✅پاسخ :به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَسِّنِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ مَنْ كَانَ مُسْتَعْجِلًا يُصَلِّي صَلَاةَ جَعْفَرٍ مُجَرَّدَةً ثُمَّ يَقْضِي التَّسْبِيحَ وَ هُوَ ذَاهِبٌ فِي حَوَائِجِهِ.

📚 الكافي ج۳ص۴۶۶

ابان گوید :شنیدم امام صادق علیه السلام می فرمود : کسی که #عجله و ضرورت فوری داشته باشد، نماز جعفر را بدون تسبیح می خواند، سپس در حالی که به دنبال حوائج خود می باشد، تسبیحات را قضا می کند!



2⃣مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّه قَالَ: إِذَا كُنْتَ مُسْتَعْجِلًا فَصَلِّ صَلَاةَ جَعْفَرٍ مُجَرَّدَةً ثُمَّ اقْضِ التَّسْبِيحَ.

📚 الفقيه ج۱ص۵۵۴

امام صادق علیه السلام فرمود : هنگامی که #عجله و ضرورت فوری داشتی، نماز جعفر را بدون تسبیح بخوان، سپس تسبیحات را قضا کن!


✅ شخص مستعجل، یعنی کسی که عجله و شتاب و ضرورت فوری دارد، اگر قصد خواندن نماز جعفر داشت، می تواند آن را بدون تسبیحاتِ 300 گانه بخواند و سپس تسبیحات آن را قضا نماید، ولی در حالت عادی رخصتی برای این کار نیامده است و کسی که می خواهد نماز جعفر بخواند، بايد تسبیحات 300 گانه آن را همانطور که در آداب این نماز آمده است در جای خودش بگوید.


✅ یکی از جاهایی که دو روایت فوق کاربرد پیدا می کند، برای کسانی است که با اقتدا به سنت امام رضا علیه السلام در حدیث 📚عيون أخبار الرضا ج2ص181، دو رکعت دوم و دو رکعت سوم #نماز_شب را نماز جعفر می خوانند.
چنین اشخاصی اگر فرصت کم داشته باشند و به علت نزدیک بودن طلوع فجر فرصت گفتن 300 تسبيح نماز جعفر را نداشته باشند، نماز جعفر را بدون تسبیحات آن می خوانند و سر فرصت تسبیحات آن را #قضا می کنند.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ


مراجعه کنید:

#خواندن_نماز_جعفر_به_جای_نوافل_دیگر_مثل_نماز_شب :

https://t.me/porseshvapasokhe/435




#ایمان_ابی_طالب علیه السلام

قال ابو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام :
وَ اللَّهِ إِنَّ إِیمَانَ أَبِی طَالِبٍ لَوْ وُضِعَ فِی کِفَّةِ مِیزَانٍ وَ إِیمَانُ هَذَا الْخَلْقِ فِی کِفَّةِ مِیزَانٍ لَرَجَحَ إِیمَانُ أَبِی طَالِبٍ عَلَی إِیمَانِهِمْ

📚بحارالأنوار جلد 35
بسم الله الرحمن الرحیم

#ایمان_ابی_طالب علیه السلام

وَ بِالْإِسْنَادِ عَنِ الْکَرَاجُکِیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُوسَی عَنْ عَلِیِّ بْنِ هَمَّامٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقُمِّیِّ عَنْ مُنْجِحٍ الْخَادِمِ عَنْ أَبَانِ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ: کَتَبْتُ إِلَی الْإِمَامِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَی علیهما السلام جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی شَکَکْتُ فِی إِیمَانِ أَبِی طَالِبٍ قَالَ فَکَتَبَ : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ نُوَلِّهِ ما تَوَلَّی أَمَا إِنَّکَ إِنْ لَمْ تُقِرَّ بِإِیمَانِ أَبِی طَالِبٍ کَانَ مَصِیرُکَ إِلَی النَّارِ

أبان بن محمد گوید به امام علی بن موسی الرضا علیه السلام نوشتم :
فدایت شوم، من در ایمان ابی طالب شک کرده ام!
پس نوشتند:
بسم الله الرحمن الرحیم
و هر کسی غیر از راه مؤمنين را پی‌جویی کند، او را به آنچه به آن رو کرده است (یا ولایتش را پذیرفته) واگذار می کنیم!
بدان که اگر به ایمان ابی طالب اقرار نکنی جایگاهت در آتش خواهد بود...

📚بحارالأنوار جلد 35
#بیدار_کردن_اشخاص_خواب_برای_نماز

#سؤال_710_ آیا بیدار کردن شخص خواب برای نماز جایگاهی دارد یا به اعتبار اینکه شخص خواب تکلیف ندارد نباید او را بیدار کنیم؟


✅ پاسخ : برخی گفته اند :
«از آن جا که در حال خواب تکلیفی بر عهده افراد نمی باشد و از سوی دیگر نیز خوابیدن از جمله حقوق شخصى هر فرد است، لذا بیدار ساختن کسى از خواب – حتى براى نماز – جایز نیست. مگر آن که، علم به رضایت بیدار نمودن وی داشته باشیم» !!!

✅👈 اما ببینیم روش و عمل و سخن اهل بیت علیهم السلام چه بوده است :

1⃣أَبِي الْبَخْتَرِيِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ خَرَجَ يُوقِظُ النَّاسَ لِصَلَاةِ الصُّبْحِ فَضَرَبَهُ ابْنُ مُلْجَمٍ

📚 قرب الإسناد ص۶۷

امام صادق علیه السلام از پدرشان امام باقر علیه السلام روایت نموده است که علی بن ابی طالب صلوات الله علیه بیرون آمدند تا #مردم را برای نماز صبح #بیدار کنند، پس ابن ملجم لعنة الله عليه او را (با شمشیر) ضربت زد!

2⃣عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ: أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنِ الرَّجُلِ یَقُومُ فِی آخِرِ اللَّیْلِ یَرْفَعُ صَوْتَهُ بِالْقِرَاءَةِ قَالَ یَنْبَغِی لِلرَّجُلِ إِذَا صَلَّی بِاللَّیْلِ أَنْ یُسْمِعَ أَهْلَهُ لِکَیْ یَقُومَ النَّائِمُ وَ یَتَحَرَّکَ الْمُتَحَرِّکُ

📚 علل الشرائع ج ۲ ص ۵۳

علی بن اسباط از امام صادق علیه السلام در مورد مردی که در آخر شب قیام می کند و صدایش را به قرائت قرآن بلند می کند سؤال کرد؛ امام فرمودند : برای شخص سزاوار است که وقتی در #شب نماز می‌خواند، آن را به اهل خود بشنواند تا اشخاص خواب برخيزند و تکان خورندگان حرکت نمایند!

3⃣عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّه التَّسْلِيمُ فِي رَكْعَتَيِ الْوَتْرِ فَقَالَ تُوقِظُ الرَّاقِدَ وَ تَكَلَّمُ بِالْحَاجَةِ

📚 التهذيب ج۲ص۱۲۷

معاوية بن عمار گوید : به امام صادق علیه السلام گفتم : (حکم) سلام دادن بر سر دو رکعتی نماز وتر چیست؟ فرمود :(بله حتی) شخص خواب را #بیدار می کند و در مورد نیاز خود سخن بگوید!

4⃣مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قَالَ لِي اقْرَأْ فِي الْوَتْرِ فِي ثَلَاثَتِهِنَّ بِقُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ سَلِّمْ فِي الرَّكْعَتَيْنِ تُوقِظُ الرَّاقِدَ وَ تَأْمُرُ بِالصَّلَاةِ

📚 التهذيب ج۲ص۱۲۸

معاوية بن عمار گوید :(امام صادق علیه السلام) به من فرمود : در نماز وتر، در هر سه رکعت سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ بخوان و سر دو رکعت آن سلام بده (و در این بین) شخص خواب را #بیدار می کنی و أمر به نماز می کنی!

✅ نماز وتر، به سه رکعتی که بعد از نماز شب خوانده می شود گفته می شود که در اینکه آیا باید سر دو رکعت آن سلام داده شود و یک رکعت دیگر آن جدا خوانده شود اختلاف بوده است و البته به تعلیم اهل بیت علیهم، در بین شیعه شکی نیست که دو رکعت اول که نام شفع هم بر آن گذاشته شده است با تشهد و سلام به صورت جدا خوانده می شود و شخص در بین این دو رکعت و یک رکعت مشهور به نماز وتر، کارهای مختلفی می تواند انجام دهد و از جمله اشخاص خواب را #بیدار نماید و امر به نماز کند.

5⃣مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى الصَّوْلِيِّ قَالَ حَدَّثَتْنِي جَدَّتِي أُمُّ أَبِي وَ اسْمُهَا عُذْرٌ قَالَتِ اشْتُرِيتُ مَعَ عِدَّةِ جِوَارٍ مِنَ الْكُوفَةِ وَ كُنْتُ مِنْ مُوَلَّدَاتِهَا قَالَتْ فَحُمِلْنَا إِلَى الْمَأْمُونِ فَكُنَّا فِي دَارِهِ فِي جَنَّةٍ مِنَ الْأَكْلِ وَ الشُّرْبِ وَ الطِّيبِ وَ كَثْرَةِ الدَّنَانِيرِ فَوَهَبَنِي الْمَأْمُونُ لِلرِّضَا فَلَمَّا صِرْتُ فِي دَارِهِ فَقَدْتُ جَمِيعَ مَا كُنْتُ فِيهِ مِنَ النَّعِيمِ وَ كَانَتْ عَلَيْنَا قَيِّمَةٌ تُنَبِّهُنَا مِنَ اللَّيْلِ وَ تَأْخُذُنَا بِالصَّلَاةِ وَ كَانَ ذَلِكَ مِنْ أَشَدِّ مَا عَلَيْنَا الْخَبَرَ

📚 عيون أخبار الرضا (عليه السلام) ج ۲ ص ۱۷۹ ح ۳

محمد بن یحیی صولي گوید : جده من یعنی مادر پدرم که نامش عُذر بود برای من حدیث کرد که : من همراه تعدادی کنیز از کوفه خریداری شدم و من از کنیزانی بودم که در کوفه متولد شده بودم و همراه اولاد اهل کوفه بزرگ شده بودم و همراه آنها تربیت شده بودم. پس ما به سوی مأمون حمل شدم و ما در خانه مأمون در بهشتی از خوراک و نوشیدنی و بوی خوش و کثرت سکه های طلا بودیم!
پس مأمون مرا به امام رضا علیه السلام هبه نمود، پس وقتی که من به خانه امام رضا علیه السلام رفتم، همه نعمت هایی که در آن بودم را از دست دادم! و یک زن قَیِّم بر سر ما بود که ما را در شب #بیدار کند و ما را به نماز بگیرد و این از سخت ترین چیزها بر ما بود!




6⃣أبي بصير المكفوف قال: سَأَلْتُ أَبَا عبداللَّه عَنِ الصَّائِمِ مَتَى يَحْرُمُ عَلَيْهِ الطَّعَامُ فَقَالَ إِذَا كَانَ الْفَجْرُ كَالْقُبْطِيَّةِ الْبَيْضَاءِ قُلْتُ فَمَتَى تَحِلُّ الصَّلَاةُ فَقَال إِذَا كَانَ كَذَلِكَ فَقُلْتُ أَ لَسْتُ في وَقْتٍ مِنْ تِلْكَ السَّاعَةِ إِلَى أَنْ تَطْلُعَ الشَّمْسُ فَقَالَ لَا إِنَّمَا نَعُدُّهَا صَلَاةَ الصِّبْيَانِ ثُمَّ قال إِنَّهُ لَمْ يَكُنْ يُحْمَدُ الرَّجُلُ أَنْ يُصَلِّيَ فِي الْمَسْجِد ثُمَّ يَرْجِعَ فَيُنَبِّهَ أَهْلَهُ و صِبْيَانَهُ

📚تهذيب ج۲ص۳۹

ابو بصير گوید :از امام صادق علیه السلام در مورد شخص روزه‌دار سؤال کردم که چه زمانی غذا خوردن بر او حرام می شود؟ فرمود :هنگامی که فجر مانند پارچه های سفید مصری باشد.
گفتم : چه موقعی خواندن نماز (صبح) روا می شود؟ فرمود : همان موقع!
گفتم : آیا من برای (نماز صبح)، از آن موقع (یعنی طلوع و سفید شدن فجر) تا طلوع خورشید وقت ندارم؟ فرمود : خیر! ما آن را نماز کودکان به حساب می آوریم!
سپس فرمود : همانا مرد ستایش نمی شود که نمازش را در مسجد بخواند و سپس برگردد و زن و بچه های خود را بیدار کند! (یعنی باید زودتر آنها را بیدار کند)


7⃣أَبِي الْحَسَنِ الْبَكْرِي: فِي حَدِيث طَوِيل فِي وَفَاةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِين إِلَى أَنْ قَالَ الرَّاوِي و كَانَ مِنْ كَرَمِ أَخْلَاقِهِ أَنَّهُ يَتَفَقَّدُ النَّائِمِينَ فِي الْمَسْجِدِ وَ يَقُولُ لِلنَّائِمِ الصَّلَاةَ يَرْحَمُكَ اللَّهُ الصَّلَاةَ، قُمْ إلی الصلاة الْمَكْتُوبَةَ عَلَيْكَ ثُمَّ يَتْلُو إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ فَفَعَلَ ذَلِكَ كَمَا كَانَ يَفْعَلُهُ عَلَى جَارِي عَادَاتِهِ مَعَ النَّائِمِينَ فِي الْمَسْجِدِ حَتَّى إِذَا بَلَغَ إِلَى الْمَلْعُونِ فَرَآهُ نَائِماً عَلَى وَجْهِهِ قَال لَهُ يَا هَذَا قُمْ مِنْ نَوْمِكَ هَذَا فَإِنَّهَا نَوْمَةٌ يَمْقُتُهَا اللَّهُ وَ هِيَ نَوْمَةُ الشَّيْطَانِ وَ نَوْمَةُ أَهْلِ النَّارِ بَلْ نَمْ عَلَى يَمِينِكَ فَإِنَّهَا نَوْمَةُ الْعُلَمَاءِ أَوْ عَلَى يَسَارِكَ فَإِنَّهَا نَوْمَةُ الْحُكَمَاءِ وَ لَا تَنَمْ عَلَى ظَهْرِكَ فَإِنَّهَا نَوْمَةُ الْأَنْبِيَاءِ

📚بحار ج ۴۲ ص ۲۸۱

ابو الحسن بکری در حدیثی طولانی در مورد شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام گوید : از کرائم اخلاق امیرالمؤمنین علیه السلام این بود که اشخاص خوابیده در مسجد را جستجو و پیگیری می کرد و به اشخاص خواب می فرمود:

نماز، اللَّه تو را رحمت کند، نماز، برخیز به سوی نمازی که بر تو فریضه است!

سپس حضرت این آیه را تلاوت می فرمود : «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ»
«همانا نماز از فحشاء و منکر باز می دارد»
پس آن شب نیز (یعنی شب 19 ماه رمضان)، بر حسب عادت جاری خود با اشخاص خوابیده در مسجد، آن کار را یعنی بیدار کردن اشخاص خواب را انجام داد تا اینکه به ابن ملجم ملعون رسید و دید که بر روی صورت خود خوابيده است! پس به او فرمود : از این خواب خود برخیز که این خوابی است که الله آن را دشمن می دارد (یعنی خواب بر روی صورت) و این خواب شیطان است و خواب اهل آتش است، بلکه بر دست راستت بخواب که خواب علماست یا بر دست چپ بخواب که خواب حکماست و بر پشت هم نخواب که خواب انبیاست!

8⃣عن جعفربن مُحَمَّد عَنْ أَبِيهِ أَنَّ عَلِيّاً كَانَ يَخْرُجُ إِلَى صَلَاةِ الصُّبْحِ وَ فِي يَدِهِ دِرَّةٌ فَيُوقِظُ النَّاسَ بِهَا فَضَرَبَهُ ابْنُ مُلْجَمٍ لَعَنَهُ اللَّهُ

📚جعفريات ص ۵۳

امام باقر علیه السلام فرمود : علی علیه السلام به سوی نماز صبح خارج می شد در حالیکه در دستش تازیانه ای بود. پس مردم را با آن #بیدار می نمود، پس ابن ملجم لعنة الله عليه به او ضربت زد.

✅ در روایات فوق روشن است که #بیدار_کردن_اشخاص_خواب_برای_نماز ، هم توسط خود اهل بیت علیهم السلام در مورد مردم انجام شده است و هم اجازه و رخصت آن نیز خصوصا در مورد اهل و فرزندان برای ما رسیده است که بر حسب آن در مواقع نماز، اشخاص خواب را برای نماز بیدار می کنیم تا نماز خود را ادا نمایند.

✅ برخی با این استدلال نامربوط که قلم از شخص خواب برداشته شده است، از بیدار کردن اشخاص خواب برای نماز امتناع می کنند یا حتی آن را منهی می دانند که با توجه به روایات فوق ، استدلال نامربوطی است و برداشته شدن قلم از شخص خواب تا زمان بیداری، ارتباطی با سنت بودن بیدار کردن شخص خواب برای نماز ندارد و لذا در مواقع نماز فريضه و حتی نماز شب ، اشخاص خواب، خصوصا زن و فرزند را برای ادای نماز بیدار می کنیم.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ