✅پاسخ : به روایت زیر توجه فرمایید :



1⃣عَنْ أَبِی الْحُسَیْنِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ یَعْقُوبَ الْعِجْلِیِّ الْکِسَائِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حَکِیمٍ عَنْ جَمِیلِ بْنِ دَرَّاجٍ قَالَ: دَخَلَ رَجُلٌ إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقَالَ لَهُ یَا سَیِّدِی عَلَتْ سِنِّی وَ مَاتَ أَقَارِبِی وَ أَنَا خَائِفٌ أَنْ یُدْرِکَنِی الْمَوْتُ وَ لَیْسَ لِی مَنْ آنَسُ بِهِ وَ أَرْجِعُ إِلَیْهِ فَقَالَ لَهُ إِنَّ مِنْ إِخْوَانِکَ الْمُؤْمِنِینَ مَنْ هُوَ أَقْرَبُ نَسَباً أَوْ سَبَباً وَ أُنْسُکَ بِهِ خَیْرٌ مِنْ أُنْسِکَ بِقَرِیبٍ وَ مَعَ هَذَا فَعَلَیْکَ بِالدُّعَاءِ وَ أَنْ تَقُولَ عَقِیبَ کُلِّ صَلَاةٍ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ إِنَّ الصَّادِقَ علیه السلام قَالَ إِنَّکَ قُلْتَ مَا تَرَدَّدْتُ فِی شَیْ ءٍ أَنَا فَاعِلُهُ کَتَرَدُّدِی فِی قَبْضِ رُوحِ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ یَکْرَهُ الْمَوْتَ وَ أَکْرَهُ مَسَاءَتَهُ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ وَ لَا تَسُؤْنِی فِی نَفْسِی وَ لَا فِی أَحَدٍ مِنْ أَحِبَّتِی إِنْ شِئْتَ أَنْ تُسَمِّیَهُمْ وَاحِداً وَاحِداً فَافْعَلْ وَ إِنْ شِئْتَ مُتَفَرِّقِینَ وَ إِنْ شِئْتَ مُجْتَمِعِینَ قَالَ الرَّجُلُ وَ اللَّهِ لَقَدْ عِشْتُ حَتَّی سَئِمْتُ الْحَیَاةَ قَالَ أَبُو مُحَمَّدٍ هَارُونُ بْنُ مُوسَی رَحِمَهُ اللَّهُ إِنَّ مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ الْبَصْرِیَّ کَانَ یَدْعُو بِهَذَا الدُّعَاءِ فَعَاشَ مِائَةً وَ ثَمَانَ وَ عِشْرِینَ سَنَةً فِی خَفْضٍ إِلَی أَنْ مَلَّ الْحَیَاةَ فَتَرَکَهُ فَمَاتَ

📚 فلاح السائل ص ۱۶۸- ۱۶۷.


جمیل بن دراج گوید : مردی بر امام صادق صلوات اللَّه علیه وارد شد و عرض کرد : ای آقای من! سن من بالا رفته است و نزدیکانم مرده اند و من ترسان هستم که مرگ مرا دریابد و کسی که با او انس بگیرم و به او رجوع نمایم ندارم!
امام به او فرمودند : همانا از برادران مؤمن کسانی هستند که از نظر سبب یا نسب نزدیکتر هستند و انس تو با آنها بهتر از انس با نزدیکان است ولی با این وجود بر تو باد به #دعا و اینکه بعد از هر نمازی بگویی :

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ إِنَّ الصَّادِقَ علیه السلام قَالَ إِنَّکَ قُلْتَ مَا تَرَدَّدْتُ فِی شَیْ ءٍ أَنَا فَاعِلُهُ کَتَرَدُّدِی فِی قَبْضِ رُوحِ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ یَکْرَهُ الْمَوْتَ وَ أَکْرَهُ مَسَاءَتَهُ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ وَ لَا تَسُؤْنِی فِی نَفْسِی وَ لَا فِی أَحَدٍ مِنْ أَحِبَّتِی

اگر خواستی آنها را جدا جدا نام ببر (یعنی به جای «أَحَدٍ مِنْ أَحِبَّتِی» نام افراد مورد نظر خود را بگو) و اگر خواستی به صورت گروهی نام ببر (یعنی همان عبارت «أَحَدٍ مِنْ أَحِبَّتِی» را بگو)

آن مرد گوید : به اللَّه قسم (در اثر مداومت بر این دعا) آنقدر زندگی کرده ام که از زندگی ملول و زده شده ام!
ابو محمد هارون بن موسی رحمة الله علیه گوید : محمد بن حسن بن شمون بصری این دعا را می خواند، پس ١٢٨ سال در خوشی و آسانی و گوارایی زندگي کرد تا جایی که از زندگی ملول و خسته شد، پس آن را ترک کرد و از دنیا رفت!


اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ