✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣ عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرَارَةَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِالْإِیمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ فَقَالَ مَنْ تَرَکَ الْعَمَلَ الَّذِی أَقَرَّ بِهِ قُلْتُ فَمَا مَوْضِعُ تَرْکِ الْعَمَلِ حَتَّی یَدَعَهُ أَجْمَعَ قَالَ مِنْهُ الَّذِی یَدَعُ الصَّلَاةَ مُتَعَمِّداً لَا مِنْ سُکْرٍ وَ لَا مِنْ عِلَّةٍ.

📚 الكافي ج۲ص۳۸۶

عبيد بن زرارة گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد گفتار اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ که می فرماید : « کسی که به ایمان کفر ورزد عملش تباه می شود» سؤال کردم؛ امام فرمودند : کسی که عملی را که به آن اقرار نموده است #ترک کند.
گفتم : جایگاه ترک عمل چیست؟ آیا این است که آن را به طور کامل ترک کند؟
فرمود : از جمله آن کسی است که #نماز را عمداً، بدون حالت مستی و بدون علت #ترک می کند!



2⃣ عَنْ أَبِي عَمْرٍو الزُّبَيْرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: الْكُفْرُ فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى خَمْسَةِ أَوْجُهٍ فَمِنْهَا كُفْرُ الْجُحُودِ وَ َالجُحود عَلَى وَجْهَيْنِ وَ الْكُفْرُ بِتَرْكِ مَا أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ وَ كُفْرُ الْبَرَاءَةِ وَ كُفْرُ النِّعَمُ .... إِلَى أَنْ قَالَ وَ الْوَجْهُ الرَّابِعُ مِنَ الْكُفْرِ تَرْكُ مَا أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ....
[ أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتابِ وَ تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ]
فَكَفَّرَهُمْ بِتَرْكِ مَا أَمَرَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ وَ نَسَبَهُمْ إِلَى الْإِيمَانِ وَ لَمْ يَقْبَلْهُ مِنْهُمْ وَ لَمْ يَنْفَعْهُمْ عِنْدَهُ فَقَالَ
[فَما جَزاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُرَدُّونَ إِلى أَشَدِّ الْعَذابِ]
الْحَدِيثَ.

📚 الكافي ج۲ص۳۸۹

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : #کفر در قرآن بر پنج وجه است :
یکی از آنها کفر جحود است که خودش بر دو وجه می باشد
و کفر به خاطر ترک آنچه اللَّه به آن أمر کرده است
و کفر برائت
و کفر نعمت
تا آنجا که فرمود : وجه چهارم از کفر ترک آن چیزی است که اللَّه عَزَّ وَ جَلَّ به آن أمر کرده است و آن گفتار اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ است که می فرماید :
[ آیا به بخشی از کتاب ایمان می آورید و به بخشی کفر می ورزید]
پس به خاطر ترک آنچه اللَّه عَزَّ وَ جَلَّ آنها را به آن امر نموده است، آنها را کافر شمرده است و آنها را به ایمان نسبت داده است ولی (ایمان را) از آنها قبول نکرده است و نزد او به آنها سودی نمی دهد پس فرموده است :
[ پس چیست جزای کسی که از شما آن را انجام دهد مگر رسوایی در زندگی دنیا و روز قیامت به سخت‌ترین عذاب باز می گردند]


3⃣ عَنِ الْقَاسِمِ الصَّيْرَفِيِّ شَرِيكِ الْمُفَضَّلِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّه يَقُولُ الْإِسْلَامُ يُحْقَنُ بِهِ الدَّمُ وَ تُؤَدَّى بِهِ الْأَمَانَةُ وَ تُسْتَحَلُّ بِهِ الْفُرُوجُ وَ الثَّوَابُ عَلَى الْإِيمَانِ.

📚 الكافي ج۲ص۲۰

قاسم صیرفی شریک مفضل گوید : شنیدم امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : اسلام آن است که خون با آن حفظ می شود و امانت بر حسب آن ادا می شود و فرج و نکاح حلال شمرده می شود و #ثواب بر #ایمان است!


4⃣عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ شُعَیْبٍ قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: لَیْسَ لِأَحَدٍ عَلَی اللَّهِ ثَوَابٌ عَلَی عَمَلٍ إِلَّا لِلْمُؤْمِنِینَ.

📚 المؤمن حسین بن سعید اهوازی ص 15

یعقوب بن شعیب گوید : شنیدم (امام صادق صلوات اللَّه علیه) می فرمود : برای هیچ کسی بر عهده اللَّه ثوابی بر عمل نیست مگر برای #مؤمنین


✅ طبق آیات و روایات فوق و غیره، کسی که نماز فريضه خود را عمدا ترک می کند، از ایمان خارج می شود و داخل در نوعی از کفر می شود و لذا عمل او تباه می گردد و از او قبول نمی شود و بر اللَّه ثوابی برای عمل او نیست و لذا نماز خواندن کسی که نماز فريضه خودش را نمی خواند، برای اموات قابل قبول و پذیرش نیست و نمازهای ميت را باید شخص مؤمن بخواند تا عمل او پذیرفته شود و به میت برسد.


اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ

#ترک_نماز
#تارک_الصلاة