✅پاسخ : به روایت زیر توجه فرمایید :



1⃣ عن عِيصِ بْنِ الْقَاسِمِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْداللَّه عَنْ رَجُلٍ خَرَجَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ و أَصْحَابُهُ يَتَسَحَّرُونَ فِي بَيْتٍ فَنَظَرَ إِلَى الْفَجْرِ فَنَادَاهُمْ أَنَّهُ قَدْ طَلَعَ الْفَجْرُ فَكَفَّ بَعْضٌ وَ ظَنَّ بَعْضٌ أَنَّهُ يَسْخَرُ فَأَكَلَ فَقَالَ يُتِمُّ وَ يَقْضِي

📚فقيه ج۲ص۱۳۱

عیص بن قاسم گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه سؤال کردم : شخصی در ماه رمضان بیرون می آید و رفقایش در اتاقی مشغول سَحَری خوردن هستند و او به فجر نگاه می کند و به آنها ندا می دهد که همانا فجر طلوع کرد، پس برخی دست از خوردن می کشند و یکی از آنها #گمان می کند که این شخص دارد مسخره و شوخی می کند و باز هم می خورد! امام فرمودند : روزه‌اش را کامل می کند و قضای آن را هم انجام می دهد!



2⃣عَنِ الْحَلَبِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْداللَّه عَنِ الْخَيْطِ الْأَبْيَضِ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ فَقَالَ بَيَاضُ النَّهَارِ مِنْ سَوَادِ اللَّيْلِ قَالَ وَ كَانَ بِلَالٌ يُؤَذِّنُ لِلنَّبِيِّ وَ ابْنُ أُمِّ مَكْتُومٍ وَ كَانَ أَعْمَى يُؤَذِّنُ بِلَيْلٍ وَ يُؤَذِّنُ بِلَالٌ حِينَ يَطْلُعُ الْفَجْرُ فَقَالَ النَّبِيُّ إِذَا سَمِعْتُمْ صَوْتَ بِلَالٍ فَدَعُوا الطَّعَامَ وَ الشَّرَابَ فَقَدْ أَصْبَحْتُمْ

📚كافي ج۴ص۹۸

حلبی گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد «رشته سفید از رشته سیاه» (در سوره بقره آیه 178)سؤال کردم؛ امام فرمودند : (منظور آشکار شدن) سفیدی روز از سیاهی شب است!
و فرمود : بلال برای پیامبر صلی اللَّه علیه و آله اذان می گفت و ابن ام مکتوم که نابینا بود در شب اذان می گفت و بلال موقع طلوع فجر اذان می گفت! و پیامبر صلی اللَّه علیه و آله می فرمود : هنگامي که صدای (اذان) بلال را شنیدید، خوردن و آشامیدن را ترک کنید که وارد صبح شده‌اید!



3⃣عن أحمد بن عبدالله الغروي عن أبيه قال دخلت علي الفضل بن الربيع و هوجالس علي سطح فقال لي ادن فدنوت حتي حاذيته ثم قال لي أشرف إلي بيت في الدار فأشرفت فقال ماتري في البيت فقلت ثوبا مطروحا فقال انظر حسنا فتأملت ونظرت فتيقنت فقلت رجل ساجد...الي ان قال فقال هذا أبو الحسن موسي بن جعفر إني أتفقده الليل و النهار فلاأجده في وقت من الأوقات إلا علي الحال التي أخبرك بها أنه يصلي الفجر فيعقب ساعة في دبر الصلاة إلي أن تطلع الشمس ثم يسجد سجدة فلايزال ساجدا حتي تزول الشمس و قدوكل من يترصد له الزوال فلست أدري متي يقول الغلام قدزالت الشمس إذ يثب فيبتدئ الصلاة من غير أن يحدث فأعلم أنه لم ينم في سجوده و لاأغفي

📚عيون أخبارالرضا ج۱ص۱۰۶

عبدالله غروي گوید : بر فضل بن ربیع وارد شدم در حالی که بر روی پشت بامی نشسته بود. پس به من گفت : نزدیک بیا! من نزدیک شدم تا اینکه برابر او قرار گرفتم. پس به من گفت که از آن بالا به اتاقی در خانه ای نگاه کنم و من نگاه کردم. او به من گفت : در آن اتاق چه چیزی می بینی؟! گفتم : پارچه ای که بر روی زمین افتاده است! او گفت : با دقت نگاه کن و من دقت کردم و نگاه کردم و یقین کردم و گفتم : مردی در سجده است!.... تا آنجا که او گفت : اين ابوالحسن موسی بن جعفر صلوات اللَّه علیه است و من شبانه روز جویای او هستم و در هیچ وقتی از اوقات او را جز بر حالتي که به تو خبر دادم نمی یابم!
همانا او نماز صبح را می خواند و ساعتی بعد از نماز، تعقیبات می خواند تا اینکه خورشید طلوع کند و سپس به سجده می رود و همواره در سجده است تا اینکه زوال خورشید و ظهر شود و #فردی را #گمارده است که زوال را برای او رصد نماید و من نمی‌دانم کِی غلام به او می گوید : زوال خورشید شد که یکباره برمی خیزد و بدون اینکه (وضویی) تازه کند به نماز آغاز می کند و من متوجه می شوم که در سجده اش به خواب نرفته است و چُرت نزده است.....!

✅ با توجه به روایات فوق و غیره، اذان و إعلامِ حتی یک فرد مورد اطمینان، برای یقین به دخول وقت نماز و لزوم امساک از خوردن و آشامیدن برای روزه کافی است و لازم است که انسان با گفته حتی یک نفر #مورد_وثوق دست از خوردن و آشامیدن بکشد و اگر کسی در ماه رمضان #گمان کند که فرد مورد نظر شوخی می کند و به خوردن ادامه دهد، موظف است که روزه آن روز را بگیرد و کامل نماید و قضای آن را نیز به جا آورد.


✅ دقت شود که اذان و اعلام افرادی که به وقت صحیح اذان صبح و غیره را می گویند مورد قبول است، نه اذان کسانی که بر حسب محاسبات نجومی اذان را قبل از دخول وقت می گویند.


اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ