✅پاسخ :به روایات زیر توجه فرمایید :

1⃣مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى بِأَصْحَابِهِ جَالِساً فَلَمَّا فَرَغَ قَالَ لَا يَؤُمَّنَّ أَحَدُكُمْ بَعْدِي جَالِساً.

📚الفقيه ج۱- ص۳۸۱

امام باقر علیه السلام فرمود :همانا رسول الله صلی الله علیه و آله به صورت #نشسته برای اصحاب خود #امامت نمودند، پس وقتی فارغ شدند ‌، فرمودند : بعد از من احدی از شما هرگز به صورت نشسته #امامت_جماعت نکند.

2⃣قَالَ وَ قَالَ الصَّادِقُ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ وَقَعَ عَنْ فَرَسٍ فَشُجَّ شِقُّهُ الْأَيْمَنُ فَصَلَّى بِهِمْ جَالِساً فِي غُرْفَةِ أُمِّ إِبْرَاهِيمَ.

📚فقیه ج1ص481

امام صادق علیه السلام فرمود :رسول الله صلی الله علیه و آله از اسب بر روی زمین افتاد و طرف راست او مجروح و زخمی شد، پس در غرفه أُم ابراهيم با آنها به صورت نشسته امامت نمود.

✅در چند مورد محدود رسول الله صلی الله علیه و آله با مردم به صورت نشسته نماز خواندند که یکی از موارد آن با توجه به روایت امام باقر علیه السلام در 📚بحار ج27 ص324 و تواریخ متعدد، زمانی بود که رسول الله صلی الله علیه و آله در آخر عمر شریفشان در بستر بیماری بودند و وقتی هنگام نماز شد، ابوبکر علیه ما علیه غاصبانه و بدون اجازه به مسجد رفت و برای امامت در جلوی مردم ایستاد و وقتی رسول الله صلی الله علیه و آله صدای تکبیر او را شنیدند، با وجود بیماری شديد در حالی که سر خود را بسته بودند و پاهای مبارکش از شدت ضعف بر زمین کشیده می شد، بر دست امیرالمؤمنین علیه السلام و فضل بن عباس تکیه کردند و به مسجد آمدند و ابوبکر را از محراب کنار زدند و به صورت نشسته با مردم نماز خواندند.

اما از روایت اول روشن است که بعد از رسول الله صلی الله علیه و آله، کسی که نماز او به صورت نشسته است، حق ندارد برای قائمین به صورت نشسته امامت نماید.

✅به مورد خاص زیر نیز توجه شود :

3⃣عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَوْمٌ قُطِعَ عَلَيْهِمُ الطَّرِيقُ وَ أُخِذَتْ ثِيَابُهُمْ فَبَقُوا عُرَاةً وَ حَضَرَتِ الصَّلَاةُ كَيْفَ يَصْنَعُونَ فَقَالَ يَتَقَدَّمُهُمْ إِمَامُهُمْ فَيَجْلِسُ وَ يَجْلِسُونَ خَلْفَهُ فَيُومِئُ إِيمَاءً بِالرُّكُوعِ وَ السُّجُودِ وَ هُمْ يَرْكَعُونَ وَ يَسْجُدُونَ خَلْفَهُ عَلَى وُجُوهِهِمْ.

📚 التهذيب ج۲- ص۳۶۵

اسحاق بن عمار گوید : به امام صادق علیه السلام گفتم : گروهی دچار راهزنان می شوند و لباس‌های آنها از آنها گرفته می شود و عریان باقی می مانند و وقت نماز فرا می رسد. اینها چه کنند؟ فرمود :امام جماعت آنها جلو می‌رود و می نشیند و آنها هم پشت سر او می نشینند و امام جماعت رکوع و سجده خود را به صورت اشاره انجام می دهد و مأمومین بر صورت خود رکوع و سجده را انجام می دهند.

4⃣عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْمٍ صَلَّوْا جَمَاعَةً وَ هُمْ عُرَاةٌ قَالَ يَتَقَدَّمُهُمُ الْإِمَامُ بِرُكْبَتَيْهِ وَ يُصَلِّي بِهِمْ جُلُوساً وَ هُوَ جَالِسٌ.

📚التهذيب ج۲ ص۳۶۵

عبدالله بن سنان گوید : از امام صادق علیه السلام در مورد گروهی که عریان هستند و #نماز_جماعت می خوانند، سؤال کردم؛ امام فرمودند : امام جماعت با زانوهای خود (یعنی در حد زانوهایش) از آنها جلوتر می رود و به صورت نشسته و در حالیکه آنها نیز نشسته هستند، با آنها نماز می خواند.

✅در دو روایت فوق که در #شرایط_خاص میباشد، #امام_و_مأموم_هر_دو_به_صورت_نشسته نماز می خوانند و امام جماعت اندکی در حد زانو جلوتر می رود و رکوع و سجده خود را با اشاره انجام می دهد ولی مأمومین رکوع و سجده خود را عادی (به صورت نشسته) انجام می دهند.

✅در مورد امامت شخص ایستاده برای شخص نشسته نهیی وجود ندارد و شواهد روائی جواز آن نیز در مجامع حدیثی شیعه آمده است.


اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ