✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عن أبی بصیر عن أبی عبداللَّه قال: أَیُّمَا رَجُلٍ مِنْ شِیعَتِنَا أَتَی رَجُلًا مِنْ إِخْوَانِهِ فَاسْتَعَانَ بِهِ فی حَاجَتِهِ فَلَمْ یُعِنْهُ و هُوَ یَقْدِرُ إِلَّا ابْتَلَاهُ اللَّهُ بِأَنْ یَقْضِیَ حَوَائِجَ عِدَّةٍ مِنْ أَعْدَائِنَا یُعَذِّبُهُ اللَّهُ عَلَیْهَا یَوْمَ الْقِیَامة

📚کافی ج۲ص۳۶۶

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : هر مردی از شیعیان ما که نزد فردی از برادرش بیاید و از او در حاجت خود کمک طلب نماید، اما در حالیکه توانایی دارد او را یاری نکند، اللَّه او را گرفتار می کند که حوائج تعدادی از دشمنان ما را روا کند که اللَّه او در روز قیامت بر آن عذاب نماید!


2⃣عن عَلِیِّ بن جَعْفَرٍ عن أَبی الْحَسَنِ قال سَمِعْتُهُ یَقُولُ مَنْ قَصَدَ إِلَیْهِ رَجُلٌ مِنْ إِخْوَانِهِ مُسْتَجِیراً بِهِ فی بَعْضِ أَحْوَالِهِ فَلَمْ یُجِرْهُ بَعْدَ أَنْ یَقْدِرَ عَلَیْهِ فَقَدْ قَطَعَ وَلَایَةَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ

📚کافی ج۲ص۳۶۶

علی بن جعفر گوید : شنیدم امام کاظم صلوات اللَّه علیه می فرمودند : کسی که فردی از برادرانش در برخی از احوالش برای پناه آوردن سراغ او بیاید، ولی با وجودی که بر آن قادر است او را پناه ندهد، قطعاً ولایت أللَّهِ عَزَّوَجَلَّ را بریده است!


3⃣عن عبیداللَّه بْنِ الْوَلِید الْوَصَّافِیِّ قال سَمِعْتُ أَباجَعْفَر یَقُولُ إِنَّ فِیما نَاجَی اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ عَبْدَهُ مُوسَی قَالَ إِنَّ لِی عِبَاداً أُبِیحُهُمْ جَنَّتِی و أُحَکِّمُهُمْ فِیهَا قال یا رَبِّ و مَنْ هَؤُلَاءِ الَّذِینَ تُبِیحُهُمْ جَنَّتَکَ وَ تُحَکِّمُهُمْ فِیهَا قَالَ مَنْ أَدْخَلَ عَلَی مُؤْمِنٍ سُرُوراً ثُمَّ قَالَ إِنَّ مُؤْمِناً کَانَ فِی مَمْلَکَةِ جَبَّارٍ فَوَلَعَ بِهِ فَهَرَبَ مِنْهُ إِلَی دَارِ الشِّرْکِ فَنَزَلَ بِرَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الشِّرْکِ فَأَظَلَّهُ وَ أَرْفَقَهُ و أَضَافَهُ فَلَمَّا حَضَرَهُ الْمَوْتُ أَوْحَی اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَیْهِ و عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَوْ کَانَ لَکَ فِی جَنَّتِی مَسْکَنٌ لَأَسْکَنْتُکَ فِیهَا و لَکِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَی مَنْ مَاتَ بِی مُشْرِکاً وَ لَکِنْ یَا نَارُ هِیدِیهِ و لَا تُؤْذِیهِ وَ یُؤْتَی بِرِزْقِهِ طَرَفَیِ النَّهَارِ قُلْتُ مِنَ الْجَنَّةِ قَالَ مِنْ حَیْثُ شَاءَ اللَّهُ

📚الکافی ج٢ص١٨٨

وصافي گوید : شنیدم امام باقر صلوات اللَّه علیه می فرمودند : از مناجات های بین اللَّه تعالی با حضرت موسی علی نبينا و آله و علیه السلام این بود که فرمود : همانا من بندگانی دارم که بهشتم را برای آنها مباح می کنم و آنها را در آن حاکم می گردانم! حضرت موسی علیه السلام فرمود : ای پروردگار! این کسانی که بهشتت را برایشان مباح می کنی و آنها را در آن حاکم می نمایی چه کسانی هستند؟! اللَّه تعالی فرمود : کسی که بر مؤمنی سروری داخل کند!
سپس فرمود : همانا مومنی در مملکت جباری بود و آن جبار او را خوار و ذلیل نمود. پس از دست او به سوی مناطق مشرکین گریخت و بر مردی از أهل شرک وارد شد و آن مشرک به او مکان داد و با او مهربانی نمود و او را مهمان نمود!
وقتی مرگ آن مشرک فرارسید، اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ به او وحي فرستاد : به عزت و جلالم سوگند که اگر برای تو در بهشتم جایی بود، حتماً تو را در آن سکونت می دادم، اما بهشت بر کسی که مشرک به من از دنیا برود حرام شده است! ولی ای آتش! او را بترسان ولی او را اذیت مکن! و رزق او صبح و شب برایش آورده می شود! من گفتم : از بهشت؟! فرمود : از هر جایی که اللَّه بخواهد!


4⃣عن جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عن أَبِیهِ عنِ النَّبِیِّ قال اللَّه تعالی الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ یَقْضِی بَعْضُهُمْ حَوَائِجَ بَعْضٍ و أَقْضِی حَوَائِجَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَة

📚مصادقة الاخوان ص۵۴

امام صادق صلوات اللَّه علیه از پدرش روایت نموده است که رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله فرمودند : اللَّهِ تعالي می فرماید : مؤمنان با همدیگر #برادر هستند و برخی از آنها حوائج برخی دیگر را برآورده می کنند و من نیز حوائج آنها را در روز قیامت برآورده می کنم!



✅با توجه به آیات قرآن و روایات فوق و غیره، مؤمنین و شیعیان با همدیگر برادر هستند و موظف به برآورده کردن حوائج یکدیگر هستند و اگر مؤمن و شیعه ای از هر کجای دنیا به خاطر آزار دشمنان أهل بیت علیهم السلام یا مشکلات اقتصادی و غیره به ما و مناطق ما پناهنده شود، ما موظف به پناه دادن به او و کمک کردن به او و برآوردن نیازمندی های او هستیم و تفاوتی ندارد که از چه کشور و ملیتی باشد و کسی که #مؤمن و #شیعه_پناهنده را به بهانه های مختلف پناه ندهد، ولایت الهی را قطع نموده است، هر چند از نژادی غیر از نژاد ما باشد.


https://t.me/porseshvapasokhe