✅ پاسخ : لُقَطه یا همان گمشده، به چیزی گفته می شود که بر روی زمین افتاده است و صاحب آن مشخص نیست.
در این ارتباط به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عن محمد بن أبی حمزة عن بعض أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْداللَّهِ قال: سَأَلْتُهُ عَنِ اللُّقَطَةِ قَالَ تُعَرَّفُ سَنَةً قَلِیلًا کَانَ أَوْ کَثِیراً قَالَ و ما کَانَ دُونَ الدِّرْهَمِ فَلَا یُعَرَّفُ.

📚کافی ج۵ص۱۳۷

یکی از اصحاب گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد لُقَطه سؤال کردم؛ امام فرمود : یکسال إعلان مي شود، چه کم باشد و چه زیاد باشد و آنچه کمتر از یک درهم باشد إعلان نمی شود!


2⃣عن محمد بن مسلم عن أَبِی جَعْفَرٍ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ اللُّقَطَةِ قَالَ لَا تَرْفَعْهَا فَإِنِ ابْتُلِیتَ بِهَا فَعَرِّفْهَا سَنَةً فَإِنْ جَاءَ طَالِبُهَا وَ إِلَّا فَاجْعَلْهَا فِی عَرْضِ مَالِکَ یَجْرِی عَلَیْهَا ما یَجْرِی عَلَی مَالِکَ حَتَّی یَجِیءَ لَهَا طَالِبٌ فَإِنْ لَمْ یَجِئْ لَهَا طَالِبٌ فَأَوْصِ بِهَا فِی وَصِیَّتِکَ.

📚کافی ج۵ص۱۳۹

محمد بن مسلم گوید : از امام باقر صلوات اللَّه علیه در مورد لُقَطه سؤال کردم؛ امام فرمو : آن را برندار! پس اگر به آن گرفتار شدی، یکسال آن را معرفی کن. پس اگر طالب آن آمد که هیچ و در غیر این صورت آن را در بین مال خودت قرار بده و آنچه بر مال خودت جاری می گردد بر آن نیز جاری می گردد تا اینکه طالب آن بیاید، پس اگر طالبی برای آن نیامد، در وصیت خود به آن وصیت کن!



3⃣عن أبی القاسم عن حنان قال سَأَلَ رَجُلٌ أَبَا عَبْداللَّهِ وَ أَنَا أَسْمَعُ عَنِ اللُّقَطَةِ فَقَالَ تُعَرِّفُهَا سَنَةً فَإِنْ وَجَدْتَ صَاحِبَهَا وَ إِلَّا فَأَنْتَ أَحَقُّ بِهَا وَ قَالَ هِیَ کَسَبِیلِ مَالِکَ وَ قَالَ خَیِّرْهُ إِذَا جَاءَکَ بَعْدَ سَنَةٍ بَیْنَ أَجْرِهَا وَ بَیْنَ أَنْ تَغْرَمَهَا لَهُ إِذَا کُنْتَ أَکَلْتَهَا.

📚تهذیب ج۶ص۳۹۶

حنان گوید : مردی از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد لقطه سؤال کرد و من نیز می شنیدم؛ امام فرمود : یکسال آن را معرفی کن، پس اگر صاحب آن را پیدا کردی که هیچ، و در غیر این صورت تو به آن سزاوارتر هستی و فرمود : آن حکم مال خودت را دارد و فرمود : اگر بعد از یکسال صاحب آن آمد، در صورتی که آن را خورده باشی، او را بین أجر آن و بين اینکه غرامت آن را به او پرداخت کنی مخیر نما!


4⃣عن الحسین بن کثیر عن أَبِیهِ قال سَأَلَ رَجُلٌ أَمِیرالْمُؤْمِنِینَ عَنِ اللُّقَطَةِ فَقَالَ یُعَرِّفُهَا فَإِنْ جَاءَ صَاحِبُهَا دَفَعَهَا إِلَیْهِ وَ إِلَّا حَبَسَهَا حَوْلًا فَإِنْ لَمْ یَجِئْ صَاحِبُهَا أَوْ مَنْ یَطْلُبُهَا تَصَدَّقَ بِهَا فَإِنْ جَاءَ صَاحِبُهَا بَعْدَ مَا تَصَدَّقَ بِهَا إِنْ شَاءَ اغْتَرَمَهَا الَّذِی کَانَتْ عِنْدَهُ وَ کَانَ الْأَجْرُ لَهُ وَ إِنْ کَرِهَ ذَلِکَ احْتَسَبَهَا وَ الْأَجْرُ لَهُ.

📚تهذیب ج۶ص۳۸۹

مردی از امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه در مورد لقطه سؤال کرد؛ امام فرمود : آن را معرفی می کند، پس اگر صاحب آن آمد که آن را به او تحویل می دهد و در غیر این صورت آن را یکسال نزد خود نگه می دارد، پس اگر صاحب آن یا کسی که آن را طلب کند نیامد، آن را صدقه می دهد و اگر بعد از اینکه آن را صدقه داد، صاحب آن آمد، اگر خواست آن کسی که نزد او بوده است غرامت آن را پرداخت می کند و أجر صدقه برایش خواهد بود و اگر آن را کراهت داشت، به حساب إلهی می گذارد و أجر صدقه برای او خواهد بود!


5⃣سَأَلَ عَلِیُّ بْنُ جعفرٍ أَخاهُ مُوسَی بْنَ جَعْفَر عَنِ اللُّقَطَةِ یَجِدُهَا الْفَقِیرُ هُوَ فِیهَا بِمَنْزِلَةِ الْغَنِیِّ فَقَالَ نَعَمْ قَالَ و کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَقُولُ هِیَ لِأَهْلِهَا لَا تَمَسُّوهَا قال و سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ یُصِیبُ دِرْهَماً أَوْ ثَوْباً أَوْ دَابَّةً کَیْفَ یَصْنَعُ قَالَ یُعَرِّفُهَا سَنَةً فَإِنْ لَمْ یَعْرِفْ جَعَلَهَا فِی عَرْضِ مَالِهِ حَتَّی یَجِیءَ طَالِبُهَا فَیُعْطِیَهَا إِیَّاهُ و إِنْ مَاتَ أَوْصَی بِهَا و هُوَ لَهَا ضَامِنٌ.

📚الفقیه ج٣ص١٨۶

علی بن جعفر از برادرش موسی بن جعفر صلوات اللَّه علیه در مورد لقطه که شخص فقیر آن را پیدا کند سؤال کرد که آیا او به منزله فرد غنی است؟ فرمود : بله!
و فرمود : امام سجاد صلوات الله عليه به خانواده خود می فرمود : آن برای أهلش می باشد! به آن دست نزنید!
گوید : و از ایشان در مورد فردی که درهمی یا لباسی یا حیوانی پیدا می کند سؤال کردم که چکار کند؟ فرمود : یکسال آن را إعلان کند، پس اگر (صاحبش) را نشناخت، آن را در بین مال خود قرار می دهد تا طالب آن بیاید و آن را به او عطا نماید و اگر خواست بمیرد، به آن وصیت می کند و او ضامن آن می باشد!





https://t.me/porseshvapasokhe


6⃣عن الحسین بن أبی العلاء قال: ذَکَرْنَا لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ اللُّقَطَةَ فَقَالَ لَا تَعَرَّضْ لَهَا فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ تَرَکُوهَا لَجَاءَ صاحِبُهَا حَتَّی یَأْخُذَهَا.

📚تهذیب ج۶ص۳۹۰

حسین بن أبي علاء گوید : برای امام صادق صلوات اللَّه علیه از لقطه یاد کردیم؛ امام فرمود : متعرض آن مشو! زیرا اگر مردم آن را رها کنند، صاحب آن می آید و آن را برمی دارد!


7⃣ عن جَرَّاحٍ اَلْمَدَائِنِيِّ عن أَبِي عَبْداَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: اَلضَّوَالُّ لاَ يَأْكُلُهَا إِلاَّ اَلضَّالُّونَ إِذَا لَمْ يُعَرِّفُوها.

📚تهذیب ج۶ص٣٩۴

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : گمشده ها را جز گمراهان کسی نمی خورد، البته در صورتی که آن را إعلان و معرفی نکنند!


8⃣ عن مسعدة عنِ الصَّادِقِ عن أَبِیهِ أَنَّ عَلِیّاً قال: إِیَّاکُمْ وَ اللُّقَطَةَ فَإِنَّهَا ضَالَّةُ الْمُؤْمِنِ و هِیَ حَرِیقٌ مِنْ حَرِیقِ جَهَنَّمَ.

📚 الفقیه ج۳ص۲۹۲

امام صادق صلوات اللَّه علیه از پدرش روایت نموده است که امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه فرمود : از لقطه (چیز پیدا شده) پرهیز نمایید، زیرا آن گمشده مؤمن است و آن آتشی از آتش جهنم می باشد!


9⃣عن یعقوب بن شعیبٍ قال: سَأَلْتُ أَبَاعَبْداللَّهِ عَنِ اللُّقَطَةِ و نَحْنُ یَوْمَئِذٍ بِمِنًی فَقَالَ أَمَّا بِأَرْضِنَا هَذِهِ فَلَا یَصْلُحُ وَ أَمَّا عِنْدَکُمْ فَإِنَّ صَاحِبَهَا الَّذِی یَجِدُهَا یُعَرِّفُهَا سَنَةً فِی کُلِّ مَجْمَعٍ ثُمَّ هِیَ کَسَبِیلِ مَالِهِ.

📚تهذیب ج۵ص۴۲۱

يعقوب بن شعيب گويد : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد لقطه سؤال کردم و ما آن موقع در منا بودیم؛ امام فرمود : اما در این زمین (یعنی محدوده حرم مکه) صلاح نیست، اما در نزد خودتان، کسی که آن را پیدا نموده است، یکسال آن را در هر انجمن و اجتماع معرفی و إعلان می کند و بعد از آن حکم مالش را دارد!


0⃣1⃣عن إبراهیم بن عمر قال قال أَبُوعبداللَّهِ اللُّقَطَةُ لُقَطَتَانِ لُقَطَةُ الْحَرَمِ تُعَرِّفُ سَنَةً فَإِنْ وَجَدْتَ صَاحِبَهَا و إِلَّا تَصَدَّقْتَ بِهَا وَ لُقَطَةُ غَیْرِهَا تُعَرِّفُ سَنَةً فَإِنْ جَاءَ صَاحِبُهَا وَ إِلَّا فَهِیَ کَسَبِیلِ مَالِکَ.

📚کافی ج۴ص٢٣٨

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : لقطه دو نوع است : لقطه که در محدوده حرم مکه باشد که یکسال معرفی و إعلان می شود، پس اگر صاحب آن را یافتی که هیچ، و در غیر این صورت صدقه داده می شود.
و لقطه غیر حرم مکه که یکسال معرفی و إعلان می شود، پس اگر صاحب آن آمد که هیچ، و در غیر این صورت، آن حکم مال خودت را دارد!



✅ با توجه به مجموع روایات فوق و غیره، لقطه یا گمشده چیزی است که بر روی زمین افتاده است و صاحب آن مشخص نیست و توصیه مؤکد أهل بيت صلوات اللَّه علیهم اجمعین در مورد آن این است که به آن دست زده نشود تا صاحب آن بیاید و آن را بردارد.

اما اگر کسی آن را برداشت، وظایفی بر عهده او قرار می گیرد که باید آنها را انجام دهد :

_اگر ارزش چیزی که پیدا شده است، کمتر از یک درهم باشد، نیاز به إعلان ندارد و می تواند در آن تصرف نماید، ولی اگر صاحب آن پیدا شد، ضامن آن می باشد.


_اگر شیئ پیدا شده، بیش از یک درهم ارزش دارد، باید به مدت یکسال در اجتماعات مردم اعلام گردد. اگر صاحب آن پیدا شد که تحویل او داده می شود ولی اگر طی یکسال صاحب آن پیدا نشد، چند کار می تواند انجام دهد :

1_ می تواند آن را در بین اموال خود قرار دهد و هر چه بر مال خودش جاری شد بر آنها هم جاری باشد تا طالب آن پیدا شود و اگر طالب آن پیدا نشد به وارثان خود وصیت نماید تا اگر صاحب آن آمد، آن را به او تحويل دهند و در هر صورت در صورت پیدا شدن صاحبش، خود و وارثان او #ضامن آن می باشند.

2_ راه دیگری که در روایات معرفی شده است این است که از جانب صاحب آن صدقه داده شود. ولی اگر صاحب آن پیدا شد، او را بین ثواب صدقه و گرفتن غرامت آن مخیر می کند و اگر صاحب گمشده غرامت آن را گرفت، ثواب صدقه برای فرد یابنده خواهد بود.

3_ اگر یابنده بعد از یکسال إعلان، آن را در بین اموال خود قرار داد و آن را خورد، اگر صاحب آن پیدا شد، بین أجر آن و گرفتن غرامت آن از یابنده مخیر می شود.


✅ با توجه به روایت 7⃣و 8⃣و غیره، خوردن و تصرف در شیئ پیدا شده ای که بیش از یک درهم ارزش دارد، قبل از یکسال إعلان و معرفی، جایز نیست و آتشی از آتش جهنم محسوب می‌شود و فقط گمراهان مبادرت به خوردن آن می کنند!


✅ طبق روایات فوق و غيره، لقطه ای که در محدود حرم مکه پیدا می شود، بعد از یکسال معرفی و إعلان، در صورت پیدا نشدن صاحب آن، حتماً باید صدقه داده شود.


اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ و عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe