✅پاسخ :عَنْهُ عَنْ فَضَالَةَ عَنِ الْعَلَاءِ عَنْ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحَدِهِمَا قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ یُؤَذِّنُ وَ هُوَ یَمْشِی أَوْ عَلَی ظَهْرِ دَابَّتِهِ وَ عَلَی غَیْرِ طَهُورٍ فَقَالَ نَعَمْ إِذَا کَانَ التَّشَهُّدُ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ فَلَا بَأْسَ
📚تهذیب ج٢ ص۵۶

ترجمه :محمد بن مسلم گوید:از امام باقر یا امام صادق علیهاالسلام در مورد کسی که در حال راه رفتن یا بر پشت مرکب یا بدون وضو اذان می گوید، پرسش کردم پس امام فرمودند :بله(می تواند) در صورتی که تشهد های اذان رو به قبله باشد اشکالی ندارد.

بیان :منظور از تشهد، آن جمله های اذان است که در آن «أشهد» می باشد که آنها را طبق این روایت رو به قبله می گوئیم.

نکته:اقامه در موارد زیادی از جمله جواز گفتن آن در حال راه رفتن و بدون وضو بودن و.... با اذان تفاوت دارد که در احادیث اهل بیت علیهم السلام مذکور است.