لَوْ نَذَرَ إِنْسَانٌ صِیَامَ یَوْمٍ مُعَیَّنٍ وَ سَافَرَ فِیهِ، مَا عَلَیْهِ؟؟



✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :



1⃣عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَهْزِیَارَ قَالَ: کَتَبَ بُنْدَارُ مَوْلَی إِدْرِیسَ یَا سَیِّدِی نَذَرْتُ أَنْ أَصُومَ کُلَّ یَوْمِ سَبْتٍ فَإِنْ أَنَا لَمْ أَصُمْهُ مَا یَلْزَمُنِی مِنَ الْکَفَّارَةِ فَکَتَبَ وَ قَرَأْتُهُ لَا تَتْرُکْهُ إِلَّا مِنْ عِلَّةٍ وَ لَیْسَ عَلَیْکَ صَوْمُهُ فِی سَفَرٍ وَ لَا مَرَضٍ إِلَّا أَنْ تَکُونَ نَوَیْتَ ذَلِکَ وَ إِنْ کُنْتَ أَفْطَرْتَ مِنْهُ مِنْ غَیْرِ عِلَّةٍ فَتَصَدَّقْ بِقَدْرِ کُلِّ یَوْمٍ عَلَی سَبْعَةِ مَسَاکِینَ نَسْأَلُ اللَّهَ التَّوْفِیقَ لِمَا یُحِبُّ وَ یَرْضَی.

📚 التهذیب ج۴ص۲۳۵

علی بن مهزیار گوید : بندار به امام صلوات اللَّه علیه نوشت : ای آقای من! من نذر کرده ام که هر روز شنبه را روزه بگیرم. اگر آن را روزه نگیرم چه کفاره ای بر من لازم است؟ امام نوشتند و من نیز آن را خواندم که : آن را جز با علت ترک نمی کنی و در #سفر و بیماری روزه آن بر عهده تو نیست، مگر اینکه آن را نیت کرده باشی و اگر بدون علت آن را افطار نمودی، به ازای هر روز بر هفت مسکین صدقه بده. از اللَّه برای آنچه دوست دارد و می پسندد طلب توفیق می کنیم!



2⃣عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ فِي حَدِيثٍ قَالَ: كَتَبَ إِلَيْهِ يَعْنِي إِلَى أَبِي الْحَسَنِ يَا سَيِّدِي رَجُلٌ نَذَرَ أَنْ يَصُومَ يَوْماً مِنَ الْجُمُعَةِ دَائِماً مَا بَقِيَ فَوَافَقَ ذَلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ عِيدِ فِطْرٍ أَوْ أَضْحًى أَوْ أَيَّامَ التَّشْرِيقِ أَوْ سَفَرَ أَوْ مَرِضَ هَلْ عَلَيْهِ صَوْمُ ذَلِكَ الْيَوْمِ أَوْ قَضَاؤُهُ وَ كَيْفَ يَصْنَعُ يَا سَيِّدِي فَكَتَبَ إِلَيْهِ قَدْ وَضَعَ اللَّهُ عَنْهُ الصِّيَامَ فِي هَذِهِ الْأَيَّامِ كُلِّهَا وَ يَصُومُ يَوْماً بَدَلَ يَوْمٍ إِنْ شَاءَ اللَّهُ

📚 الكافي ج۷ص۴۵۶

علي بن مهزیار به امام ابوالحسن صلوات اللَّه علیه نامه نوشت : ای آقای من! شخصی نذر می کند که تا زمانی که باقی است روزی از هفته را روزه بگیرد. پس آن روز مصادف با عید فطر یا عید قربان یا ایام تشریق یا #مسافرت یا بیماری می شود. آیا در چنین حالتی روزه آن روز بر عهده اوست یا قضای آن بر عهده اوست و چه کار کند ای آقای من؟
امام در جواب نوشتند : اللَّه روزه را در همه این روزها از او برداشته است و یک روز به جای این روز روزه می گیرد. إن شاءاللَّه



3⃣عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ کَرَّامٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی جَعَلْتُ عَلَی نَفْسِی أَنْ أَصُومَ حَتَّی یَقُومَ الْقَائِمُ فَقَالَ صُمْ وَ لَا تَصُمْ فِی السَّفَرِ الْحَدِیثَ.

📚 الکافی ج۴ص۱۴۱

کرّام گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه گفتم : من بر عهده خودم قرار داده ام (نذر کرده‌ام) که تا وقتی قائم صلوات اللَّه علیه قیام نماید روزه بگیرم! امام فرمودند : روزه بگیر و در سفر روزه نگیر...



✅ با توجه به روایات فوق و غیره، اگر کسی نذر کرده باشد که روز معینی را روزه بگیرد و در آن روز مسافر باشد، در حال سفر روزه نمی گیرد و وقتی از سفر برگشت، یک روز به جای آن روزه می گیرد.

✅ البته طبق روایت 1⃣، اگر در هنگام نذر نیت کرده باشد یا ذکر کرده باشد که در سفر هم آن روز را روزه بگیرد، در حال سفر هم روزه نذر معین را می گیرد.


✅ تُظْهَرُ مِنْ هَذِهِ الرّوایاتِ و مَا أَشْبَهَهَا، لَوْ نَذَرَ إِنْسَانٌ أَنْ یَصُومَ یَوْمَاً مُعَیَّنَاً، یُسْقَطُ صِیَامَ ذَلِکَ الیَومِ فِی السَّفَرِ وَ عَلَیْهِ أَنْ یَصُومَ بَدَلَهَا فِی الْحَضَر، إِلَّا أَنْ نَوَی عِنْدَ النَّذْرِ صِیَامَهُ فِی السَّفَرِ وَ الْحَضَر، فَیَصُومُهُ إذَاً فِی الْحَضَرِ وَ السَّفَرِ


اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe