✅پاسخ :

1⃣عن الْوَشَّاء قال: دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا وَ بَيْنَ يَدَيْهِ إِبْرِيقٌ يُرِيدُ أَنْ يَتَهَيَّأَ مِنْهُ لِلصَّلَاةِ فَدَنَوْتُ مِنْهُ لِأَصُبَّ عَلَيْهِ فَأَبَى ذَلِكَ فَقَالَ مَهْ يَا حَسَنُ فَقُلْتُ لَهُ لِمَ تَنْهَانِي أَنْ أَصُبَّ عَلَى يَدَيْكَ تَكْرَهُ أَنْ أُؤْجَرَ قَالَ تُؤْجَرُ أَنْتَ وَ أُوزَرُ أَنَا فَقُلْتُ وَ كَيْفَ ذَلِكَ فَقَالَ أَ مَا سَمِعْتَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً وَ هَا أَنَا ذَا أَتَوَضَّأُ لِلصَّلَاةِ وَ هِيَ الْعِبَادَةُ فَأَكْرَهُ أَنْ يَشْرَكَنِي فِيهَا أَحَدٌ

📚كافي ج۳ص۶۹

وشاء گوید : بر امام رضا علیه السلام وارد شدم در حالیکه مقابل حضرت یک آفتابه بود و قصد داشت از آن برای نماز آماده شود (از آن وضو بگیرد) من به امام نزدیک شدم تا (بر روی دستش) آب بریزم!
پس امام از این کار ابا کردند و فرمودند : آرام باش و دست نگه دار ای حسن!
من گفتم : برای چه مرا از اینکه بر دستان شما آب بریزم منع می کنید؟ آیا خوش نمی دارید که من اجر ببرم؟!
امام فرمود: تو أجر ببری و من گناه ببرم؟!
گفتم : چطور چنین می شود؟!
فرمود : آیا نشنیده ای که اللَّه عزّوجلّ می فرماید :
«پس هر کس لقاء رَبِّ خود را امید می برد باید عمل صالح انجام دهد و کسی را در عبادت رَبِّ خود شریک نگرداند»‌ [كهف آیه ۱۱۰]
و این است که من برای نماز وضو می گیرم و آن «عبادت» است و ناپسند می دارم که احدی با من در آن شریک شود!


2⃣كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا تَوَضَّأَ لَمْ يَدَعْ أَحَداً يَصُبُّ عَلَيْهِ الْمَاءَ فَقِيلَ لَهُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ لِمَ لَا تَدَعُهُمْ يَصُبُّونَ عَلَيْكَ الْمَاءَ فَقَالَ لَا أُحِبُّ أَنْ أُشْرِكَ فِي صَلَاتِي أَحَداً وَ قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ و تَعَالَى فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً و لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً

📚فقيه ج۱ص۴۳

شيخ صدوق گوید : امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، وقتی #وضو می گرفت، نمی گذاشت احدی بر دست او آب بریزد!
به آن حضرت گفته شد : چرا آنها را رها نمی کنی تا بر دست شما آب بریزند؟
فرمود : دوست ندارم احدی را در نماز خود شریک گردانم! در حالیکه اللَّه تبارک و تعالی فرموده است :
«پس کسی که لقاء رَبِّ خود را امید می برد، باید عمل صالح انجام دهد و احدی را در عبادت رَبِّ خود شریک نگرداند»


3⃣عَنْ عَلِيٍّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ خَصْلَتَانِ لَا أُحِبُّ أَنْ يُشَارِكَنِي فِيهِمَا أَحَدٌ وُضُوئِي فَإِنَّهُ مِنْ صَلَاتِي وَ صَدَقَتِي فَإِنَّهَا مِنْ يَدِي إِلَى يَدِ السَّائِل فَإِنَّهَا تَقَعُ فِي يَدالرَّحْمَن

📚الخصال ص۳۳

علي علیه السلام فرمود : رسول الله (صلّی الله علیه و آله) فرمود : دو خصلت است که دوست ندارم احدی در آن با من شریک شود : وضویم که همانا آن از نماز من است و صدقه ام که همانا آن از دست من به دست سائل می رسد، چرا که آن در دست رحمان «جَلَّ جَلالُه» واقع می شود!


✅ #آب_ریختن_بر_دیگری_در_وضو به دو معنا می باشد:

1⃣ آب ریختن داخل کف دست وضو گیرنده توسط شخص دیگر و شستن صورت و دستها توسط خود وضو گیرنده

2⃣ریختن آب وضو بر روی صورت و خود دست وضو گیرنده توسط شخص دیگر

✅ظاهر روایات دال بر نهی از قبول آب ریختن بر روی دست توسط دیگران، در برگیرنده هر دو مورد فوق می شود و به علت متشابه بودن آن ، مراعات هر دو مورد آن دارای جایگاه می باشد.

✅اگر شخص دیگری بر کف دست وضو گیرنده با بطری و غیره آب بریزد و خود شخص وضو بگیرد ،با توجه به ظاهر روایات فوق، مشمول نهی می باشد ولی دلیلی بر بطلان وضو در این مورد نیست.

✅ #درخواست_آوردن_آب_وضو_از_دیگران نهیی ندارد و شواهد متعدد روایی نشان می دهد که خود اهل بیت علیهم السلام بارها برای وضو گرفتن به دیگران أمر می کردند که ظرف آبی حاضر نمایند. از جمله :

4⃣زرارة وَ بُكَيْر أَنَّهُما سأَلَا أَباجَعْفَرٍ عن وُضُوء رَسُول اللَّه فَدَعَا بِطَشْتٍ أَوْ تَوْرٍ فِيهِ مَاءٌ

📚كافي ج۳ص۲۵

زرارة و بکیر از امام باقر علیه السلام در مورد وضوی رسول الله (صلّی الله علیه و آله) سؤال کردند؛ پس امام طشت یا ظرفی که در آن آب باشد را #درخواست نمودند...

✅ با توجه به اصول کلی، ترک اجازه به دیگران برای آب ریختن بر روی دست در وضو، در غیر مواقع معذور بودن انسان می باشد ولی در صورتی که شخص به خاطر بیماری یا ضعف یا شکل ظرف آب موجود و غیره قادر نباشد که خودش بر روی کف دستش آب بریزد، در این مورد معذورمی باشد :

5⃣عن أبی عبد الله في حديث قال :... كُلُّ مَا غَلَبَ اللَّهُ عَلَيْهِ مِنْ أَمْرٍ فَاللَّهُ أَعْذَرُ لِعَبْدِه

📚خصال ص174