Loading...

#سوال_1149_ وظیفه کسی که می داند بدن یا لباس او نجس است ولی موقع نماز فراموش می کند و با آن نماز می خواند و بعد از نماز به یاد می آورد چیست؟


#لباس_نماز
#نماز
#طهارت

✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عن زُرَارَةَ قَالَ: قُلْتُ أَصَابَ ثَوْبِي دَمُ رُعَافٍ أَوْ غَيْرِهِ أَوْ شَيْءٌ مِنْ مَنِيٍّ فَعَلَّمْتُ أَثَرَهُ إِلَى أَنْ أُصِيبَ لَهُ الْمَاءَ فَأَصَبْتُ وَ حَضَرَتِ الصَّلَاةُ وَ نَسِيتُ أَنَّ بِثَوْبِي شَيْئاً وَ صَلَّيْتُ ثُمَّ إِنِّي ذَكَرْتُ بَعْدَ ذَلِكَ قَالَ تُعِيدُ الصَّلَاةَ وَ تَغْسِلُهُ...

📚 التهذيب ج۱ص۴۲۱

زراره گوید : به امام صلوات اللَّه علیه گفتم : به لباسم خون بینی یا غیر آن یا چیزی از منی می رسد، پس جای آن را نشان می گذارم تا برای (شستن) آن آب به دست بیاورم. پس آب به دست می آورم و وقت نماز فرا می رسد و فراموش می کنم که در لباسم چیزی هست و نماز می خوانم و سپس بعد از آن به یاد می آورم!
امام فرمود : آن را می شویی و نماز را #اعاده می کنی!


2⃣عن سَمَاعَةَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْداللَّه عَنِ الرَّجُلِ يَرَى بِثَوْبِهِ الدَّمَ فَيَنْسَى أَنْ يَغْسِلَهُ حَتَّى يُصَلِّيَ قَالَ يُعِيدُ صَلَاتَهُ كَيْ يَهْتَمَّ بِالشَّيْءِ إِذَا كَانَ فِي ثَوْبِهِ عُقُوبَةً لِنِسْيَانِهِ قُلْتُ فَكَيْفَ يَصْنَعُ مَنْ لَمْ يَعْلَمْ أَيُعِيدُ حِينَ يَرْفَعُهُ قَالَ لَا وَ لَكِنْ يَسْتَأْنِفُ.

📚تهذيب ج۱ص۲۵۴

سماعه گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد شخصی که در لباسش خونی می بیند و فراموش می کند که آن را بشوید تا اینکه نماز می خواند سؤال کردم؛ امام فرمودند : به عقوبت فراموشی خود، نماز را #اعاده می کند تا اینکه وقتی آن در لباسش بود به آن توجه و اهتمام داشته باشد.
گفتم : کسی که نمی دانسته است چه کند؟ آیا وقتی نجاست را برطرف نمود نمازش را اعاده کند؟ فرمود : خیر، ولی برای نمازهای بعدی لباسش را تطهیر می کند!


3⃣عَنِ الْحَسَنِ بْنِ زِيَادٍ قَالَ: سُئِلَ أَبُو عَبْداللَّه عَنِ الرَّجُلِ يَبُولُ فَيُصِيبُ فَخِذَهُ قَدْرُ نُكْتَةٍ مِنْ بَوْلِهِ فَيُصَلِّي ثُمَّ يَذْكُرُ بَعْدُ أَنَّهُ لَمْ يَغْسِلْهُ قَالَ يَغْسِلُهُ وَ يُعِيدُ صَلَاتَهُ

📚كافي ج۳ص۱۸

از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد شخصی که یک نقطه از بولش به ران او می رسد، پس نماز می خواند و بعد از آن به یاد می آورد که آن را نشسته است، فرمود : آن را می شوید و نمازش را #اعاده می کند!


4⃣عَنْ عَبْداللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْداللَّه عَنْ رَجُلٍ أَصَابَ ثَوْبَهُ جَنَابَةٌ أَوْ دَمٌ قَالَ إِنْ كَانَ عَلِمَ أَنَّهُ أَصَابَ ثَوْبَهُ جَنَابَةٌ قَبْلَ أَنْ يُصَلِّيَ ثُمَّ صَلَّى فِيهِ وَ لَمْ يَغْسِلْهُ فَعَلَيْهِ أَنْ يُعِيدَ مَا صَلَّى وَ إِنْ كَانَ لَمْ يَعْلَمْ بِهِ فَلَيْسَ عَلَيْهِ إِعَادَةٌ...

📚كافي ج۳ص۴۰۶

عبدالله بن سنان گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد شخصی که به لباسش منی یا خون می رسد سؤال کردم؛ فرمود : اگر قبل از اینکه نماز بخواند می‌دانست که منی به او رسیده است و سپس آن را نشُست و در آن نماز خواند، پس بر عهده اوست که آنچه نماز خوانده است را #اعاده نماید و اگر آن را نمی دانست، اعاده بر عهده او نیست....


5⃣عن أَبي بَصِيرٍ عن أَبِي عَبْداللَّه قال: إِنْ أَصَابَ ثَوْبَ الرَّجُلِ الدَّمُ فَصَلَّى فِيهِ و هُوَ لَا يَعْلَمُ فَلَا إِعَادَةَ عَلَيْهِ وَ إِنْ هُوَ عَلِمَ قَبْلَ أَنْ يُصَلِّيَ فَنَسِيَ و صَلَّى فِيهِ فَعَلَيْهِ الْإِعَادَة

📚تهذيب ج۱ص۲۵۴

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : اگر به لباس شخص خون برسد و در حالیکه نمی داند در آن نماز بخواند، اعاده نماز بر عهده او نیست و اگر قبل از اینکه نماز بخواند می‌دانست، پس #فراموش نمود و در آن نماز خواند، بر عهده اوست که نماز را #اعاده کند!


6⃣عن مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِم قال: قُلْتُ لَهُ الدَّمُ يَكُونُ فِي الثَّوْبِ عَلَيَّ وَ أَنَا فِي الصَّلَاةِ....
و إِذَا كُنْتَ قَدْ رَأَيْتَهُ وَ هُوَ أَكْثَرُ مِنْ مِقْدَارِ الدِّرْهَمِ فَضَيَّعْتَ غَسْلَهُ وَ صَلَّيْتَ فِيهِ صَلَاةً كَثِيرَةً فَأَعِدْ مَا صَلَّيْتَ فِيه

📚كافي ج۳ص۵۹

محمد بن مسلم گوید : به امام صلوات اللَّه علیه گفتم : خون در لباس من است و من در نماز هستم... تا آنجا که فرمود : اگر خون را دیده بودی و بیشتر از اندازه درهم بود و شستن آن را ضایع کردی و نمازهای زیادی در آن خواندی، پس آنچه در آن نماز خوانده‌ای را #اعاده کن!


✅ با توجه به روایات فوق و غیره، اگر شخصی بداند که لباس او آغشته به خون یا بول یا مني و غیره است ولی موقع نماز #فراموش کند و در آن نماز بخواند و بعداً به یاد آورد، موظف است کلیه نمازهایی که در آن خوانده است را اعاده نماید هر چند وقت آن نمازها گذشته باشد.

نظرات (0)

...
نام۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹