آیا از نیت نماز خارج شده ام و باید نماز را دوباره اعاده کنم؟


✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :




1⃣عَنْ مُعَاوِيَةَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنْ رَجُلٍ قَامَ فِي الصَّلَاةِ الْمَكْتُوبَةِ فَسَهَا فَظَنَّ أَنَّهَا نَافِلَةٌ أَوْ قَامَ فِي النَّافِلَةِ فَظَنَّ أَنَّهَا مَكْتُوبَةٌ قَالَ هِيَ عَلَى مَا افْتَتَحَ الصَّلَاةَ عَلَيْهِ.

📚 التهذيب ج۲ص۱۹۷

معاوية بن عمار گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد کسی که به نماز فريضه می ایستد، پس سهو می کند و گمان می کند که نافله است یا به نماز نافله می ایستد و گمان می کند که فریضه است سؤال کردم؛
امام فرمودند : او بر آن چیزی است که نماز را بر آن افتتاح و آغاز کرده است!



2⃣عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ قَامَ فِي صَلَاةٍ فَرِيضَةٍ فَصَلَّى رَكْعَةً وَ هُوَ يَنْوِي أَنَّهَا نَافِلَةٌ فَقَالَ هِيَ الَّتِي قُمْتَ فِيهَا وَ لَهَا وَ قَالَ إِذَا قُمْتَ وَ أَنْتَ تَنْوِي الْفَرِيضَةَ فَدَخَلَكَ الشَّكُّ بَعْدُ فَأَنْتَ فِي الْفَرِيضَةِ عَلَى الَّذِي قُمْتَ لَهُ وَ إِنْ كُنْتَ دَخَلْتَ فِيهَا وَ أَنْتَ تَنْوِي نَافِلَةً ثُمَّ إِنَّكَ تَنْوِيهَا بَعْدُ فَرِيضَةً فَأَنْتَ فِي النَّافِلَةِ وَ إِنَّمَا يُحْسَبُ لِلْعَبْدِ مِنْ صَلَاتِهِ الَّتِي ابْتَدَأَ فِي أَوَّلِ صَلَاتِهِ.

📚 التهذيب ج۲ص۳۴۳

عبدالله بن ابی یعفور گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد شخصی که به نماز فريضه می ایستد، پس یک رکعت می خواند و در نیت او می گذرد که نافله است سؤال کردم؛
امام فرمودند : نمازت همان است که (در ابتدا) در آن و برای آن برخاسته ای!
و فرمود : در صورتی که (به نماز) برخاستی در حالیکه نیت فریضه داشتی و بعد از آن به تو شک داخل شد، پس تو در نماز فريضه، بر همانی که برایش برخاسته بودي هستی و اگر داخل نماز شدی در حالیکه نیت نافله داشتی و سپس نیت فریضه از آن قصد کنی، پس تو در نافله هستی و همانا برای بنده از نمازش همان که در اول نمازش آغاز کرده است حساب می شود!


✅ با توجه به اصول کلی که در دو روایت فوق توسط اهل بیت علیهم السلام ارائه شده است، نماز شخص از نظر فریضه و نافله بودن و غیره، همان است که در ابتدا با نیت و قصد آن برایش به نماز ایستاده است و شک و سهوهای وارده ی بر او در حين نماز، خللی به نیت اولیه او که برای آن به نماز ایستاده است وارد نمی کند و نمازش همان است که ابتدا بر حسب آن به نماز وارد شده است.

لذا در سؤال فوق که شخص در حین نماز سه رکعتی، احساس کند یا یک لحظه در ذهنش بگذرد که نمازش چهار رکعتی بوده است لزومی به اعاده نماز از این جهت پیدا نمی کند مگر اینکه بر نماز خود یک رکعت اضافه کند یا مرتکب سایر موارد لزوم اعاده نماز شود که احکام آن در روایات اهل بیت علیهم السلام موجود است.


اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ