✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عَنِ ابْنِ سِنَانٍ یَعْنِی عَبْدَ اللَّهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ فِی حَدِیثٍ قَالَ: لِکُلِّ صَلَاةٍ وَقْتَانِ وَ أَوَّلُ الْوَقْتَیْنِ أَفْضَلُهُمَا وَ لَا یَنْبَغِی تَأْخِیرُ ذَلِکَ عَمْداً وَ لَکِنَّهُ وَقْتُ مَنْ شُغِلَ أَوْ نَسِیَ أَوْ سَهَا أَوْ نَامَ وَ لَیْسَ لِأَحَدٍ أَنْ یَجْعَلَ آخِرَ الْوَقْتَیْنِ وَقْتاً إِلَّا مِنْ عُذْرٍ أَوْ عِلَّةٍ.

📚 التهذیب ج۲ص۳۹

امام صادق صلوات اللَّه علیه در حدیثی فرمودند : برای هر نمازی دو وقت هست و وقت اول افضل است و تأخیر انداختن عمدی نماز سزاوار نیست، ولی آن وقت برای کسی است که مشغول شده است یا فراموش کرده است یا حواسش پرت شده است یا خواب مانده است و برای هیچ کسی نیست که پایان این دو وقت را وقت نماز خود قرار دهد، مگر با عذر یا علتی!



2⃣عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: وَقْتُ الْفَجْرِ حِینَ یَنْشَقُّ الْفَجْرُ إِلَی أَنْ یَتَجَلَّلَ الصُّبْحُ السَّمَاءَ وَ لَا یَنْبَغِی تَأْخِیرُ ذَلِکَ عَمْداً لَکِنَّهُ وَقْتٌ لِمَنْ شُغِلَ أَوْ نَسِیَ أَوْ نَامَ.

📚 الکافی ج۳ص۲۸۳

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : وقت نماز صبح هنگامی است که فجر طلوع می کند تا موقعی که نور صبح همه آسمان را فرا گیرد و تأخیر عمدی آن سزاوار نیست، ولی آن وقت است برای کسی که مشغول شده است یا فراموش کرده است یا خواب مانده است!



3⃣عَنْ رِبْعِیٍّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِنَّا لَنُقَدِّمُ وَ نُؤَخِّرُ وَ لَیْسَ کَمَا یُقَالُ مَنْ أَخْطَأَ وَقْتَ الصَّلَاةِ فَقَدْ هَلَکَ وَ إِنَّمَا الرُّخْصَةُ لِلنَّاسِی وَ الْمَرِیضِ وَ الْمُدْنِفِ وَ الْمُسَافِرِ وَ النَّائِمِ فِی تَأْخِیرِهَا.

📚 التهذیب ج۲ص۴۱

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : ما نماز را جلو می اندازیم و تأخیر می اندازیم و اینطور نیست که گفته می شود کسی که وقت نماز را خطا کرد هلاک شده است و همانا رخصت تأخیر برای فرد فراموش کرده و بیمار و مریض بدحال و مسافر و خواب مانده می باشد!



4⃣عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِذَا صَلَّیْتَ فِی السَّفَرِ شَیْئاً مِنَ الصَّلَوَاتِ فِی غَیْرِ وَقْتِهَا فَلَا یَضُرُّکَ.

📚 التهذیب ج۳ص۲۳۵

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : در صورتی که در مسافرت چیزی از نمازها را در غیر وقت (اول) خواندی، تو را ضرر نمی رساند!



5⃣قَالَ الصَّادِقُ لَا یَفُوتُ الصَّلَاةُ مَنْ أَرَادَ الصَّلَاةَ لَا تَفُوتُ صَلَاةُ النَّهَارِ حَتَّی تَغیبُ الشَّمْسُ وَ لَا صَلَاةُ اللَّیْلِ حَتَّی یَطْلُعَ الْفَجْرُ وَ ذَلِکَ لِلْمُضْطَرِّ وَ الْعَلِیلِ وَ النَّاسِی.

📚 الفقیه ج۱ص۳۵۵

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : کسی که قصد نماز داشته باشد، نماز از دستش نمی رود. نماز روز از دست نمی رود تا اینکه خورشید غروب کند و نماز شب از دست نمی رود تا اینکه فجر طلوع کند و این برای فرد #مضطر و #بیمار و #فراموش_کرده می باشد!




✅ با توجه به روایات فوق و غیره، هر نمازی از فرائض دارای دو وقت می باشد که تفصیل آن در روایات آمده است و محدوده آن مشخص گردیده است و وقت اول همان وقت فضیلت است که توصیه به خواندن نماز در آن شده است و افضل دانسته شده است.
اما وقت دوم نماز یک رخصت و وسعت برای افرادی مانند : بیمار و خواب مانده و فرد فراموشکار و مسافر و صاحب عذر و صاحب علت و فرد مضطر یا سهو کننده می باشد و لذا تأخیر عمدی نماز از وقت اول سزاوار نیست و وقت دوم برای افراد معذور قرار داده شده است.



اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe