✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣عَنْ حَرِیزٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: قُلْتُ لَهُ رَجُلٌ فَاتَتْهُ صَلَاةٌ مِنْ صَلَاةِ السَّفَرِ فَذَکَرَهَا فِی الْحَضَرِ قَالَ یَقْضِی مَا فَاتَهُ کَمَا فَاتَهُ إِنْ کَانَتْ صَلَاةَ السَّفَرِ أَدَّاهَا فِی الْحَضَرِ مِثْلَهَا وَ إِنْ کَانَتْ صَلَاةَ الْحَضَرِ فَلْیَقْضِ فِی السَّفَرِ صَلَاةَ الْحَضَرِ کَمَا فَاتَتْهُ

📚 الکافی ج۳ص۴۳۵

زراره گوید : به (امام) گفتم : فردی نمازی از نمازهای سفر از او فوت می شود و آن را در وطن به یاد می آورد؛ امام فرمودند : آنچه از او فوت شده است را همانگونه که فوت شده است قضا می کند. اگر نماز سفر (یعنی دو رکعتی) بوده است، آن را در وطن مانند خودش قضا می کند و اگر نماز وطن (یعنی 4 رکعتی) بوده است، در سفر آن را همانگونه که از او فوت شده است به صورت نماز وطن (یعنی 4 رکعتی) قضاء می کند!



2⃣عَنْ مُصَدِّقٍ عَنْ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ فِی حَدِیثٍ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ تَکُونُ عَلَیْهِ صَلَاةٌ فِی الْحَضَرِ هَلْ یَقْضِیهَا وَ هُوَ مُسَافِرٌ قَالَ نَعَمْ یَقْضِیهَا بِاللَّیْلِ عَلَی الْأَرْضِ فَأَمَّا عَلَی الظَّهْرِ فَلَا وَ یُصَلِّی کَمَا یُصَلِّی فِی الْحَضَرِ.

📚 التهذیب ج۲ص۲۷۳

عمار گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد فردی که نمازی در وطن بر عهده اوست سؤال کردم که آیا می تواند آن را در مسافرت قضاء کند؟ امام فرمودند : بله، آن را در شب بر روی زمین قضاء می کند ولی بر پشت مرکب خیر، و همانگونه که در وطن نماز می خوانده است، آن را می خواند!



3⃣ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ قَالَ: إِذَا نَسِیَ الرَّجُلُ صَلَاةً أَوْ صَلَّاهَا بِغَیْرِ طَهُورٍ وَ هُوَ مُقِیمٌ أَوْ مُسَافِرٌ فَذَکَرَهَا فَلْیَقْضِ الَّذِی وَجَبَ عَلَیْهِ لَا یَزِیدُ عَلَی ذَلِکَ وَ لَا یَنْقُصُ مَنْ نَسِیَ أَرْبَعاً فَلْیَقْضِ أَرْبَعاً مُسَافِراً کَانَ أَوْ مُقِیماً وَ إِنْ نَسِیَ رَکْعَتَیْنِ صَلَّی رَکْعَتَیْنِ إِذَا ذَکَرَ مُسَافِراً کَانَ أَوْ مُقِیماً.

📚 التهذیب ج۳ص۲۲۵

امام باقر صلوات اللَّه علیه فرمود : در صورتی که فرد نمازی را در وطن یا سفر فراموش کند یا آن را بدون وضو بخواند و سپس آن را به یاد آورد، باید همانچه بر او واجب گردیده بود را قضا نماید و نه بر آن بیفزاید و نه از آن کم نماید. کسی که نماز چهار رکعتی را فراموش کرده است، باید چهار رکعت قضاء نماید، چه مسافر باشد و چه در وطن باشد و اگر نماز دو رکعتی را فراموش کرد، وقتی به یاد آورد، دو رکعت می خواند، چه مسافر باشد و چه در وطن اقامت داشته باشد!




4⃣عَنْ عَمَّارٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْمُسَافِرِ یَمْرَضُ وَ لَا یَقْدِرُ أَنْ یُصَلِّیَ الْمَکْتُوبَةَ قَالَ یَقْضِی إِذَا قَامَ مِثْلَ صَلَاةِ الْمُسَافِرِ بِالتَّقْصِیرِ.

📚 التهذیب ج۳ص۲۳۰

عمار گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد فرد مسافری که بیمار می شود و نمی تواند نماز فریضه را بخواند سوال کردم؛ امام فرمودند : هنگامی که (از بیماری) برخاست، مانند نماز مسافر آن را شکسته قضا نماید!



✅ با توجه به روایات فوق و غیره، نماز قضاء همانگونه که قضاء شده است باید خوانده شود و مسافر و مقيم بودن در هنگام قضاء کردن، تأثيري در آن ندارد.

لذا نماز ظهر یا عصر یا عشاء که در سفر دو رکعتی بوده است و قضا شده است، هر موقع بخواهیم آن را قضا کنیم باید دو رکعتی خوانده شود، چه مسافر باشیم و چه در وطن اقامت داشته باشیم.

همچنین نماز ظهر یا عصر یا عشاء که در وطن چهار رکعتی بوده است و قضاء شده است، همواره باید چهار رکعتی قضاء شود، چه موقع قضاء کردن در وطن باشیم و چه در سفر.

نمار صبح و مغرب هم که در سفر و وطن و أداء و قضاء یکسان می باشد.

در یک جمله، خلاصه روایات فوق، جمله معروف زیر است :

✅✅✅«إِقْضِ مَا فَاتَ کَمَا فَاتَ»✅✅✅

یعنی : نمازی که از تو فوت شده است را (همیشه) همانطور که فوت شده است قضاء کن!


اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر


https://t.me/porseshvapasokhe