✅ پاسخ : اصطلاحی به نام #ذکر_یونسیه در روایات نیامده است و منظور گویندگان این عبارت، دعای حضرت یونس علی نبینا و آله و علیه السلام است که در قرآن حکایت شده است :

✅ قال اللَّهُ تَعَالَی : وَ ذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَی فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمِین

ترجمه : و ذالنون (یعنی حضرت یونس علیه السلام) را (یاد کن) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت. و چنین می پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت. (اما موقعی که در کام ماهی بزرگ رفت) در آن ظلمتها ندا داد : « هیچ شایسته پرستشی جز تو نیست. پاک‌ و منزهی تو! همانا من از ستمکاران بودم. »


✅ دعا يا ذکر «لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین» در لابه لای أدعیه مختلفی از أهل بيت صلوات اللَّه علیهم نقل شده است. اما برای آگاهی از آنچه به طور خاص و مستقل در مورد آن رسیده است، به دو حدیث زیر توجه فرمایید :

1⃣ امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : من تعجب می کنم از کسی که از چهار چیز ترس دارد چطور به چهار چیز پناه نمی آورد :
تعجب می کنم از کسی که خوف و ترس دارد، چطور به این گفتار إلهی (در سوره
آل عمران آیه ١٧٣) پناه نمی آورد که می فرماید : «حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ» یعنی : اللَّه برای ما کافی است و او خوب وکیلی است. زیرا من شنیدم که اللَّهِ جَلَّ جَلَاله به دنبال آن می فرماید : فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
یعنی : پس با نعمتی از جانب اللَّه و فضلی که هیچ بدی به آنها نرسید بازگشتند!
و تعجب می کنم از کسی که دچار غم شده است، چطور به این گفتار إلهی پناه نمی آورد که (در سوره انبیاء آیه 87)می فرماید : «لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ»
یعنی : هیچ شایسته پرستشی جز تو نیست! پاک و منزهی تو! همانا من از ظالمین بودم»
زیرا من شنیدم که اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ بعد از آن می فرماید : «فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ»
یعنی : پس برای او مستجاب نمودیم و او را از غم نجات دادیم و همینطور مؤمنین را نجات می دهیم!

و تعجب می کنم از کسی که با او مکر شده است، چطور به گفتار اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ پناه نمی برد که (در سوره غافر آیه ۴۴) می فرماید : «وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ»
یعنی : من أمر خود را به اللَّه تفویض می کنم. قطعاً اللَّه به بندگان بصیر و بیناست!
پس همانا من شنیدم که اللَّه که بزرگ است و پاکی ورزیده است در پی آن می فرماید : « فَوَقاهُ اللَّهُ سَیِّئاتِ ما مَکَرُوا» یعنی : پس اللَّه او را از بدیهایی که مکر نمودند حفظ نمود!
و تعجب می کنم از کسی که دنیا و زینت آن را می خواهد، چطور به گفتار اللَّهِ تبارک و تعالی پناه نمی برد که (در سوره کهف آیه ٣٩)می فرماید : «ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه»
یعنی : آنچه اللَّه بخواهد! هیچ نیرویی نیست مگر از جانب اللَّه»
زیرا من می شنوم که اللَّه که نام او عزیز است در پی آن می فرماید : « إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْکَ مالًا وَ وَلَداً فَعَسی رَبِّی أَنْ یُؤْتِیَنِ خَیْراً مِنْ جَنَّتِکَ»
یعنی : اگر مرا ببینی که از نظر مال و فرزند از تو کمتر هستم، پس از پروردگار خود امید (و حتم) دارم که بهتر از باغ تو به من عطا نماید!
و «عَسَی» از جانب اللَّه برای ایجاب و إثبات است!

📚خصال ص٢١٨



3⃣عن أبی عبدالله علیه السلام أنه قال: دعاء المکروب و الملهوف و من قد أعیته الحیلة و أصابته بلیة لا إله إلا أنت سبحانک إنی کنت من الظالمین یقولها لیلة الجمعة إذا فرغ من الصلاة المکتوبة من العشاء الآخرة و قال أخذته عن أبی جعفر قال أخذته عن علی بن الحسین ذی الثفنات أخذه عن الحسین بن علی أخذه عن أمیر المؤمنین أخذه عن رسول الله صلی الله علیه و آله أخذه عن جبرئیل عن الله عزوجل

📚طب الأئمة ص ۱۲۲

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : دعای فرد اندوهگین و دل سوخته و کسی که در چاره درمانده است و بیچاره شده است و بلا و گرفتاری به او رسیده است این است :
لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ
که آن را در #شب_جمعه هنگامی که از نماز فریضه عشاء فارغ شد می گوید!
و امام فرمود : من این را از امام باقر صلوات اللَّه علیه گرفتم که فرمود : من آن را از امام سجاد صلوات اللَّه علیه گرفتم و ایشان آن را از امام حسین صلوات اللَّه علیه گرفت و او آن را از امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه گرفت و او آن را از رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله گرفت و او هم آن را از جبرئیل علیه السلام از جانب اللَّه تعالي گرفت!


https://t.me/porseshvapasokhe