✅پاسخ :به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عَنْ عُمَرَ بْنِ حَنْظَلَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ أَتَزَوَّجُ الْمَرْأَةَ شَهْراً فَتُرِيدُ مِنِّي الْمَهْرَ كَمَلًا وَ أَتَخَوَّفُ أَنْ تُخْلِفَنِي قَالَ [لا] يَجُوزُ أَنْ تَحْبِسَ مَا قَدَرْتَ عَلَيْهِ فَإِنْ هِيَ أَخْلَفَتْكَ فَخُذْ مِنْهَا بِقَدْرِ مَا تُخْلِفُكَ.

📚 الكافي ج۵ص۴۶۰

عمر بن حنظله گوید : زنی را یکماهه به ازدواج موقت درمی آورم و او مهریه را به طور کامل می خواهد و من خوف دارم که با من خلف وعده کند! امام فرمودند : [نه!] جائز است که هر مقدار از مهریه را که توانستی از او حبس کنی، پس اگر با تو خلف وعده نمود، به اندازه تخلفش از آن بردار!


2⃣عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ الرجل يَتَزَوَّجُ الْمَرْأَةَ مُتْعَةً
تَشْتَرِطُ لَهُ أَنْ تَأْتِيَهُ كُلَّ يَوْمٍ حَتَّى تُوَفِّيَهُ شَرْطَهُ أَوْ يَشْتَرِطُ أَيَّاماً مَعْلُومَةً تَأْتِيهِ فَتَغْدِرُ بِهِ فَلَا تَأْتِيهِ عَلَى مَا شَرَطَهُ عَلَيْهَا فَهَلْ يَصْلُحُ لَهُ أَنْ يُحَاسِبَهَا عَلَى مَا لَمْ تَأْتِهِ مِنَ الْأَيَّامِ فَيَحْبِسَ عَنْهَا بِحِسَابِ ذَلِكَ قَالَ نَعَمْ يَنْظُرُ إِلَى مَا قَطَعَتْ مِنَ الشَّرْطِ فَيَحْبِسُ عَنْهَا مِنْ مَهْرِهَا مِقْدَارَ مَا لَمْ تَفِ لَهُ مَا خَلَا أَيَّامَ الطَّمْثِ فَإِنَّهَا لَهَا وَ لَا يَكُونُ لَهُ إِلَّا مَا أَحَلَّ لَهُ فَرْجَهَا.

📚 الكافي ج۵ص۴۶۱

اسحاق بن عمار گوید : به امام کاظم صلوات اللَّه علیه گفتم : مردی زنی را به ازدواج موقت درمی آورد و با او شرط می کند که هر روز به نزد او بیاید تا اینکه شرط(ایام) او را به طور کامل دریافت کند یا اینکه روزهای مشخصی را با او شرط می کند که به نزدش بیاید ولی او خیانت می کند و بر حسب آنچه بر او شرط کرده است نزد او نمی آید. آیا صلاح و درست است که به حسب روزهایی که نزد او نیامده است برایش حساب کند و به مقدار آن از مهریه او حبس نماید؟ فرمود : بله! بنگرد آن مقداری که از ایام شرط شده بریده است، به مقداری که وفا نکرده است از مهریه او قطع کند، به غیر از ایام حیض که همانا آنها برای زن است و برای مرد به جز روزهایی که فرج او برایش حلال است نمی باشد!


3⃣عَنْ عُمَرَ بْنِ حَنْظَلَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ أَتَزَوَّجُ الْمَرْأَةَ شَهْراً بِشَيْءٍ مُسَمًّى فَتَأْتِي بَعْضَ الشَّهْرِ وَ لَا تَفِي بِبَعْضٍ قَالَ يُحْبَسُ عَنْهَا مِنْ صَدَاقِهَا مِقْدَارُ مَا احْتَسَبَتْ عَنْكَ إِلَّا أَيَّامَ حَيْضِهَا فَإِنَّهَا لَهَا.

📚 الفقيه ج۳ص۴۶۱

عمر بن حنظله گوید : به امام کاظم صلوات اللَّه علیه گفتم : زنی را یکماهه با چیز معینی به ازدواج موقت درمی آورم، پس بخشی از ماه را می آید و به بخشی از آن وفا نمی کند. امام فرمودند : به اندازه و حساب آنچه که از (آمدن به نزد تو) حبس نموده است، مهریه اش از او حبس می شود مگر ایام حیضش که همانا آنها برای اوست!



✅ با توجه به روایات فوق و غیره، اگر در ازدواج موقت زنی از آمدن به نزد شوهر خود در اوقات و ایام شرط شده تخلف ورزد، مرد می تواند به حساب و مقدار آن از مهریه او بردارد و خصوصاً در مورد زنانی که خوف تخلف آنها وجود داشته باشد، می توان مقداری از مهریه را نگه داشت تا در صورت تخلف از مهریه او کسر شود.
البته ايام حیض شامل این أمر نمی شود.

به عنوان مثال اگر زنی به صورت یکماهه با مبلغ 150 هزار تومان متعه شده باشد و شرط کرده باشند که یک روز درمیان(یعنی جمعا 15 روز) به نزد او بیاید، و آن زن 7 روز آن را تخلف کند و 2 روز از این هفت روز، از ایام حیض او باشد، می توان 50 هزار تومان از مهریه او را گرفت، زیرا 5 روز از شرط را تخلف نموده است و آن دو روز که از ایام حیض او بوده است برای او می باشد.
لذا طبق روایات فوق، نگه داشتن بخشي از مهریه برای محاسبه تخلف های احتمالی زن جائز می باشد.




اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ