✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عَنِ ابْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِي الْحَسَن قَالَ: قُلْتُ لَهُ لِلِاسْتِنْجَاءِ حَدٌّ قَالَ لَا يُنَقَّى مَا ثَمَّةَ قُلْتُ فَإِنَّهُ يُنَقَّى مَا ثَمَّةَ وَ يَبْقَى الرِّيحُ قَالَ الرِّيحُ لَا يُنْظَرُ إِلَيْهَا.

📚 الكافي ج۳ص۱۷

ابن مغيره گوید : به امام کاظم علیه السلام گفتم : آیا برای #استنجاء (برطرف کردن غائط ) حدی هست؟ فرمود : خیر، آنچه آنجا (از عین نجاست) هست، برطرف شود و تمیز شود.
گفتم :آنچه آنجا (از عین نجاست) هست برطرف می شود و تمیز می شود ولی بوی آن باقی می ماند! فرمود : به بو، نظر و توجهی نمی شود!



2⃣عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَبِی مَحْمُودٍ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا یَقُولُ یُسْتَنْجَی وَ یُغْسَلُ مَا ظَهَرَ مِنْهُ عَلَی الشَّرْجِ وَ لَا یُدْخَلُ فِیهِ الْأَنْمُلَةُ.

📚 الکافی ج۳ص۱۷

ابراهیم بن ابی محمود گوید : شنیدم امام رضا صلوات اللَّه علیه می فرمود : آنچه از غائط که بر روی حلقه دُبُر آشکار و ظاهر است برطرف می شود و شسته می شود و انگشت داخل آن نمی شود!



3⃣عَنْ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ فِی حَدِیثٍ
چقَالَ: وَ إِنْ خَرَجَ مِنْ مَقْعَدَتِهِ شَيْءٌ وَ لَمْ يَبُلْ فَإِنَّمَا عَلَيْهِ أَنْ يَغْسِلَ الْمَقْعَدَةَ وَحْدَهَا وَ لَا يَغْسِلُ الْإِحْلِيلَ وَ قَالَ إِنَّمَا عَلَيْهِ أَنْ يَغْسِلَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لَيْسَ عَلَيْهِ أَنْ يَغْسِلَ بَاطِنَهَا

📚 التهذیب ج۱ص۴۵

امام صادق صلوات اللَّه علیه در حدیثی فرمودند : اگر فقط از مقعد چیزی خارج شود ولی بول نکند، بر عهده اوست که تنها مقعد را شستشو دهد و آلت را نمی شوید و فرمود : بر عهده اوست آنچه از مقعد که ظاهر و آشکار است را شستشو دهد و بر عهده او نیست که باطن و درون آن را شستشو دهد!



3⃣عَنْ مُصَدِّقِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: قُلْتُ لَهُ الرَّجُلُ یُرِیدُ أَنْ یَسْتَنْجِیَ کَیْفَ یَقْعُدُ قَالَ کَمَا یَقْعُدُ لِلْغَائِطِ وَ قَالَ إِنَّمَا عَلَیْهِ أَنْ یَغْسِلَ مَا ظَهَرَ مِنْهُ وَ لَیْسَ عَلَیْهِ أَنْ یَغْسِلَ بَاطِنَهُ.

📚 الکافی ج۳ص۱۸

عمار گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه گفتم : شخصی می خواهد استنجاء کند (یعنی محل غائط را شستشو دهد و غائط را برطرف کند)، چگونه بنشیند؟ امام فرمودند : همانگونه که برای غائط کردن می نشیند!
و فرمود : همانا بر عهده اوست که آنچه از آن ظاهر و آشکار است را بشوید و بر عهده او نیست که باطن و درون آن را بشوید!



4⃣عَنْ جَمِيلٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ كَانَ النَّاسُ يَسْتَنْجُونَ بِالْحِجَارَةِ وَ الْكُرْسُفِ ثُمَّ أُحْدِثَ الْوَضُوءُ وَ هُوَ خُلُقٌ حَسَنٌ فَأَمَرَ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنْزَلَهُ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ

📚 تفسير العيّاشيّ ج ۱ ص ۱۰۹ ح ۳۲۶

جمیل گوید : شنیدم امام صادق صلوات اللَّه علیه می فرمود : مردم با سنگ و پنبه استنجاء می نمودند و سپس شستشو ایجاد شد که اخلاق نیکویی می باشد. پس رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله به آن امر نمود و اللَّه آن را در کتابش نازل نمود. (در سوره بقره آیه 222)می فرماید : همانا اللَّه توبه کنندگان و شستشو کنندگان را دوست دارد!



✅ با توجه به روایات فوق و غیره، برای شستن محل غائط با آب، آنچه از غائط که بر روی قسمت بیرونی حلقه دُبُر ظاهر و آشکار است شسته می شود و آنچه پنهان و در باطن است و صرفا با داخل کردن انگشت قابل شستن است، نیازی به شستن آن نیست.
لذا برای انجام استنجاء، به همان صورتی که برای تخلی و غائط کردن نشسته می شود (یعنی بر سر دو قدم) می نشینیم و آن قسمت‌هایی از دُبُر که در چنین حالتی آشکار و ظاهر است را به طور کامل با ریختن آب و دست کشیدن می شوییم و بعد از ازاله کامل غائط با آب، نیازی به تکرار شستشو و دفعات آب ریختن نیست و هر موقع که آنچه از غائط بر محل بود با آب برطرف گردید، طهارت حاصل شده است، هر چند بوی آن باقی مانده باشد.



اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر


https://t.me/porseshvapasokhe