✅ پاسخ : ائمه معصومین علیهم السلام به این سوال پاسخ می دهند :



1⃣عَنِ الْحَلَبِیِّ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنْ دَوَاءٍ عُجِنَ بِالْخَمْرِ فَقَالَ لَا وَ اللَّهِ مَا أُحِبُّ أَنْ أَنْظُرَ إِلَیْهِ فَکَیْفَ أَتَدَاوَی بِهِ إِنَّهُ بِمَنْزِلَةِ شَحْمِ الْخِنْزِیرِ أَوْ لَحْمِ الْخِنْزِیرِ و إنَ أُنَاساً یَتَدَاوَوْنَ بِهِ

📚کافی ج۶ص۴١۴

حلبی گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد داروئی که با خمر، عجین و خمیر کرده می شود سوال نمودم؛ پس فرمودند : نه به اللَّه قسم، من دوست ندارم حتی به آن نگاه کنم چه رسد که بخواهم با آن مداوا نمایم! همانا آن مانند پیه خوک یا گوشت خوک است در حالیکه برخی از مردم با آن مداوا می کنند!



2⃣عَنْ قَائِدِ بْنِ طَلْحَةَ أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنِ النَّبِیذِ یُجْعَلُ فِی الدَّوَاءِ قَالَ لَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ أَنْ یَسْتَشْفِیَ بِالْحَرَامِ

📚کافی ج ۶ص۴١۴

قائد بن طلحه از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد نبیذی که در دارو قرار داده می شود سوال کرد؛ امام فرمودند :خیر، برای هیچ کس سزاوار نیست که در #حرام به دنبال شفاء باشد.



3⃣ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ قَالَ : کَتَبْتُ إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ أَسْأَلُهُ عَنِ الرَّجُلِ یُبْعَثُ لَهُ الدَّوَاءُ مِنْ رِیحِ الْبَوَاسِیرِ فَیَشْرَبُهُ بِقَدْرِ أُسْکُرُّجَةٍ مِنْ نَبِیذٍ صُلْبٍ لَیْسَ یُرِیدُ بِهِ اللَّذَّةَ وَ إِنَّمَا یُرِیدُ بِهِ الدَّوَاءَ فَقَالَ لَا وَ لَا جُرْعَةً ثُمَّ قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ یَجْعَلْ فِی شَیْ ءٍ مِمَّا حَرَّمَ شِفَاءً وَ لَا دَوَاءً.

📚 الکافی ج۶ص۴۱۳

عمر بن اذینه گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه نامه نوشتم و از ایشان در مورد شخصی که دوائی برای باد بواسیر برایش فرستاده می شود و او به اندازه‌ی یک ظرف کوچک از نبیذ خالص می نوشد و قصدش از آن لذت بردن نیست و قطعاً قصدش از آن مداوا می باشد سوال کرد. امام فرمودند : خیر! نه حتی یک جرعه! سپس فرمود : همانا اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ در چیزی از آنچه حرام نموده است شفاء و دواء قرار نداده است!



4⃣ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: دَخَلَتْ أُمُّ خَالِدٍ الْعَبْدِیَّةُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ وَ أَنَا عِنْدَهُ فَقَالَتْ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّهُ یَعْتَرِینِی قَرَاقِرُ فِی بَطْنِی [فَسَأَلَتْهُ عَنْ أَعْلَالِ النِّسَاءِ وَ قَالَتْ] وَ قَدْ وَصَفَ لِی أَطِبَّاءُ الْعِرَاقِ النَّبِیذَ بِالسَّوِیقِ وَ قَدْ وَقَفْتُ وَ عَرَفْتُ کَرَاهَتَکَ لَهُ فَأَحْبَبْتُ أَنْ أَسْأَلَکَ عَنْ ذَلِکَ فَقَالَ لَهَا وَ مَا یَمْنَعُکِ عَنْ شُرْبِهِ قَالَتْ قَدْ قَلَّدْتُکَ دِینِی فَأَلْقَی اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ حِینَ أَلْقَاهُ فَأُخْبِرُهُ أَنَّ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ أَمَرَنِی وَ نَهَانِی فَقَالَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ أَلَا تَسْمَعُ إِلَی هَذِهِ الْمَرْأَةِ وَ هَذِهِ الْمَسَائِلِ لَا وَ اللَّهِ لَا آذَنُ لَکِ فِی قَطْرَةٍ مِنْهُ وَ لَا تَذُوقِی مِنْهُ قَطْرَةً فَإِنَّمَا تَنْدَمِینَ إِذَا بَلَغَتْ نَفْسُکِ هَاهُنَا وَ أَوْمَأَ بِیَدِهِ إِلَی حَنْجَرَتِهِ یَقُولُهَا ثَلَاثاً أَفَهِمْتِ قَالَتْ نَعَمْ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ مَا یَبُلُّ الْمِیلَ یُنَجِّسُ حُبّاً مِنْ مَاءٍ یَقُولُهَا ثَلَاثاً.

📚 الکافی ج۶ص۴۱۳

ابوبصیر گوید : ام خالد عبدیه بر امام صادق صلوات اللَّه علیه وارد شد و من هم نزد او بودم. پس گفت : فدایت شوم! همانا صداهایی در شکمم به من عارض می شود و اطبای عراق نبیذ با سویق را برایم تجویز کرده اند و من کراهت شما را نسبت به آن واقف و آشنا هستم و دوست داشتم که در این مورد از شما سوال نمایم.
امام به او فرمودند : چه چیزی تو را از نوشیدن آن مانع می شود؟! او گفت : من دینم را از شما #تقلید می کنم تا وقتی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ را ملاقات کردم به او خبر دهم که جعفر بن محمد مرا امر نمود و نهی کرد!
پس امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : ای ابومحمد! آیا به سخنان این زن و این سؤالات گوش نمی کنی؟! و سه بار فرمودند : نه به اللَّه قسم! یک قطره از آن را هم به تو اجاره نمی دهم و یک قطره از آن را هم نچش، زیرا وقتی جانت به اینجا رسید پشیمان می شوی و امام با دست به حنجره خود اشاره کرد! آیا فهمیدی؟! او گفت بله!
سپس امام صادق صلوات اللَّه علیه سه بار فرمودند : آن مقداری از آن که یک سوزن را مرطوب کند یک بشکه آب را نجس می کند!






اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe


5⃣عَن عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْداللَّه فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ إِنَّ بِی أَرْیَاحَ الْبَوَاسِیرِ وَ لَیْسَ یُوَافِقُنِی إِلَّا شُرْبُ النَّبِیذِ قَالَ فَقَالَ مَا لَکَ وَ لِمَا حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ- یَقُولُ ذَلِکَ ثَلَاثاً عَلَیْکَ بِهَذَا الْمَرِیسِ الَّذِی تَمْرُسُهُ بِالعشیّ وَ تَشْرَبُهُ بِالْغَدَاةِ وَ تَمْرُسُهُ بِالْغَدَاةِ وَ تَشْرَبُهُ بِالْعَشِیِّ فَقَالَ هَذَا یَنْفُخُ الْبَطْنَ قَالَ فَأَدُلُّکَ عَلَی مَا هُوَ أَنْفَعُ مِنْ هَذَا عَلَیْکَ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّهُ شِفَاءٌ مِنْ کُلِّ دَاءٍ قَالَ فَقُلْنَا لَهُ فَقَلِیلُهُ وَ کَثِیرُهُ حَرَامٌ قَالَ نَعَمْ قَلِیلُهُ وَ کَثِیرُهُ حَرَامٌ.

📚الکافی ج۶ص۴۱۳

اسباط گوید : من نزد امام صادق صلوات اللَّه علیه بودم، پس مردي عرض کرد : من درد بادهای بواسیر دارم و جز نوشیدن نبیذ به حالم سازگار نیست. امام سه بار فرمودند : تو را چه کار با آنچه اللَّه و رسولش حرام کرده اند؟! بر تو باد به استفاده از مریس (یعنی آبی که خرما در آن لِه شده باشد) که در شب خرما را در آن لِه کنی و صبح آن را بنوشی و صبح خرما را در آن لِه کنی و شب آن را بنوشی. او گفت : این موجب نفخ شکم می شود! امام فرمودند : پس تو را راهنمایی کنم به چیزی که از این سودش بیشتر است؟ بر تو باد به دعا، زیرا شفای از هر درد است!
گوید : ما به ایشان عرض کردیم : کم و زیاد آن حرام است؟ فرمود : بله! کم و زیاد آن حرام است!



6⃣عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ: قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ نَهَی رَسُولُ اللَّهِ عَنِ الدَّوَاءِ الْخَبِیثِ أَنْ یُتَدَاوَی بِهِ

📚طب الأئمة ص۶۲

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله از داروی پلید و حرام نهی نمودند که با آن مداوا شود!



7⃣عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ: کَانَ إِذَا أَصَابَتْهُ هَذِهِ الْأَوْجَاعُ فَإِذَا اشْتَدَّتْ بِهِ شَرِبَ الْحَسْوَ مِنَ النَّبِیذِ فَسَکَنَ عَنْهُ فَدَخَلَ عَلَی أَبِی عَبْداللَّه علیه السلام فَأَخْبَرَهُ بِوَجَعِهِ وَ أَنَّهُ إِذَا شَرِبَ الْحَسْوَ مِنَ النَّبِیذِ سَکَنَ عَنْهُ فَقَالَ لَهُ لَا تَشْرَبْهُ فَلَمَّا أَنْ رَجَعَ إِلَی الْکُوفَةِ هَاجَ بِهِ وَجَعُهُ فَأَقْبَلَ عَلَیْهِ أَهْلُهُ فَلَمْ یَزَالُوا بِهِ حَتَّی شَرِبَ فَسَاعَةً شَرِبَ مِنْهُ سَکَنَ عَنْهُ فَعَادَ إِلَی أَبِی عَبْداللَّهِ علیه السلام فَأَخْبَرَهُ بِوَجَعِهِ وَ شُرْبِهِ فَقَالَ لَهُ یَا ابْنَ أَبِی یَعْفُورٍ لَا تَشْرَبْ فَإِنَّهُ حَرَامٌ إِنَّمَا هُوَ الشَّیْطَانُ مُوَکَّلٌ بِکَ وَ لَوْ قَدْ یَئِسَ مِنْکَ ذَهَبَ فَلَمَّا أَنْ رَجَعَ إِلَی الْکُوفَةِ هَاجَ بِهِ وَجَعُهُ أَشَدَّ ما کَانَ فَأَقْبَلَ أَهْلُهُ عَلَیْهِ فَقَالَ لَهُمْ لَا وَ اللَّهِ مَا أَذُوقُ مِنْهُ قَطْرَةً أَبَداً فَأَیِسُوا مِنْهُ [أَهْلُهُ] وَ کَانَ یُتَّهَمُ عَلَی شَیْءٍ وَ لَا یَحْلِفُ فَلَمَّا سَمِعُوا أَیِسُوا مِنْهُ وَ اشْتَدَّ بِهِ الْوَجَعُ أَیَّاماً ثُمَّ أَذْهَبَ اللَّهُ بِهِ عَنْهُ فَمَا عَادَ إِلَیْهِ حَتَّی مَاتَ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَیْهِ

📚 رجال الکشّیّ ص۲۴۷

ابن مسکان روایت نموده است که عبدالله بن ابی یعفور وقتی این دردها به او می رسید و شدید می شد، یک جرعه نبیذ که می خورد ساکن می شد! پس او بر امام صادق صلوات اللَّه علیه وارد شد و او را از دردش و اینکه وقتی یک جرعه نبیذ می‌نوشد ساکن می شود خبر داد! امام به او فرمودند : آن را ننوش!
وقتی به کوفه برگشت دردش به هیجان آمد و خانواده اش سراغش آمدند و همواره به او اصرار کردند تا اینکه نوشید و همان موقع که از آن نوشید دردش ساکن شد!
پس نزد امام صادق صلوات اللَّه علیه برگشت و به حضرت از دردش و نوشیدن نبیذ خبر داد! پس امام به او فرمودند : ای پسر أبی یعفور! آن را ننوش، زیرا قطعا حرام است و قطعاً این یک شیطان است که مُوکل تو شده است و اگر از تو ناامید شود می رود!
وقتی به کوفه بازگشت، دوباره دردش شدیدتر از قبل در او به هیجان آمد و خانواده اش سراغش آمدند. پس به آنها گفت : نه به اللَّه قسم! هرگز یک قطره هم از آن نمی چشم! پس خانواده اش از او ناامید شدند، زیرا حتی وقتی در چیزی مورد اتهام قرار می گرفت حاضر به قسم خوردن نبود و وقتی این قَسَم را از او شنیدند از او ناامید شدند (که برای تسکین درد نبیذ بنوشد) و چند روز درد او شدت گرفت و سپس اللَّه درد را از او برد و دیگر درد به او برنگشت تا وقتی که از دنیا رفت. رحمت إلهی بر او باد!






اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe


8⃣عَنِ الْحَلَبِیِّ قَالَ: سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّه عَنْ دَوَاءٍ عُجِنَ بِخَمْرٍ فَقَالَ مَا أُحِبُّ أَنْ أَنْظُرَ إِلَیْهِ وَ لَا أَشَمَّهُ فَکَیْفَ أَتَدَاوَی بِهِ.

📚الکافی ج۶ص۴۱۴

حلبی گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد دارویی که با شراب خمیر و درست شده است سوال شد؛ امام فرمودند : من حتی دوست ندارم که در آن نگاه کنم و آن را ببویم! پس چگونه با آن مداوا کنم؟!



9⃣عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنِ الرِّضَا فِی کِتَابِهِ إِلَی الْمَأْمُونِ قَالَ: وَ الْمُضْطَرُّ لَا یَشْرَبُ الْخَمْرَ لِأَنَّهَا تَقْتُلُهُ.

📚 عیون أخبار الرضا ج۲ص۱۲۶

امام رضا صلوات اللَّه علیه فرمود : حتی فرد مضطر نیز شراب ننوشد، زیرا او را می کُشد!


0⃣1⃣عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: الْمُضْطَرُّ لَا یَشْرَبُ الْخَمْرَ لانَّهَا لَا تَزِیدُهُ إِلَّا شَرّاً وَ لِأَنَّهُ إِنْ شَرِبَهَا قَتَلَتْهُ فَلَا یَشْرَبْ مِنْهَا قَطْرَةً.
وَ رُوِیَ لَا تَزِیدُهُ إِلَّا عَطَشاً.

📚 علل الشرائع ص۴۷۸

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : فرد مضطر خمر نمی نوشد زیرا غیر از شر برایش افزوده نمی شود و برای اینکه اگر آن را بنوشد او را می کُشد، پس یک قطره هم از آن ننوشد!
و روایت شده است که جز بر عطش و تشنگی او نمی افزاید!


1⃣1⃣عَلِیُّ بْنُ جَعْفَرٍ فِی کِتَابِهِ عَنْ أَخِیهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الدَّوَاءِ هَلْ یَصْلُحُ بِالنَّبِیذِ قَالَ لَا إِلَی أَنْ قَالَ وَ سَأَلْتُهُ عَنِ الْکُحْلِ یَصْلُحُ أَنْ یُعْجَنَ بِالنَّبِیذِ قَالَ لَا.

📚 مسائل علی بن جعفر ص۱۵۱

علی بن جعفر گوید : از موسی بن جعفر صلوات اللَّه علیه در مورد دارو سوال کردم که آیا (تهیه آن) با نبیذ درست است؟ فرمود : خیر!
تا آنجا که گوید : از ایشان در مورد سرمه سوال کردم که آیا درست است که با نبیذ خمیر شود؟ فرمود : خیر!



2⃣1⃣عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمِیرَةَ عَنْ شَیْخٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: کُنَّا عِنْدَهُ فَسَأَلَهُ شَیْخٌ فَقَالَ إِنَّ بِی وَجَعاً وَ أَنَا أَشْرَبُ لَهُ النَّبِیذَ وَ وَصَفَهُ لَهُ الشَّیْخُ فَقَالَ لَهُ مَا یَمْنَعُکَ مِنَ الْمَاءِ الَّذِی جَعَلَ اللَّهُ مِنْهُ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ قَالَ لَا یُوَافِقُنِی قَالَ فَمَا یَمْنَعُکَ مِنَ الْعَسَلِ قَالَ اللَّهُ فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ قَالَ لَا أَجِدُهُ قَالَ فَمَا یَمْنَعُکَ مِنَ اللَّبَنِ الَّذِی نَبَتَ مِنْهُ لَحْمُکَ وَ اشْتَدَّ عَظْمُکَ قَالَ لَا یُوَافِقُنِی قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ تُرِیدُ أَنْ آمُرَکَ بِشُرْبِ الْخَمْرِ لَا وَ اللَّهِ لَا آمُرُکَ.

📚 تفسیر العیّاشیّ ج۲ص۲۶۴

سیف بن عمیره گوید : شیخی از اصحاب ما گفت : ما نزد امام صادق صلوات اللَّه علیه بودیم. پس پیرمردی از امام سوال کرد و گفت : من دردی دارم و به خاطر آن نبیذ می نوشم و آن را برای حضرت توصیف نمود. امام فرمودند : چه چیز تو را از آب که اللَّه همه چیز را از آن زنده قرار داده است مانع است؟ او گفت : با من جور نیست! فرمود : چه چيز تو را از عسل مانع است که اللَّه در مورد آن می فرماید : در آن برای مردم شفاء هست؟! گفت : آن را نمی یابم! فرمود : چه چیز تو را از شیر مانع است که گوشت تو از آن می روید و استخوان تو از آن محکم می شود؟! گفت : با من جور درنمی آید! امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : قصد تو این است که تو را به نوشیدن شراب امر کنم؟! نه به اللَّه قسم! تو را امر نمی کنم!




✅ در روایات فوق و غیره کاملا روشن است که به هیچ عنوان اجازه استفاده از شراب و مسکرات و مست کننده‌ها جهت درمان وجود ندارد و حرام می باشد، چه به صورت خالص نوشیده شود و چه در ترکیب دارو از آن استفاده شده باشد.

✅ امروزه نیز برخی از مردم نادان و برخی از اطبای فاسق، برای درمان برخی از بیماری‌ها توصیه به نوشیدن شراب و مسکرات و مشروبات الکلی می کنند، در حالیکه ائمه معصومین علیهم السلام ما را آگاه نموده اند که اللَّه در چیز حرام شفاء و دواء قرار نداده است و آنها حتی حاضر نبوده‌اند که در شراب نگاه کنند، چه رسد به اینکه بخواهند با آن مداوا نمایند و حتی اجازه استفاده از شراب در ترکيبات سرمه را هم نداده اند!

✅ لذا هر داروی سنتی یا شیمیایی که در ترکیبات آن از شراب یا مسکرات یا الکل مست کننده استفاده شده است، جواز خوردن ندارد و کسانی که از آن استفاده می کنند بدانند که با چنین دارویی برای آنها شفاء و درمان حاصل نخواهد شد، زیرا اصولاً پروردگار در چیز حرام، شفاء و درمان قرار نداده است.



✅برای تعجیل فرج زیاد دعا کنید :

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe