپس به ذهنش می خورد که او را جلو بیاورد تا تازیانه بزند سؤال کردم؛ امام فرمود : بعد از عفو حدّی بر او نیست!



2⃣عَنِ الْحَسَنِ بْنِ خُنَیْس قال: قُلْتُ لِأَبِی عَبْداللَّه إِنَّ لِعَبْدالرَّحْمَنِ بْنِ سَیَابَةَ دَیْناً عَلَی رَجُلٍ قَدْ مَاتَ وَ کَلَّمْنَاهُ أَنْ یُحَلِّلَهُ فَأَبَی فَقَالَ وَیْحَهُ أَ مَا یَعْلَمُ أَنَّ لَهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ عَشَرَةً إِذَا حَلَّلَهُ فَإِذَا لَمْ یُحَلِّلْهُ فَإِنَّمَا لَهُ دِرْهَمٌ بَدَلَ دِرْهَمٍ.

📚کافی ج۴ص۳۶

حسن بن خنیس گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه گفتم : همانا عبدالرحمن بن سیابه از فردی که مرده است طلبی دارد و ما با او سخن گفتیم که او را حلال کند ولی او إبا نمود! امام فرمودند : وای بر او! آیا نمی داند که اگر او را حلال کند به ازای هر درهم ده درهم برای او خواهد بود و در صورتی که او را حلال نکند در برابر هر درهم همان یک درهم برایش خواهد بود؟!


3⃣عن عَلِیِّ بْنِ جَعْفَرٍ أَنَّهُ سَأَلَ أَخَاهُ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ عَنِ الْمَرْأَةِ لَهَا أَنْ تُعْطِیَ مِنْ بَیْتِ زَوْجِهَا بِغَیْرِ إِذْنِهِ قَالَ لَا إِلَّا أَنْ یُحَلِّلَهَا

📚تهذیب ج۶ص۳۴۶

علی بن جعفر از برادرش موسی بن جعفر در مورد زن سوال کرد که آیا برای او این حق هست که از خانه شوهرش بدون اجازه او بخشش کند؟ امام فرمود : خیر! مگر اینکه شوهرش او را حلال کند!



4⃣عن إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّار قال: قُلْتُ لِأَبِی عَبْداللَّه مَا تَقُولُ فِی رَجُلٍ یَهَبُ لِعَبْدِهِ أَلْفَ دِرْهَمٍ أَوْ أَقَلَّ أَوْ أَکْثَرَ فَیَقُولُ حَلِّلْنِی مِنْ ضَرْبِی إِیَّاکَ وَ مِنْ کُلِّ مَا کَانَ مِنِّی إِلَیْکَ وَ مِمَّا أَخَفْتُکَ وَ أَرْهَبْتُکَ فَیُحَلِّلُهُ وَ یَجْعَلُهُ فِی حِلٍّ رَغْبَةً فِیمَا أَعْطَاهُ ثُمَّ إِنَّ الْمَوْلَی بَعْدُ أَصَابَ الدَّرَاهِمَ الَّتِی أَعْطَاهُ فِی مَوْضِعٍ قَدْ وَضَعَهَا فِیهِ الْعَبْدُ فَأَخَذَهَا الْمَوْلَی أَ حَلَالٌ هِیَ فَقَالَ لَا....

📚فقیه ج۳ص۲۳۲

اسحاق بن عمار گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه گفتم : چه می فرمائید در مورد مردی که هزار درهم یا کمتر یا بیشتر به برده خود می بخشد و می گوید : مرا از زدنت و از هر آنچه از من به تو رسیده است و از آنچه تو را ترساندم و لرزاندم #حلال_کن. پس آن برده به خاطر رغبت به آنچه به او عطا نموده است او را حلال می کند و در حلیت قرار می دهد. سپس صاحب آن برده درهمهایی که به او داده بود را در مکانی که آن برده گذاشته است پیدا می کند و آنها را برمی دارد. آیا برای او حلال است؟ فرمود : خیر... !



5⃣عَنْ مِسْمَعٍ أَبِی سَیَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْداللَّهِ إِنِّی کُنْتُ اسْتَوْدَعْتُ رَجُلًا مَالًا فَجَحَدَنِیهِ وَ حَلَفَ لِی عَلَیْهِ ثُمَّ إِنَّهُ جَاءَنِی بَعْدَ ذَلِکَ بِسَنَتَیْنِ بِالْمَالِ الَّذِی أَوْدَعْتُهُ إِیَّاهُ فَقَالَ هَذَا مَالُکَ فَخُذْهُ وَ هَذِهِ أَرْبَعَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ رَبِحْتُهَا فَهِیَ لَکَ مَعَ مَالِکَ وَ اجْعَلْنِی فِی حِلٍّ فَأَخَذْتُ مِنْهُ الْمَالَ وَ أَبَیْتُ أَنْ آخُذَ الرِّبْحَ مِنْهُ وَ رَفَعتُ (وَقَفْتُ) الْمَالَ الَّذِی کُنْتُ اسْتَوْدَعْتُهُ وَ أَبَیْتُ أَخْذَهُ حَتَّی أَسْتَطْلِعَ رَأْیَکَ فَمَا تَرَی فَقَالَ خُذْ نِصْفَ الرِّبْحِ وَ أَعْطِهِ النِّصْفَ وَ حَلِّلْهُ فَإِنَّ هَذَا رَجُلٌ تَائِبٌ وَ اللَّهُ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ.

📚الفقیه ج۳ص۳۰۵

مسمع گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه گفتم : من مالی را نزد مردی امانت گذاشته بودم. پس او آن را انکار نمود و برای من بر آن قسم خورد. سپس بعد از دو سال آن مالی که نزدش امانت گذاشته بودم را آورد و گفت : این مال توست آن را بگیر و این چهار هزار درهم را نیز در آن سود کردم و به همراه مالت برای توست و مرا حلال کن! پس من مال را از او گرفتم و از گرفتن سود آن از او إبا نمودم و مالی را که نزد او امانت گذاشته بودم وقف کردم و از گرفتن (سود) إبا نمودم تا نظر شما را جویا شوم. حال شما چه صلاح می بینید؟ امام فرمودند : نصف سود را از او بگیر و نیمی از آن را به او عطا کن و او را حلال کن. همانا این شخصی توبه کننده است و اللَّه توبه کنندگان را دوست دارد!




6⃣عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَهْزِیَارَ قَالَ: قَرَأْتُ فِی کِتَابٍ لِأَبِی جَعْفَرٍ مِنْ رَجُلٍ یَسْأَلُهُ أَنْ یَجْعَلَهُ فِی حِلٍّ مِنْ مَأْکَلِهِ وَ مَشْرَبِهِ مِنَ الْخُمُسِ فَکَتَبَ بِخَطِّهِ مَنْ أَعْوَزَهُ شَیْءٌ مِنْ حَقِّی فَهُوَ فِی حِلٍّ.

📚 التهذیب ج۴ص۱۴۳

علی بن مهزیار گوید : در نامه ای از ابوجعفر صلوات اللَّه علیه خواندم که مردی از ایشان درخواست کرده بود که او را در مورد خمسِ خوراک و نوشیدنی اش در #حلیت قرار دهد. امام با خط خود نوشته بود : هر کس به چیزی از حق من محتاج گردد در #حلیت است!



7⃣عَنْ سماعة قال: سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ تَزَوَّجَ جَارِیَةً أَوْ تَمَتَّعَ بِهَا ثُمَّ جَعَلَتْهُ مِنْ صَدَاقِهَا فِی حِلٍّ یَجُوزُ أَنْ یَدْخُلَ بِهَا قَبْلَ أَنْ یُعْطِیَهَا شَیْئاً قَالَ نَعَمْ إِذَا جَعَلَتْهُ فِی حِلٍّ فَقَدْ قَبَضَتْهُ مِنْهُ فَإِنْ خَلَّاهَا قَبْلَ أَنْ یَدْخُلَ بِهَا رَدَّتِ الْمَرْأَةُ عَلَی الرَّجُلِ نِصْفَ الصَّدَاقِ.

📚التهذیب ج۷ص۴۷۶

سماعه گوید : از امام صلوات اللَّه علیه در مورد مردی که جاریه ای را به ازدواج درمی آورد یا او را متعه می کند و سپس آن جاریه او را از مهریه اش در حلیت قرار می دهد سوال کردم که آیا جائز است که قبل از اینکه به او چیزی عطا کند به او دخول نماید؟ امام فرمودند : بله! وقتی که او را در حلالیت قرار دهد در واقع آن را از او تحویل گرفته است و اگر قبل از دخول او را رها کند، زن نیمی از مهریه را به مرد برمی گرداند!



✅ در برخی حالات سزاوار است یا لازم است یا پیش می آید که انسان از کسی که حقی از او در گردن ما قرار گرفته است یا محتمل است که قرار گرفته باشد طلب و درخواست حلالیت نماید.
همچنین در برخی حالات انسان می تواند یا فضیلت دارد که فردی را نسبت به حقی که در گردن او دارد حلال نماید تا از تبعات دنیوی یا اخروی آن رهایی یابد.

✅در برخی حالات نیز خود فرد ذی حق، حتی بدون اطلاع فرد مقابل می تواند آن فرد را حلال نماید تا از تبعات آن رهایی یابد.


✅این امر با توجه به گستره زیاد مظالم عباد و حقوق متقابل، کاربرد عملی زیادی برای همه یا اکثر انسانها پیدا می کند.

✅حلال کردن و بخشیدن در این موارد نوعی صدقه محسوب می شود و عموما در روایات مورد تمجید قرار گرفته است.

✅البته هر نوعی از آن دارای برخی از احکام و توابع اختصاصی است که توسط ائمه معصومین علیهم السلام بیان گردیده است.

✅اما به طور کلی برای انجام آن، فرد بدهکار از شخص طلبکار یا محتمل طلبکاری درخواست می کند که او را از حق و حقوقی که بر گردن داشته است عفو کند و حلال نماید و با قبول فرد ذی حق، آن فرد در حلیت قرار می گیرد و از تبعات آن رهایی می یابد.

✅ گاهی لازم است که این کار به صورت متقابل انجام پذیرد.

✅ در روایات برای این کار عباراتی مانند : «مرا در حلیت قرار بده» یا «مرا حلال کن» و امثال آن آمده است ولی عبارت مخصوصی ندارد و با هر جمله که مفهوم این درخواست را برساند می توان از طرف مقابل طلب حلالیت نمود و با قبول حقیقی آن شخص، حلالیت صورت گرفته است.

✅ همچنین طبق روایات فوق و غیره، ما می توانیم افراد زنده یا مرده ای که حقی از ما به گردن آنها بوده است و شایستگی عفو دارند را حلال کنیم تا مورد مؤاخذه الهی قرار نگیرند و انجام این کار موجب می شود که طلبکاران ما نیز ان شاء اللَّه با ما همین رفتار را نمایند زیرا : امام صادق صلوات اللَّه علیه در 📚الکافی ج2ص138 فرمودند : مَکْتُوبٌ فِی التَّوْرَاةِ ابْنَ آدَمَ کُنْ کَیْفَ شِئْتَ کَمَا تَدِینُ تُدَانُ... یعنی : در تورات نوشته شده است : ای فرزند آدم! هر طور که می خواهی باش! هر طور رفتار کنی با تو رفتار می شود!

✅ برای حلال کردن دیگران از حقوق و مظالمی که از ما در گردن آنها قرار دارد، بهترین الفاظ موجود، در دعای بی نظیر ٣٩ صحیفه سجادیه وارد شده است که به شدت به کلیه خوانندگان این متن توصیه می کنم که در اسرع وقت این دعا را با دقت در معنای آن بخوانند که بسیار زیبا امام سجاد علیه السلام افراد مورد نظر را حلال می کند و برای نجات ما از مظالم دیگران نیز درخواست‌های بسیار زیبایی به ما تعلیم داده است که بی بهره ماندن از این دعا واقعا خسران بسیار عظیمی می باشد.

✅وصف اهمیت و زیبائی این دعا در قلم حقیر نمی گنجد و شما را به مراجعه و قرائت مکرر این دعا توصیه مؤکد می کنم.

✅ با طلب حلالیت از افرادی که حقوق مالی و غیر مالی در گردن ما دارند، می توانیم موانع اخروی خود را کاهش دهیم و با حلال کردن دیگران، از برکات این عفو و صدقه مهم بهره‌مند می شویم. إن شاءاللَّه

✅به دعای ٣٩ صحیفه حتما رجوع شود.


اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe

بسم الله الرحمن الرحیم

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ
وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ


🍹 مطالبی درباره الکل ها و نوشیدنی ها :


#سؤال_64
آیا #اتانول نجس است؟
https://t.me/porseshvapasokhe/92


#سؤال_65
آیا از داروهای خوراکی حاوی اتانول می توان استفاده کرد؟
https://t.me/porseshvapasokhe/93


#سؤال_126
حجت بودن معیار های روایی
در سکر آور بودن نوشیدنی ها
نه آنالیز آزمایشگاه
https://t.me/porseshvapasokhe/162


#سؤال_127
دلستر ، ماء الشعیر ، کوکاکولا
https://t.me/porseshvapasokhe/163


#سؤال_215
آیا الکل صنعتی نجس است؟
https://t.me/porseshvapasokhe/277


#سؤال_328
نهی از نماز خواندن در اتاقی که در آن مسکر باشد.
https://t.me/porseshvapasokhe/465



#سؤال_569
حکم فقّاع و توضیحاتی راجع به دلستر
( آبجو یا ماء الشعیر امروزی )

https://t.me/porseshvapasokhe/853


#سؤال_705
دلائل روائی نجاست خمر و مسکرات مانند اتانول
https://t.me/porseshvapasokhe/1071



#سؤال_614
توضیحاتی راجع به عرقیات گیاهی و گلاب
https://t.me/porseshvapasokhe/918



اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ
عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَجَ وَ العافیَةَ وَ النَّصرَ
وَ اجْعَلْنا مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ شِیعَتِهِ

به روز شده 1400/9/1

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ
عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَجَ وَ العافیَةَ وَ النَّصرَ
وَ اجْعَلْنا مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ شِیعَتِهِ
#‌پیشنهاد_مطالعه
#مرور

دعاهایی ناب ، مختصر و طولانی
در زمان غیبت ولیّ عصر
عجّل الله فرجه

https://t.me/porseshvapasokhe/830

از خواندن دعای 4⃣ و 5⃣
غافل و محروم نشویم.

.