✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عن محمد بن عبدالله الخراسانی خادم الرضا علیه السلام قال: قَالَ بَعْضُ الزَّنَادِقَةِ لِأَبِی الْحَسَنِ علیه السلام لِمَ احْتَجَبَ اللَّهُ فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ علیه السلام إِنَّ الْحِجَابَ عَنِ الْخَلْقِ لِکَثْرَةِ ذُنُوبِهِمْ فَأَمَّا هُوَ فَلَا یَخْفَی عَلَیْهِ خَافِیَةٌ فِی آنَاءِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ قَالَ فَلِمَ لَا تُدْرِکُهُ حَاسَّةُ الْبَصَرِ قَالَ لِلْفَرْقِ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ خَلْقِهِ الَّذِینَ تُدْرِکُهُمْ حَاسَّةُ الْأَبْصَارِ ثُمَّ هُوَ أَجَلُّ مِنْ أَنْ تُدْرِکَهُ الْأَبْصَارُ أَوْ یُحِیطَ بِهِ وَهْمٌ أَوْ یَضْبِطَهُ عَقْلٌ قَالَ فَحُدَّهُ لِی قال إِنَّهُ لَا یُحَدُّ قال لِمَ قَالَ لِأَنَّ کُلَّ مَحْدُودٍ مُتَنَاهٍ إِلَی حَدٍّ فَإِذَا احْتَمَلَ التَّحْدِیدُ احْتَمَلَ الزِّیَادَةُ و إِذَا احْتَمَلَ الزِّیَادَةُ احْتَمَلَ النُّقْصَانُ فَهُوَ غَیْرُ مَحْدُودٍ و لَا مُتَزَایِدٍ وَ لَا مُتَجَزئ و لَا مُتَوَهَّمٍ.

📚علل الشرائع ص129

محمد بن عبدالله گوید : یکی از زنادقه (خداناباوران) به امام کاظم صلوات اللَّه علیه گفت : برای چه اللَّه محجوب گردیده است؟ امام فرمودند : حجاب از خلق به خاطر کثرت گناهان آنهاست و اما او، هیچ پنهانی در لحظات شب و روز بر او مخفی نیست!
او گفت : چرا حس بینایی او را درک نمی کند؟! امام فرمودند : به خاطر وجود تفاوت بین او و بین خلقش که حس های بینایی آنها را درک می کند و نیز او بزرگ تر از این است که چشم ها او را دریابند یا تصوری به او احاطه پیدا کند یا عقلی او را ضبط نماید!
زندیق گفت : حدّ او را برای من بیان کن! امام فرمودند : او محدود نمی گردد! گفت : برای چه؟! فرمود : برای اینکه هر چیز محدودی به حدی منتهی می شود و وقتی امکان محدود شدن داشته باشد، امکان زیاد شدن دارد و وقتی امکان زیاد شدن داشته باشد، امکان نقصان و کم شدن دارد پس او نامحدود و زیادی ناپذیر و غیر متجزی و غیر قابل تصور است!



2⃣عن أَبِی عَلِیٍّ الْقَصَّابِ قال: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْداللَّهِ علیه السلام فَقُلْتُ الْحَمْدُ لِلَّهِ مُنْتَهَی عِلْمِهِ فَقَالَ لَا تَقُلْ ذَلِکَ فَإِنَّهُ لَیْسَ لِعِلْمِهِ مُنْتَهًی

📚توحید صدوق ص134

أبوعلي قصاب گوید : من نزد امام صادق صلوات اللَّه علیه بودم، پس گفتم : الْحَمْدُ لِلَّهِ مُنْتَهَی عِلْمِهِ
یعنی : حمد و ستایش مخصوص اللَّه است به مقدار انتهای علمش!
امام فرمودند : این را نگو! برای علم اللَّه منتهایی نیست!


3⃣عن ضُرَیْسٍ عن أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ عِلْمَیْنِ عِلْماً مَبْذُولًا وَ عِلْماً مَکْفُوفاً فَأَمَّا الْمَبْذُولُ فَإِنَّهُ لَیْسَ مِنْ شَیْءٍ یَعْلَمُهُ الْمَلَائِکَةُ وَ الرُّسُلُ إِلَّا نَحْنُ نَعْلَمُهُ وَ أَمَّا الْمَکْفُوفُ فَهُوَ الَّذِی عِنْدَ اللَّهِ فِی أُمِّ الْکِتَابِ.

📚بصائر الدرجات ج1ص233

امام باقر صلوات اللَّه علیه فرمود : همانا برای اللَّه دو علم هست : علم قابل بخشش و علم نگه داشته شده!
اما علم بخشیدنی، پس چیزی نیست که ملائکه و رسولان آن را بدانند، مگر اینکه ما هم آن را می دانیم، اما علم نگه داشته شده، همان است که در اُم الکتاب در نزد اللَّه است!



4⃣عن زرارة قال سَمِعْتُ أَبَاجَعْفَرٍ یَقُولُ لَوْ لَا أَنَّا نَزْدَادُ لَأَنْفَدْنَا قَالَ قُلْتُ تَزْدَادُونَ شَیْئاً لَا یَعْلَمُهُ رَسُولُ اللَّهِ قَالَ أَمَا إِنَّهُ إِذَا کَانَ ذَلِکَ عُرِضَ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ ثُمَّ عَلَی الْأَئِمَّةِ ثُمَّ انْتَهَی الْأَمْرُ إِلَیْنَا.

📚الکافی ج1ص255

زراره گوید : شنیدم امام صادق صلوات اللَّه علیه می فرمود : اگر ما (علم را) زیاد نکنیم، تمام می کنیم!
گوید : من گفتم : آیا شما چیزی را زیاد می کنید که رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله آن را نمی دانست؟ امام فرمودند : آگاه باش که وقتی این امر پیش می آید، ابتدا آن (علم) بر رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله عرضه می شود و سپس بر ائمه علیهم السلام و سپس أمر(علم) به ما می رسد!



5⃣کاهلی گوید : در دعایی به امام ابوالحسن صلوات اللَّه علیه در نامه نوشتم : «الْحَمْدُ لِلَّهِ مُنْتَهَی عِلْمِهِ»، یعنی : همه حمدها برای اللَّه است به مقدار منتهای علمش!، امام فرمودند : نگو «منتهای علمش»، لکن بگو : منتهای رضای او!

📚توحید صدوق ص134



✅ با توجه به روایات فوق و غیره، علم إلهی نامحدود است و منتهایی ندارد ولی علم أهل بیت بخشی از علم مبذول إلهی است و در حال افزایش می باشد و این امور از خصوصیات اشياء محدود است و لذا علم ائمه علیهم السلام محدود است و نامحدود نمی باشد.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe