✅ پاسخ :به روایات زیر توجه فرمایید :

1 عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ مَرْوَكِ بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِنِّي إِمَامُ مَسْجِدِ الْحَيِّ فَأَرْكَعُ بِهِمْ فَأَسْمَعُ خَفَقَانَ نِعَالِهِمْ وَ أَنَا رَاكِعٌ فَقَالَ اصْبِرْ رُكُوعَكَ وَ مِثْلَ رُكُوعِكَ فَإِنِ انْقَطَعَ وَ إِلَّا فَانْتَصِبْ قَائِماً.

📚 الكافي ج3 ص330

یکی از اصحاب گوید : به امام باقر علیه السلام گفتم : من امام جماعت مسجد قبیله هستم. پس با آنها رکوع می کنم و صدای خش خش کفش‌های آنها را می شنوم در حالیکه در رکوع هستم. (چه کنم)؟

امام فرمودند : به اندازه رکوع عادي خود و مانند رکوع خود صبر کن (یعنی دو برابر حالت عادی)، پس اگر به نماز رسید که هیچ و در غیر این صورت راست بایست(سر از رکوع بردار)

2 عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مَرْوَكِ بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ النَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ إِنِّي أَؤُمُّ قَوْماً فَأَرْكَعُ فَيَدْخُلُ النَّاسُ وَ أَنَا رَاكِعٌ فَكَمْ أَنْتَظِرُ فَقَالَ مَا أَعْجَبَ مَا تَسْأَلُ عَنْهُ يَا جَابِرُ- انْتَظِرْ مِثْلَيْ رُكُوعِكَ فَإِنِ انْقَطَعُوا وَ إِلَّا فَارْفَعْ رَأْسَكَ.

📚 التهذيب ج۳ص۴۸

جابر جعفی گوید : من قومی را امامت می کنم، پس به رکوع می روم و در حالیکه در رکوع هستم مردم وارد می شوند. من چقدر منتظر بمانم؟ (چقدر می توانم رکوع را طول دهم تا به نماز برسند؟)

امام فرمودند : چقدر عجیب است آنچه از آن می پرسی ای جابر !

به اندازه دو برابر رکوعت منتظر بمان، پس اگر رسیدند که رسیدند و اگر نرسیدند سرت را (از رکوع) بلند کن.

✅ روشن است که در مورد سوال مذکور، امام جماعت حداکثر دو برابر رکوع معمولی و همیشگی خود منتظر می ماند و اگر باز هم عده ای نرسیدند، دیگر درنگ نمی کند و سر از رکوع برمی دارد.

مقدار طول دادن رکوع امام جماعت

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ