✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :



1⃣عن حبیب الخثعمی قال: شَکَوْتُ إِلَی أَبی عبداللَّه کَثْرَةَ السَّهْوِ فی الصَّلَاةِ فقال أَحْصِ صَلَاتَکَ بِالْحَصَی أَوْ قال احْفَظْهَا بِالْحَصَی

📚تهذیب ج۲ص۳۴۸

حبیب خثعمی گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه از #سهو_زیاد در نماز شکایت کردم؛ امام فرمود : نمازت را با سنگریزه ها بشمار! یا اینکه فرمود : آن را با سنگریزه حفظ کن!



2⃣عن حبیب بن الْمُعَلَّی أَنَّهُ سَأَلَ أَباعبداللَّه فقال لَهُ إِنِّی رَجُلٌ کَثِیرُ السَّهْوِ فَمَا أَحْفَظُ صَلَاتِی إِلَّا بِخَاتَمِی أُحَوِّلُهُ مِنْ مَکَانٍ إِلَی مَکَانٍ فَقَالَ لَا بَأْسَ بِهِ

📚فقیه ج۱ص۲۵۵

حبیب بن معلی از امام صادق صلوات اللَّه علیه سوال کرد و گفت : من شخصی هستم که #زیاد دچار سهو می شوم و نماز خودم را نمی توانم حفظ کنم مگر با انگشترم که آن را از مکانی به مکان دیگر بگردانم! امام فرمود : اشکالی ندارد!



3⃣فی رِوَایَةِ عبداللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ أَنَّهُ قال لَا بَأْسَ أَنْ یَعُدَّ الرَّجُلُ صَلَاتَهُ بِخَاتَمِهِ أَوْ بِحَصًی یَأْخُذُ بِیَدِهِ فَیَعُدُّ بِهِ

📚فقیه ج۱ص۳۳۹

در روایت عبدالله بن مغیره آمده است که امام صلوات اللَّه علیه فرمود : اشکالی ندارد که شخص (رکعات) نمازش را با انگشترش بشمارد یا سنگریزه هایی را در دستش بگیرد و با آن نمازش را شمارش کند!


4⃣كَتَبَ الْحِمْيَرِيُّ إِلى الْقَائِمِ هَلْ يَجُوزُ لِلرَّجُلِ إِذَا صَلَّى الْفَرِيضَةَ أَوِ النَّافِلَةَ وَ بِيَدِهِ السُّبْحَةُ أَنْ يُدِيرَهَا و هُوَ في الصَّلَاةِ فَأَجَابَ يَجُوزُ ذَلِكَ إِذَا خَافَ السَّهْوَ و الْغَلَطَ

📚الاحتجاج ص ۴۹۰

حمیری به امام زمان صلوات اللَّه علیه نوشت : آیا برای شخص جائز است که وقتی نماز فریضه یا نافله می خواند و تسبیحی در دست او هست، در حال نماز آن را بگرداند؟ حضرت پاسخ فرمود : در صورتی که از سهو و اشتباه بترسد جائز است!


5⃣عن الفضیل قال: ذَکَرْتُ لِأَبی عبداللَّه السَّهْوَ فقال وَ یَنْفَلِتُ مِنْ ذَلِکَ أَحَدٌ رُبَّمَا أَقْعَدْتُ الْخَادِمَ خَلْفِی یَحْفَظُ عَلَیَّ صَلَاتِی

📚مستطرفات السرائر ص۱۱٠

فضیل گوید : برای امام صادق صلوات اللَّه علیه از سهو (در نماز) یاد کردم؛ امام فرمود : آیا احدی از آن رهایی می یابد؟! من گاهی اوقات خادم را پشت سر خود می نشانم تا نمازم را برای من حفظ کند! (که البته با توجه به روایات دیگر، قطعاً این کار از جهت دچار شدن حضرت به سهو در نماز نبوده است و ما تنها جواز انجام این کار را برای خودمان می توانیم برداشت نمائيم)


6⃣ قال الصَّادِقُ کُلُّ شَیْءٍ مُطْلَقٌ حَتَّی یَرِدَ فِیهِ نَهْیٌ

📚فقیه ج۱ص۳۱۷

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : هر چیزی مطلق است تا اینکه نهیی در مورد آن وارد شود!


✅ در روایات فوق مشاهده می شود که برای کسانی که در نماز، #زیاد دچار سهو می شوند، چند راه برای رهایی از سهو رخصت داده شده است :

1_ شمردن رکعات نماز به وسیله سنگریزه هایی که در دست بگیرد و مثلا هر بار که به سجده رفت یکی از آنها را بر زمین بگذارد یا هر رکعتی که خواند یکی از آن سنگها را به دست دیگر منتقل کند و امثال آن، تا بداند چند رکعت خوانده است و الان رکعت چندم است.

2_ شمردن رکعات نماز با تغییر مکان دادن انگشتر. مثلا رکعت اول در انگشت کوچک باشد و با هر رکعت آن را به انگشت بعدی منتقل کند و امثال آن تا بداند که الآن رکعت چندم نماز است.


3_ تسبیحی در دست بگیرید و در نماز آن را بچرخاند تا بتواند با دانستن تعداد رکعات نمازش خود را از سهو و اشتباه حفظ نماید.

4_ شمارش رکعات به وسیله فردی که او را مأمور کرده ایم پشت سر ما قرار گیرد و رکعات نماز ما را شمارش کند تا دچار سهو نشویم.


✅ همانطور که در اکثر روایات فوق آمده است، موارد چهارگانه فوق عموما برای افرادی است که سهو آنها در نماز زیاد است و اجازه دارند به این وسیله خود را از سهو نجات دهند و لذا بهتر و مطمئن تر این است که فقط برای افرادی استفاده شود که سهو آنها در نماز زیاد است.

✅ هر چند برای رکعت شمارهای امروزی حدیث خاصی نرسیده است ولی با توجه به اصل کلی وارده در حدیث 6⃣ و غیره، به خاطر عدم ورود نهی خاص یا عام برای استفاده از آن، افرادی که سهو آنها زیاد است می توانند برای حفظ رکعات خود و نجات از سهوِ در نماز از آن استفاده نمایند.


✅ نکته حائز اهمیت این است که مهرهای رکعت شمار امروزی به گونه ای تهیه شده اند که می تواند مانع از رساندن بینی به مهر شود و با توجه به امر اهل بیت علیهم السلام در این مورد، لازم است به گونه ای از آن استفاده شود که مانع از انجام این سنت نشود.
در لینک زیر می توانید اهمیت رساندن بینی به آنچه پیشانی رسانده می شود را مشاهده نمائید :


https://t.me/porseshvapasokhe/538