✅پاسخ:

1⃣عن أَبِي جعفر قال: قَال أَمِيرالْمُؤْمِنِين تَصَدَّقْتُ يَوْماً بِدِينَارٍ فَقَالَ لِي رَسُولُ اللَّه أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ صَدَقَةَ الْمُؤْمِن لَا تَخْرُجُ مِنْ يَدِهِ حَتَّى تَفُكَّ بِهَا عَنْ لَحْيَيْ سَبْعِينَ شَيْطَاناً وَ مَا تَقَعُ فِي يَد السَّائِلِ حَتَّى تَقَعَ فِي يَدِ الرَّبِّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَلَمْ تَقْرَأْ هَذِه الْآيَةَ أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِه و يَأْخُذُ الصَّدَقات

📚تفسيرعيّاشيّ ج۲ص۱۰۷


امام باقر علیه السلام : امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود :روزی یک دینار صدقه دادم. پس رسول الله صلی الله علیه و آله به من فرمود : آیا نمی دانی که #صدقه_مؤمن از دستش خارج نمی شود تا اینکه از بین دو فک (یا از بین ریش) 70 شیطان جدا و خارج شود و در دست سائل واقع نمی شود تا اینکه در دست پروردگار تبارک و تعالی واقع شود!
آیا این آیه را قرائت نکرده ای : « آیا نمی دانند که خداوند توبه را از بندگانش قبول می کند و #صدقات را می گیرد....»

سوره توبه آیه 104

2⃣عن أَبي عبداللَّه قال: إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَخْلُقْ شَيْئاً إِلَّا وَ لَهُ خَازِنٌ يَخْزُنُهُ إِلَّا الصَّدَقَةَ فَإِنَّ الرَّبَّ يَلِيها بِنَفْسه وَ كَانَ أَبِي إِذَا تَصَدَّقَ بِشَيْ ءٍ وَضَعَهُ فِي يَدِ السَّائِل ثُمَّ ارْتَجَعَهُ مِنْهُ فَقَبَّلَهُ و شَمَّهُ ثُمَّ رَدَّهُ فِي يَدِ السَّائِل و ذَلِك أَنَّهَا تَقَعُ فِي يَد اللَّهِ قَبْلَ أَنْ تَقَعَ فِي يَد السَّائِل فَأَحْبَبْتُ أَنْ أُقَبِّلَهَا إِذْ وَلِيَهَا اللَّه

📚تفسيرعيّاشيّ ج۲ص۱۰۷

امام صادق علیه السلام فرمود : خداوند هیچ چیزی خلق نکرده است مگر اینکه یک خازن آن را نگهداری می کند به جز #صدقه که همانا پرودگار آن را خودش به عهده می گیرد و پدرم وقتی که چیزی صدقه می داد، آن را در دست سائل می گذاشت و سپس آن را از او پس می گرفت و آن را می بوسید و آن را می بوئید و سپس دوباره به دست سائل بر می گرداند و این به آن علت است که #صدقه در دست خدا قرار می گیرد قبل از اینکه در دست سائل قرار گیرد، پس دوست داشتم که آن را ببوسم از این جهت که خداوند عهده دار گرفتن آن است!

3⃣ عن عَلِيٍّ قال: إِذَا نَاوَلْتُمُ السَّائِلَ شَيْئاً فَاسْأَلُوهُ أَنْ يَدْعُوَ لَكُمْ إِلَى أَنْ قَالَ وَ لْيَرُدَّ الَّذِي يُنَاوِلُهُ يَدَهُ إِلَى فِيه فَلْيُقَبِّلْهَا فَإِنَّ اللَّهَ يَأْخُذُهَا قَبْلَ أَنْ تَقَعَ فِي يَدِهِ كما قال اللَّهُ عَزَّوجَلَّ أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِه و يَأْخُذُ الصَّدَقات

📚 الخصال ص۶۱۹

علي علیه السلام در حدیث 400 گانه فرمودند : وقتی به #سائل چیزی می دهید از او درخواست کنید که برای شما #دعا کند... و آن کسی که به سائل عطا می کند دستش را به سوی دهانش بازگرداند و آن را ببوسد زیرا قبل از اینکه در دست سائل واقع شود خداوند آن را می گیرد، همانطور که خداوند متعال فرموده است : «آیا نمی دانند که همانا خداوند توبه را از بندگان خود قبول می کند و صدقات را می گیرد»

4⃣أَبِي عَبْداللَّه قال كان عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْن يَقُولُ: الصَّدَقَةُ تُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ قَالَ وَ كان يُقَبِّلُ الصَّدَقَةَ قَبْلَ أَنْ يُعْطِيَهَا السَّائِلَ قِيلَ لَهُ مَا يَحْمِلُكَ عَلَى هَذَا قَالَ فَقَال لَسْتُ أُقَبِّلُ يد السَّائِلِ إِنَّمَا أُقَبِّلُ يَدَ رَبِّي إِنَّهَا تَقَعُ في يَد رَبِّي قَبْلَ أَنْ تَقَعَ فِي يَدِ السَّائِل

📚أمالي طوسي ج۲ص۲۸۵

امام صادق علیه السلام فرمود :امام سجاد علیه السلام می فرمود : #صدقه غضب پرودگار را خاموش می کند و فرمود :آن حضرت صدقه را قبل از اینکه به سائل بدهد می بوسید!
به ایشان گفته شد :چه چیزی شما را بر این کار وا می دارد؟ فرمود : من دست سائل را نمی بوسم، همانا من دست پروردگارم را می بوسم چرا که همانا صدقه در دست پروردگارم واقع می شود، قبل از اینکه در دست سائل واقع شود!

✅نکات روایات فوق:

⬅️بوسیدن و بوئیدن صدقه بعد از دادن به سائل

⬅️بوسیدن صدقه قبل از دادن به سائل


⬅️بوسیدن دستی که با آن صدقه داده شده است بعد از صدقه

✅ «دست خدا» مانند دست مخلوق نیست زیرا خداوند به جسم توصیف نمی شود و در مباحث توحید بیانش آمده است.


اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ



#فضیلت_اشک_بر_مصائب_اهل_بیت

الأمالی للصدوق الطَّالَقَانِیُّ عَنْ أَحْمَدَ
الْهَمْدَانِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ قَالَ الرِّضَا علیه السلام: مَنْ تَذَکَّرَ مُصَابَنَا وَ بَکَی لِمَا ارْتُکِبَ مِنَّا کَانَ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ ذُکِّرَ بِمُصَابِنَا فَبَکَی وَ أَبْکَی لَمْ تَبْکِ عَیْنُهُ یَوْمَ تَبْکِی الْعُیُونُ وَ مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً یُحْیَا فِیهِ أَمْرُنَا لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ

📚أمالی الصدوق المجلس ۱۷- الرقم ۴.

امام رضا علیه السلام فرمود :
کسی که یاد آوری کند آنچه به ما رسید و برای آنچه که نسبت به ما مرتکب شده اند ، گریه کند، در روز قیامت در جایگاه ما، به همراه ما باشد و کسی که مصیبت ما را یاد کند( یا برایش ذکر شود) و گریه کند و به گریه بیاندازد، روزی که چشم ها گریان می شوند چشم او گریان نشود
و کسی که در مجلسی بنشیند که در آن امر ما زنده می شود، قلب او نمیرد، در روزی که قلب ها می میرند!



الْعَجَلَ الْعَجَلَ يَا مَوْلايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ