✅پاسخ :

1⃣عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا عَنِ الْكَسِيرِ تَكُونُ عَلَيْهِ الْجَبَائِرُ أَوْ تَكُونُ بِهِ الْجِرَاحَةُ كَيْفَ يَصْنَعُ بِالْوُضُوءِ وَ عِنْدَ غُسْلِ الْجَنَابَةِ وَ غُسْلِ الْجُمُعَةِ فَقَالَ يَغْسِلُ مَا وَصَلَ إِلَيْهِ الْغَسْلُ مِمَّا ظَهَرَ مِمَّا لَيْسَ عَلَيْهِ الْجَبَائِرُ وَ يَدَعُ مَا سِوَى ذَلِكَ مِمَّا لَا يَسْتَطِيعُ غَسْلَهُ وَ لَا يَنْزِعُ الْجَبَائِرَ وَ لَا يَعْبَثُ بِجِرَاحَتِهِ

📚 الكافي ج۳ص۳۲

عبدالرحمن گوید :از امام رضا علیه السلام در مورد صاحب شکستی که بر او #جبيره است یا زخم و جراحتی به او هست، سؤال کردم که برای #وضو و هنگام #غسل_جنابت و #غسل_جمعه چه کند؟ فرمود :جاهایی که آب به آن می رسد و آشکار و بیرون است و جبيره بر آن نیست را می شوید و غیر آن را از جاهایی که نمی تواند آن را بشوید رها می کند و جبيره ها(یعنی آتل یا پارچه یا گچ یا پانسمان و...) را در نمی آورد و با زخم و جراحت خود بازی نمی کند.


2⃣ عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ أَنَّهُ سُئِلَ عَنِ الرَّجُلِ تَكُونُ بِهِ الْقَرْحَةُ فِي ذِرَاعِهِ أَوْ نَحْوِ ذَلِكَ فی مَوْضِعِ الْوُضُوءِ فَيَعْصِبُهَا بِالْخِرْقَةِ وَ يَتَوَضَّأُ وَ يَمْسَحُ عَلَيْهَا إِذَا تَوَضَّأَ فَقَالَ إِنْ كَانَ يُؤْذِيهِ الْمَاءُ فَلْيَمْسَحْ عَلَى الْخِرْقَةِ وَ إِنْ كَانَ لَا يُؤْذِيهِ الْمَاءُ فَلْيَنْزِعِ الْخِرْقَةَ ثُمَّ لْيَغْسِلْهَا

📚 الكافي ج۳ص۳۳

حلبی گوید :از امام صادق علیه السلام در مورد شخصی که در دستش یا سائر مواضع وضویش جراحتی هست پس آن را با پارچه می بندد و وضو می گیرد و هنگام وضو بر آن #مسح می کند، سؤال شد؛ امام فرمودند : اگر آب او را آزار می دهد، بر روی پارچه #مسح کند و اگر آب او را آزار نمی دهد باید پارچه را درآورد و سپس آن (موضع) را بشوید.


3⃣عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّه قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْجُرْحِ كَيْفَ يَصْنَعُ صَاحِبُهُ قَالَ يَغْسِلُ مَا حَوْلَهُ.

📚الكافي ج۳ص۳۲

عبدالله بن سنان گوید :از امام صادق علیه السلام در مورد #جراحت سؤال کردم که صاحب آن(برای وضو و غسل) چه کار کند؟ فرمود :اطراف آن را شستشو می دهد.


4⃣عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى مَوْلَى آلِ سَامٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَثَرْتُ فَانْقَطَعَ ظُفُرِي فَجَعَلْتُ عَلَى إِصْبَعِي مَرَارَةً- فَكَيْفَ أَصْنَعُ بِالْوُضُوءِ قَالَ يُعْرَفُ هَذَا وَ أَشْبَاهُهُ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ [۱] امْسَحْ عَلَيْهِ.

📚التهذيب ج۱ص ۳۶۳
[۱]: الحجّ ۲۲- ۷۸

عبدالاعلی گوید :به امام صادق علیه السلام گفتم :من زمین خوردم و ناخنم قطع شد پس بر روی انگشتم مرهم و دارو گذاشتم، حال برای وضو چه کار کنم؟ امام فرمود :این مورد و موارد مشابه آن از قرآن شناخته می شود، الله تعالی می فرماید : «(اللَّه) برای شما در دین تنگنا و مشقت قرار نداده است»، (به جای شستن) بر روی آن #مسح کن.

5⃣عَنْ كُلَيْبٍ الْأَسَدِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الرَّجُلِ إِذَا كَانَ كَسِيراً كَيْفَ يَصْنَعُ بِالصَّلَاةِ قَالَ إِنْ كَانَ يَتَخَوَّفُ عَلَى نَفْسِهِ فَلْيَمْسَحْ عَلَى جَبَائِرِهِ وَ لْيُصَلِّ.

📚 التهذيب ج۱ص۳۶۳

کلیب گوید :از امام صادق علیه السلام در مورد شخص صاحب شکستگی سؤال کردم که برای #نماز چه کند؟ فرمود : اگر بر خودش خوف و ترس دارد بر روی جبيره ها(یعنی آتل یا پارچه یا گچ یا پانسمان و...) مسح کند و نماز بخواند.


6⃣عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَشَّاءِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَنِ الدَّوَاءِ إِذَا كَانَ عَلَى يَدَيِ الرَّجُلِ أَ يُجْزِيهِ أَنْ يَمْسَحَ عَلَى طَلَى الدَّوَاءِ فَقَالَ نَعَمْ يُجْزِيهِ أَنْ يَمْسَحَ عَلَيْهِ.

📚 التهذيب ج۱ص۳۶۴

وشّاء گوید :از امام رضا علیه السلام در مورد داروئی که بر روی دست شخص است سؤال کردم که آیا او را کفایت می کند که بر داروی مالیده شده #مسح کند؟ فرمود :بله، او را کافی است که بر آن مسح کند.


✅از روایات فوق روشن است که اگر کسی شکستگی یا زخمی دارد و بر روی آن جبیره، یعنی آتل یا پارچه یا گچ یا دارو و امثال آن قرار داده است، در صورتی که آب برای آن مضر نباشد و او را آزار نمی دهد، باید برای غسل و وضو روی آن را باز کند تا محل جبیره را نیز بشوید و البته طبق روایت 3⃣، در مورد زخم و جراحت، فقط اطراف آن را می شوید و در صورتی که آب او را آزار می دهد و برایش مضر است، مکان‌های آشکار را شستشو می دهد و روی جبیره ها را را مسح می کند یعنی با دست خیس خود بر روی آن می کشد.