✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣أَبِی إِسْحَاقَ النَّحْوِیِّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْداللَّه فَسَمِعْتُهُ یَقُولُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَدَّبَ نَبِیَّهُ عَلَی مَحَبَّتِهِ فَقَالَ وَ إِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ ثُمَّ فَوَّضَ إِلَیْهِ فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَ قَالَ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ قَالَ ثُمَّ قَالَ وَ إِنَّ نَبِیَّ اللَّهِ فَوَّضَ إِلَی عَلِیٍّ وَ ائْتَمَنَهُ فَسَلَّمْتُمْ وَ جَحَدَ النَّاسُ فَوَ اللَّهِ لَنُحِبُّکُمْ أَنْ تَقُولُوا إِذَا قُلْنَا وَ أَنْ تَصْمُتُوا إِذَا صَمَتْنَا وَ نَحْنُ فِیمَا بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا جَعَلَ اللَّهُ لِأَحَدٍ خَیْراً فِی خِلَافِ أَمْرِنَا

📚کافی ج1ص265

ابو اسحاق نحوي گوید : من بر امام صادق صلوات اللَّه علیه وارد شدم، پس شنیدم که می فرمود : همانا اللَّه پیامبرش را بر حسب آنچه که دوست داشت ادب نمود و (در سوره قلم آیه 4) فرمود : «همانا تو بر خُلق عظیم هستی، سپس (امر دین را ) به او واگذار نمود و (در سوره حشر آیه 7) فرمود : «آنچه رسول برای شما آورد بگيريد و عمل کنید و از آنچه شما را از آن نهی نمود دست بردارید» و اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ (در سوره نساء آیه 80) فرمود : «هر کس که از رسول اطاعت کند، از اللَّهِ اطاعت کرده است»
سپس فرمود : و همانا نبي اللَّه صلی اللَّه علیه و آله (امر دین) را به علی صلوات اللَّه علیه واگذار نمود و او را امين شمرد، پس شما (شیعیان) تسلیم شدید و مردم انکار کردند، پس به اللَّه قسم که همانا ما در مورد شما دوست داریم که وقتی ما (چیزی را) گفتیم شما هم بگویید و قائل شوید و وقتی ما سکوت کردیم شما هم #سکوت نمائید و ما (واسطه) بین شما و بين اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ هستیم، اللَّه برای هیچ کس در مخالفت امر ما خیری قرار نداده است!


2⃣ در قسمتی از زیارت معروف به زیارت آل یاسین خطاب به مولایمان امام زمان صلوات اللَّه علیه می گوییم :

فَالْحَقُّ مَا رَضِیتُمُوهُ وَ الْبَاطِلُ مَا سَخِطْتُمُوهُ وَ الْمَعْرُوفُ مَا أَمَرْتُمْ بِهِ وَ الْمُنْکَرُ مَا نَهَیْتُمْ عَنْهُ

پس حق آن چیزی است که شما آن را بپسندید و باطل آن چیزی است که شما به آن ناراضی باشید و مکروه بشمارید و معروف و کار نیک آن است که شما به آن أمر نمایید و منکر آن است که شما از آن نهی فرمائید

📚الاحتجاج ص ۲۷۵- ۲۷۷



✅ از دو روایت فوق و آیات و روایات بسیار فراوان دیگر کاملا روشن است که أمر و نهی الهی و حرامها و مکروه ها و فرائض و واجبات و سنت ها و مستحبات، همگی با بیان اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ و رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله و امامان معصوم صلوات اللَّه علیهم اجمعین معین می شود و منکر و مکروه آن چیزی است که از طریق حجت های الهی به عنوان مکروه بیان گردد.

✅ اما ظاهراً برای اولین بار ابوصلاح حلبی گفت :

«و تكره الصلاة الي باب مفتوح»

یعنی : نماز خواندن به طرف درب باز مکروه است!

و گروهی با وجودی که اعتراف داشتند که این سخن دلیل روائی ندارد، از روی تسامح به خاطر فتوای ابوصلاح حلبی به آن فتوا دادند و این أمر ادامه یافت تا اینکه امروزه در اکثر رساله ها به عنوان یکی از مکان‌های مکروه برای نماز شمرده می شود!

لذا به خاطر عدم وجود نص روائی در این مورد، نمی توان به کراهت نماز خواندن روبروی درب باز فتوا داد و اعتقاد داشت و به همان مکروهات وارده در نصوص قائل و معتقد می شویم تا تمام اجزاء کوچک و بزرگ دین خود را بر نصوص معتبر روایی بنا کرده باشیم و در حقیقت دین خود را از رَبِّ خود گرفته باشیم، زیرا :


3⃣قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِين لَأَنْسُبَنَّ الْإِسْلَامَ نِسْبَةً لَمْ يَنْسُبْهُ أَحَدٌ قَبْلِي وَ لَا يَنْسُبُهُ أَحَدٌ بَعْدِي إِلَّا بِمِثْلِ ذَلِكَ إِنَّ الْإِسْلَامَ هُوَ التَّسْلِيمُ وَ التَّسْلِيمَ هُوَ الْيَقِينُ وَ الْيَقِينَ هُوَ التَّصْدِيقُ وَ التَّصْدِيقَ هُوَ الْإِقْرَارُ وَ الْإِقْرَارَ هُوَ الْعَمَلُ وَ الْعَمَلَ هُوَ الْأَدَاءُ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَمْ يَأْخُذْ دِينَهُ عَنْ رَأْيِهِ وَ لَكِنْ أَتَاهُ مِنْ رَبِّهِ فَأَخَذَ بِهِ

📚كافي ج۲ص۴۶

امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه فرمود : نسب اسلام را به گونه ای بیان کنم که هیچ کس قبل از من بیان نکرده باشد و بعد از من هم کسی بیان نکند مگر مانند آن :
همانا اسلام همان تسلیم است و تسلیم همان یقین است و یقین همان تصدیق است و تصدیق همان اقرار است و اقرار همان عمل است و عمل همان انجام دادن است، همانا مؤمن دین خود را از رأي و نظر خود نمی گیرد، بلکه از طرف پروردگارش به او می رسد و به آن عمل می کند!




https://t.me/feghh14/107