✅پاسخ :به روایات زیر توجه فرمایید:



1⃣مِسْمَعٍ عَنْ أَبِي عبداللَّه عن أَمِيرالْمُؤْمِنِينَ أَنَّ النَّبِيَّ نَهَى أَنْ يُغَمِّضَ الرَّجُلُ عَيْنَيْهِ في الصَّلَاة

📚تهذيب ج۲ص۳۱۴

امام صادق صلوات اللَّه علیه از امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه روایت نموده است که همانا رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله از اینکه شخص چشمان خود را در نماز ببندد نهی فرمود!


2⃣علي بن جعفر عن أخيه موسى بن جعفر قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ هَلْ يَصْلُحُ لَهُ أَنْ يُغَمِّضَ عَيْنَيْهِ فِي الصَّلَاةِ مُتَعَمِّداً قَالَ لَا بَأْسَ

📚قرب الإسناد ص۹۲

علي بن جعفر گوید : از موسی بن جعفر صلوات اللَّه علیه سؤال کردم که آیا صلاح و درست است که شخص چشمان خود را عمداً در نماز ببندد؟ فرمود : اشکالی ندارد!


3⃣عن علي بنِ الحسين عن أَبِيه عن علي : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ نَهَى أَنْ يُغَمِّضَ الرَّجُلُ عَيْنَيْهِ و هُوَ فِي الصَّلَاة

📚جعفريات ص۳۳

امام حسین صلوات اللَّه علیه از امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه روایت نموده است که همانا رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله از اینکه شخص در حال نماز چشمان خود را ببندد نهی فرمود!


4⃣حماد بن عیسی در وصف نماز امام صادق صلوات اللَّه علیه نقل کرده است:


ثُمَّ رَكَعَ و مَلَأَ كَفَّيْهِ مِنْ رُكْبَتَيْهِ مُفَرَّجَاتٍ و رَدَّ رُكْبَتَيْهِ إِلَى خَلْفِهِ حَتَّى اسْتَوَى ظَهْرُهُ حَتَّى لَوْ صُبَّ عَلَيْهِ قَطْرَةُ مَاءٍ أَوْ دُهْنٍ لَمْ تَزُلْ لِاسْتِوَاءِ ظَهْرِهِ و رَدَّ رُكْبَتَيْهِ إِلَى خَلْفِهِ و نَصَبَ عُنُقَهُ وَ غَمَّضَ عَيْنَيْهِ ثُمَّ سَبَّحَ ثَلَاثاً بِتَرْتِيلٍ وَ قَالَ سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ و بِحَمْدِه ثُمَّ اسْتَوَى قَائِماً

📚فقيه ج۱ص۳۰۰

يعني : سپس امام صادق صلوات اللَّه علیه به رکوع رفت و دو کف دست خود را با انگشتان باز، از دو زانوی خود پُر کرد و زانوهای خود را به عقب برگرداند تا کمرش راست شد تا جایی که اگر یک قطره آب یا روغن بر کمر او ریخته می شد، به خاطر راست بودن کمرش جابه‌جا نمی شد و دو زانوی خود را به عقب داد و گردن خود را کشید و دو چشم خود را بر هم نهاد و سپس سه بار با ترتیل تسبیح نمود و گفت :

سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ

و سپس راست ایستاد!

5⃣حماد بن عيسى عن حريز عن زرارة عن أَبي جعفر قال: إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَرْكَعَ فَقُلْ وَ أَنْتَ مُنْتَصِبٌ اللَّهُ أَكْبَرُ الي ان قال.. و أَقِمْ صُلْبَكَ و مُدَّ عُنُقَكَ وَ لْيَكُنْ نَظَرُكَ بَيْنَ قَدَمَيْك

📚كافي ج۳ص۳۱۹

امام باقر صلوات اللَّه علیه فرمود : هنگامی که خواستی به رکوع بروی در حالی که راست ایستاده ای أَللَّهُ أَکْبَر بگو... تا آنجا که فرمود : (در رکوع) کمر خود را راست نگه دار و گردن خود را بکش و باید #نگاه تو به مابین دو قدمت باشد


6⃣قال الصادق يصلي المريض قائما فإن لم يقدر على ذلك صلى جالسا فإن لم يقدر أن يصلي جالسا صلى مستلقيا يكبر ثم يقرأ فإذا أراد الركوع غمض عينيه ثم سبح فإذا سبح فتح عينيه فيكون فتح عينيه رفع رأسه من الركوع فإذا أراد أن يسجد غمض عينيه ثم سبح فإذا سبح فتح عينيه فيكون فتح عينيه رفع رأسه من السجود ثم يتشهد و ينصرف

📚فقيه ج۱ص۳۶۱

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : شخص بیمار ایستاده نماز می خواند، پس اگر بر آن قادر نبود نشسته نماز می خواند و اگر نتوانست نشسته نماز بخواند به صورت به پشت خوابیده نماز می خواند، به این صورت که أَللَّهُ أَکْبَر می گوید و سپس قرائت خود را می خواند و وقتی خواست به رکوع برود، دو چشم خود را می بندد و تسبیح رکوع را می گوید و وقتی تسبیح گفت چشمان خود را باز می کند و باز کردن چشمانش به منزله سر برداشتن از رکوع است. و وقتی خواست سجده کند چشمان خود را می بندد و تسبیح سجده را می گوید و وقتی تسبیح را گفت چشمان خود را باز می کند و باز کردن چشمانش به منزله سر برداشتن از سجده می باشد و سپس (بعد از تمام کردن نماز به اين صورت) تشهد می خواند و سلام می دهد!


✅با توجه به روایات فوق، هر چند رخصت بستن عمدی چشمان در نماز در حدیث 2⃣ رسیده است ولی نهی از بستن چشمان در نماز ثابت است و سزاوار است که به آن عمل شود.

هر چند در حدیث 4⃣، حماد بن عیسی نقل می کند که امام چشمان خود را در رکوع بست، ولی با توجه به حدیث 5⃣ که حماد هم روایت کرده است و احادیث دیگر، امکان اشتباه دیدن حماد وجود دارد و نمی توان جزم به منهی نبودن بستن چشم در رکوع نمود.

✅ در حدیث 6⃣برای بیماری که خوابیده نماز می خواند، بستن چشمان به منزله رکوع و سجده می باشد.

✅ نقل وارده در مجمع البیان در تفسیر آیه 2 سوره مؤمنون، علاوه بر اینکه حدیث نیست و حجت نمی باشد ، با لفظ «غَض البصر» است که با «غمض» یعنی «بستن چشم» متفاوت است.

✅ نیز رجوع شود به :



https://t.me/porseshvapasokhe/526