✅پاسخ :در احادیث زیر دقت شود:

عَنْ أَبِی عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنِ الْحَلَبِیِّ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنْ دَوَاءٍ عُجِنَ بِالْخَمْرِ فَقَالَ لَا وَ اللَّهِ مَا أُحِبُّ أَنْ أَنْظُرَ إِلَیْهِ فَکَیْفَ أَتَدَاوَی بِهِ إِنَّهُ بِمَنْزِلَةِ شَحْمِ الْخِنْزِیرِ أَوْ لَحْمِ الْخِنْزِیرِ و إنَ أُنَاساً یَتَدَاوَوْنَ بِهِ
📚کافی ج۶ص۴١۴

ترجمه :حلبی گوید:از امام صادق علیه السلام در مورد داروئی که با خمر، عجین و خمیر کرده می شود سوال نمودم؛ پس فرمودند :نه به خدا قسم، من دوست ندارم حتی به آن نگاه کنم چه رسد که بخواهم با آن مداوا نمایم، همانا آن مانند پیه خوک یا گوشت خوک است در حالیکه برخی از مردم با آن مداوا می کنند.

مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ قَالَ کَتَبْتُ إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ أَسْأَلُهُ عَنِ الرَّجُلِ یُنْعَتُ لَهُ الدَّوَاءُ مِنْ رِیحِ الْبَوَاسِیرِ فَیَشْرَبُهُ بِقَدْرِ أُسْکُرُّجَةٍ مِنْ نَبِیذٍ لَیْسَ یُرِیدُ بِهِ اللَّذَّةَ إِنَّمَا یُرِیدُ بِهِ الدَّوَاءَ فَقَالَ لَا وَ لَا جُرْعَةً ثُمَّ قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ یَجْعَلْ فِی شَیْ ءٍ مِمَّا حَرَّمَ دَوَاءً وَ لَا شِفَاءً

📚کافی ج۶ص۴١٣

ترجمه : عمر بن اذینه گوید : به امام صادق علیه السلام نامه نوشتم و در مورد مردی که به خاطر باد بواسیر داروئی برایش وصف و معرفی شده و او به اندازه یک ظرف کوچک از نبیذ می نوشد و قصد لذت رانی ندارد و قصدش مداوا است، پرسیدم؛ پس امام فرمودند :نه، حتی یک جرعه هم نه، و فرمود :همانا خداوند عزوجل در چیزی از آنچه حرام کرده است دواء و شفاء قرار نداده است.

عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیْدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُبَیْدِ اللَّهِ الْأَرَّجَانِیِّ عَنْ مَالِکٍ الْمِسْمَعِیِّ عَنْ قَائِدِ بْنِ طَلْحَةَ أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنِ النَّبِیذِ یُجْعَلُ فِی الدَّوَاءِ قَالَ لَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ أَنْ یَسْتَشْفِیَ بِالْحَرَامِ
📚کافی ج ۶ص۴١۴

ترجمه :قائد بن طلحه از امام صادق علیه السلام در مورد نبیذی که در دارو قرار داده می شود سوال کرد؛ امام فرمودند :خیر، برای هیچ کس سزاوار نیست که در حرام به دنبال شفاء باشد.

روایات دیگری نیز در عدم جواز مداوا کردن با مشروبات و مأکولات حرام در کتب روائی آمده است و اگر اتانول (که مسکر است) یا هر نوشیدنی حرام دیگر، در ترکیب داروئی وجود داشته باشد یا به تنهائی مصرف شود در این روایات شدیدا مذمت شده است.