✅پاسخ :آنچه در روایات به دست ما رسیده است، در دو حالت کلی «زبیب» یا «کشمش» مشکل پیدا می کند که در روایت زیر هر دو بیان شده است :

زَيْدٌ النَّرْسِيُّ فِي أَصْلِهِ، قَالَ: سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الزَّبِيبِ يُدَقُّ وَ [يُلْقَى] فِي الْقِدْرِ ثُمَّ يُصَبُّ عَلَيْهِ الْمَاءُ وَ يُوقَدُ تَحْتَهُ فَقَالَ لَا تَأْكُلْهُ حَتَّى يَذْهَبَ الثُّلُثَانِ وَ يَبْقَى الثُّلُثُ فَإِنَّ النَّارَ قَدْ أَصَابَتْهُ قُلْتُ فَالزَّبِيبُ كَمَا هُوَ [يُلْقَى] فِي الْقِدْرِ وَ يُصَبُّ عَلَيْهِ الْمَاءُ ثُمَّ يُطْبَخُ وَ يُصَفَّى عَنْهُ الْمَاءُ فَقَالَ كَذَلِكَ هُوَ سَوَاءً إِذَا أُدَّتِ الْحَلَاوَةُ إِلَى الْمَاءِ فَصَارَ حُلْواً بِمَنْزِلَةِ الْعَصِيرِ ثُمَّ نَشَّ مِنْ غَيْرِ أَنْ تُصِيبَهُ النَّارُ فَقَدْ حَرُمَ وَ كَذَلِكَ إِذَا أَصَابَتْهُ النَّارُ فَأَغْلَاهُ فَقَدْ فَسَدَ
📚مستدرک الوسائل ج١٧ ص ٣٨

ترجمه :از امام صادق علیه السلام در مورد «زبیب» «کشمش» که ریز ریز شود و در دیگ انداخته شود و بر روی آن آب ریخته شود و زیر دیگ آتش افروخته می شود، سوال شد؛ امام فرمودند :آن را نخور تا اینکه دو سوم آن آب برود و یک سوم آن باقی بماند زیرا آتش به آن رسیده است. راوی گوید :من گفتم :زبیب (کشمش) همانطور که هست(بدون قطعه قطعه کردن) در دیگ انداخته می شود و بر روی آن آب ریخته می شود و پخته می شود و آب آن صاف کرده می شود (این چطور است)؟ فرمودند :این هم با مورد قبلی برابر است، وقتی شیرینی (زبیب) به آب سرایت کند و مانند عصیر(آب انگور) شیرین گردد و سپس بدون آنکه به آن آتش برسد و حرارت داده شود به غلیان آید، به تحقیق که حرام شده است و همچنین وقتی به آن آتش برسد و حرارت داده شود و به غلیان و جوش آید محققا که فاسد گردیده است.

بیان :با توجه به روایت فوق و سایر روایات در این راستا، پختن کشمش در آب به حدی که به ابتدای جوش و زیر و رو شدن برسد یا رها کردن کشمش در آب که بعد از مدتی به حال خود به غلیان و زیر و رو شدن بیافتد، باعث حرمت خوردن آن و لزوم حرارت دادن تا حد رفتن دو سوم آن، برای حلال شدن آن است. ولی کشمشی که در داخل خمیر کیک گذاشته می شود و در دستگاه کیک پزی گذاشته می شود، مشمول این روایت نیست و روایت دیگری که دال بر حرام شدن آن باشد مشاهده نشده و لذا مشکلی ندارد.