#سؤال_800_ حکم مردی که #نفقه زوجه دائمی خود را نمی دهد چیست؟
✅پاسخ:
1⃣عن أَبِي عَبْداللَّه فِي قَوْلِهِ تَعَالَى وَ مَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتاهُ اللَّهُ قَالَ إِنْ أَنْفَقَ عَلَيْهَا مَا يُقِيمُ ظَهْرَهَا مَعَ كِسْوَةٍ وَ إِلَّا فُرِّقَ بَيْنَهُمَا
📚فقيه ج۳ص۴۴۱
امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد گفتار الهی(در آیه7سوره الطلاق) که می فرماید : « و هر كه روزى او تنگ باشد بايد از آنچه اللَّه به او داده خرج كند» فرمود: اگر مرد به مقداری که پشت زن راست گردد (سرپا بماند) به همراه یک پوشاک بر او نفقه داد که داد، و گرنه بین آنها #جدائی انداخته می شود!
2⃣أَبِي بصير يَعْنِي الْمُرَادِيَّ قال سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَر يَقُولُ مَنْ كَانَتْ عِنْدَهُ امْرَأَةٌ فَلَمْ يَكْسُهَا مَا يُوَارِي عَوْرَتَهَا و يُطْعِمْهَا مَا يُقِيمُ صُلْبَهَا كَانَ حَقّاً عَلَى الْإِمَامِ أَنْ يُفَرِّقَ بَيْنَهُمَا
📚فقيه ج۳ص۴۴۱
ابي بصير گوید : شنیدم امام باقر صلوات اللَّه علیه می فرمود : کسی که زنی در نزد او باشد، پس آنچه عورت او را بپوشاند بر او نپوشاند و طعامی که او را سرپا نگه دارد به او نخوراند، بر #امام حق است که بین آن دو جدائی بیاندازد!
3⃣عن ابْنِ أَبِي عُمَيْر عَنْ جَمِيل بْنِ دَرَّاج قال: لَا يُجْبَرُ الرَّجُلُ إِلَّا عَلَى نَفَقَةِ الْأَبَوَيْنِ وَ الْوَلَدِ قَالَ ابْنُ أَبِي عُمَيْرٍ قُلْتُ لِجَمِيلٍ و الْمَرْأَةِ قَالَ قَدْ رَوَى عَنْبَسَةُ عَنْ أَبِي عبداللَّه قَالَ إِذَا كَسَاهَا مَا يُوَارِي عَوْرَتَهَا وَ يُطْعِمُهَا مَا يُقِيمُ صُلْبَهَا أَقَامَتْ مَعَهُ وَ إِلَّا طَلَّقَهَا قُلْتُ فَهَلْ يُجْبَرُ عَلَى نَفَقَةِ الْأُخْتِ فَقَالَ لَوْ أُجْبِرَ عَلَى نَفَقَةِ الْأُخْتِ كَانَ ذَلِكَ خِلَافَ الرِّوَايَة
📚كافي ج۵ص۵۱۲
ابن ابی عمیر رحمة الله علیه از جميل نقل کرده است که گفت : مرد به جز پدر و مادر و فرزند بر نفقه دادن به کسی مجبور نمی شود!
ابن ابی عمیر گفت : به جمیل گفتم : زن چطور؟
او گفت : عنبسه از امام صادق صلوات اللَّه علیه روایت نموده است که فرمود : در صورتی که آنچه عورتش را بپوشاند به او پوشاک دهد و آنچه او را سرپا نگه دارد به او طعام دهد همراه او می ماند و در غیر این صورت مرد او را طلاق می دهد!
گفتم : آیا بر نفقه خواهر مجبور کرده می شود؟ گفت : اگر شخص بر نفقه دادن به خواهر مجبور کرده شود این خلاف روایت است!
4⃣روح بن عبدالرحيم گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه گفتم : گفتار الهی( در آیه 7 سوره الطلاق) که می فرماید : « و هر كه روزى او تنگ باشد بايد از آنچه اللَّه به او داده خرج كند» منظور چیست؟
فرمود: اگر مرد به مقداری که پشت زن راست گردد (سرپا بماند) به همراه یک پوشاک بر او نفقه داد که داد، و گرنه بین آنها جدائی انداخته می شود!
📚كافي ج۵ص۵۱۲
5⃣أبي القاسم الفارسي قال: قلت للرضا جعلت فداك إن الله يقول في كتابه فإمساك بمعروف أو تسريح بإحسان و ما يعني بذلك فقال أما الإمساك بالمعروف فكف الأذى و إحباء النفقة و أما التسريح بإحسان فالطلاق على ما نزل به الكتاب
📚تفسير العياشي ج۱ص۱۱۷
ابوالقاسم فارسی گوید : به امام رضا صلوات اللَّه علیه گفتم : فدایت شوم! همانا اللَّه در کتابش (در سوره بقره آیه 229)می فرماید: «(طلاق [رجعى ] دو بار است) پس از آن يا [بايد زن را] بخوبى و معروف نگاه داشتن، يا به شايستگى آزاد كردن»، منظور چیست؟
فرمود : اما «الْإِمْسَاكُ بِالْمَعْرُوفِ»، باز داشتن آزار و اذیت از زن و بخشش نفقه به او می باشد، و اما «التَّسْرِيحُ بِإِحْسَانٍ»، طلاق بر حسب آنچه قرآن به آن نازل شده است می باشد!
✅ قرآن در سوره طلاق آیه 7 می فرماید :
لِيُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ وَمَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا
كسى كه داراى وسعت (مالى) است (براى زن و فرزندش) از دارايى خود هزينه كند، و كسى كه روزى بر او تنگ است از آن مقدار كه اللَّه به وى داده خرج كند هرگز اللَّه كسى را جز به كارى كه توانش را داده مكلف نمى كند
✅ انفاق بر زوجه دارای مراتبی است که اگر به کمتر از آنچه در روایات فوق ذکر شده است برسد و طعامی به اندازه سرپا نگه داشتن و پوشاک به اندازه مستور نمودن زن توسط شوهر بر زوجه انفاق نشود، برای آنها معین گردیده است که بین آنها جدایی انداخته شود یا شوهر او را طلاق دهد یا امام بین آنها جدائی (یعنی طلاق) اندازد.
روشن است زیاده خواهی های امروزی مشمول احکام فوق نیست و عدم توانایی یا ترک برخی وسعت ها بر زن، نمی تواند بهانه ای برای طلاق و جدائی انداختن بین زن و شوهر باشد.
✅ اموري که نفقه زوجه را ساقط می کند، در جای خود بررسی می شود.
نظرات (0)