پاسخ
✅ پاسخ :
1 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَا مِنْ أَحَدٍ یَحْضُرُهُ الْمَوْتُ إِلَّا وَکَّلَ بِهِ إِبْلِیسُ مِنْ شَیَاطِینِهِ مَنْ یَأْمُرُهُ بِالْکُفْرِ وَ یُشَکِّکُهُ فِی دِینِهِ حَتَّی تَخْرُجَ نَفْسُهُ فَمَنْ کَانَ مُؤْمِناً لَمْ یَقْدِرْ عَلَیْهِ فَإِذَا حَضَرْتُمْ مَوْتَاکُمْ فَلَقِّنُوهُمْ شَهَادَةَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ حَتَّی یَمُوتَ
وَ فِی رِوَایَةٍ أُخْرَی قَالَ: فَلَقِّنْهُ کَلِمَاتِ الْفَرَجِ وَ الشَّهَادَتَیْنِ وَ تُسَمِّی لَهُ الْإِقْرَارَ بِالْأَئِمَّةِ علیهم السلام وَاحِداً بَعْدَ وَاحِدٍ حَتَّی یَنْقَطِعَ عَنْهُ الْکَلَامُ
📚 الکافی ج۳ ص۱۲۳
امام صادق علیه السلام فرمود :هیچ کسی نیست که مرگ او فرا برسد مگر اینکه ابلیس از شیاطین خود به او موکل می کند تا او را به کفر أمر کنند و او را در دینش به شک بیاندازند تا وقتی که جانش خارج شود، پس کسی که مؤمن باشد بر او قدرت پیدا نمی کند پس وقتی در نزد کسانی که در حال مردن هستند حاضر می شوید شهادت به: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ را به او تلقین کنید تا اینکه از دنیا برود.
و در حدیث دیگر فرمود: کلمات فرج و شهادتین را به او تلقین کنید و اقرار به ائمه علیهم السلام را یکی پس از دیگری برای او نام ببرید تا اینکه سخن او قطع گردد.
تلقین کسی که در حال جان دادن است
2 عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: إِذَا دَخَلْتَ عَلَی مَرِیضٍ وَ هُوَ فِی النَّزْعِ الشَّدِیدِ فَقُلْ لَهُ ادْعُ بِهَذَا الدُّعَاءِ یُخَفِّفِ اللَّهُ عَنْکَ- وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ رَبِّ الْعَرْشِ الْکَرِیمِ مِنْ کُلِّ عِرْقٍ نَعَّارٍ وَ مِنْ شَرِّ حَرِّ النَّارِ سَبْعَ مَرَّاتٍ ثُمَّ لَقِّنْهُ کَلِمَاتِ الْفَرَجِ ثُمَّ حَوِّلْ وَجْهَهُ إِلَی مُصَلَّاهُ الَّذِی کَانَ یُصَلِّی فِیهِ فَإِنَّهُ یُخَفَّفُ عَنْهُ وَ یُسَهَّلُ أَمْرُهُ بِإِذْنِ اللَّهِ
📚 طبّ الأئمّة ص ۱۱۸
امام صادق علیه السلام فرمود :وقتی بر بیمار وارد شدی و او در حال جان کندن شدید بود، به او بگو هفت بار این دعا را بخوان تا خداوند بر تو سبک گرداند :
أَعُوذُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ رَبِّ الْعَرْشِ الْکَرِیمِ مِنْ کُلِّ عِرْقٍ نَعَّارٍ وَ مِنْ شَرِّ حَرِّ النَّارِ
سپس کلمات فرج را به او تلقین کن و صورت او را به طرف محل نمازش که در آن نماز می خواند کن که همانا بر او سبک گردانده می شود و به إذن الهی امر او آسان می گردد.
3 عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ: لَقَّنَنِی عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِب کَلِمَاتِ الْفَرَج و أَخْبَرَنِی أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله لَقَّنَهُنَّ إِیَّاهُ وَ أَمَرَهُ إِذَا نَزَلَ بِهِ کَرْبٌ أَوْ شِدَّةٌ أَنْ یَقُولَهُنَّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ تَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ
📚 أمالی الطوسیّ ج۲ ص۲۳۵
ترجمه :عبدالله بن جعفر گوید:علی علیه السلام کلمات فرج را به من تلقین کرد و به من خبر داد که رسول الله صلی الله علیه و آله آنها را به او یاد داد و دستور داد که وقتی بلا یا سختی بر او فرود آمد، آنها را بگوید، (و آن کلمات این است) :
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ تَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ
4 زرَارة عَنْ أَبِی جعفرقَالَ: إِذَا أَدْرَکْتَ الرَّجُلَ عِنْدَ النَّزْعِ فَلَقِّنْهُ کَلِمَاتِ الْفَرَجِ- لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ و رَبِّ الْأَرَضِینَ السَّبْعِ وَ مَا فِیهِنَّ و مَا بَیْنَهُنَّ و مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ و الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ
📚 کافی ج3ص122
امام باقر علیه السلام فرمود :وقتی شخصی را در هنگام جان کندن درک کردی، کلمات فرج را به او تلقین کن:
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِینَ السَّبْعِ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ