✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :

1 عَن عَبْدالرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) یَقُولُ لَیْسَ کُلُّ یَمِینٍ فِیهَا کَفَّارَةٌ أَمَّا مَا کَانَ مِنْهَا مِمَّا أَوْجَبَ اللَّهُ عَلَیْکَ أَنْ تَفْعَلَهُ فَحَلَفْتَ أَنْ لَا تَفْعَلَهُ فَفَعَلْتَ فَلَیْسَ عَلَیْکَ فِیهَا الْکَفَّارَةُ وَ أَمَّا مَا لَمْ یَکُنْ مِمَّا أَوْجَبَ اللَّهُ عَلَیْکَ أَنْ تَفْعَلَهُ فَحَلَفْتَ أَنْ لَا تَفْعَلَهُ فَفَعَلْتَهُ فَإِنَّ عَلَیْکَ فِیهِ الْکَفَّارَةَ.

📚 کافی ج۷ص۴۴۵

عبدالرحمان بن حجاج گوید : شنیدم امام صادق صلوات اللَّه علیه می فرمود : در هر قسمی کفاره نیست! اما مواردی که از چیزهایی است که اللَّه بر تو واجب نموده است که آن را انجام دهی، پس قسم بخوری که آن را انجام ندهی و سپس آن را انجام بدهی، در آن بر تو کفاره ای نیست!

اما آنچه از چیزهایی است که اللَّه بر تو واجب نکرده باشد که انجام دهی و تو قسم بخوری که آن را انجام ندهی ولی آن را انجام بدهی، پس همانا در آن کفاره بر عهده‌ تو می باشد!

2 عن حمران قال: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ و أَبِی عَبْداللَّهِ الْیَمِینُ الَّتِی تَلْزَمُنِی فِیهَا الْکَفَّارَةُ فَقَالا مَا حَلَفْتَ عَلَیْهِ مِمَّا لِلَّهِ فِیهِ طَاعَةٌ أَنْ تَفْعَلَهُ فَلَمْ تَفْعَلْهُ فَعَلَیْکَ فِیهِ الْکَفَّارَةُ وَ مَا حَلَفْتَ عَلَیْهِ مِمَّا لِلَّهِ فِیهِ الْمَعْصِیَةُ فَکَفَّارَتُهُ تَرْکُهُ وَ مَا لَمْ یَکُنْ فِیهِ مَعْصِیَةٌ وَ لَا طَاعَةٌ فَلَیْسَ هُوَ بِشَیْءٍ.

📚 کافی ج۷ص۴۴۶

حمران گوید : به امام باقر و امام صادق صلوات اللَّه علیهما گفتم : سوگندی که در آن بر من کفاره است کدام است؟ امام فرمود : آنچه طاعت إلهی باشد و بر آن قسم بخوری که آن را انجام دهی، ولی آن را انجام ندهی، در مورد آن کفاره بر عهده توست. و آنچه معصیت إلهی در آن باشد و بر آن قسم بخوری (که آن را انجام دهی)، کفاره آن ترک آن است. و آن چیزی که نه معصیت باشد و نه طاعت، چیزی نیست (کفاره ای ندارد)!

3 عن زرارة قال: قُلْتُ لِأَبِی عَبْداللَّهِ أَیُّ شَیْءٍ الَّذِی فِیهِ الْکَفَّارَةُ مِنَ الْأَیْمَانِ فَقَالَ مَا حَلَفْتَ عَلَیْهِ مِمَّا فِیهِ الْبِرُّ فَعَلَیْکَ الْکَفَّارَةُ إِذَا لَمْ تَفِ بِهِ وَ مَا حَلَفْتَ عَلَیْهِ مِمَّا فِیهِ الْمَعْصِیَةُ فَلَیْسَ عَلَیْکَ فِیهِ الْکَفَّارَةُ إِذَا رَجَعْتَ عَنْهُ وَ مَا کَانَ سِوَی ذَلِکَ مِمَّا لَیْسَ فِیهِ بِرٌّ وَ لَا مَعْصِیَةٌ فَلَیْسَ بِشَیْءٍ.

📚 کافی ج۷ص۴۴۶

زراره گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه گفتم : کدامیک از قسم ها در آن کفاره است؟ امام فرمود : آنچه کار نیک باشد و بر آن قسم بخوری (که آن را انجام دهی)، در صورتی که به آن وفا نکنی، کفاره بر عهده تو می باشد و آنچه در آن معصیت باشد و بر آن قسم بخوری، در صورتی که از آن بازگردی، کفاره بر عهده تو نیست و آنچه غیر از اینها باشد که نه نیکی و کار خوب است و نه معصیت و گناه، چیزی نیست!

4 عن الحلبی عن أبی عبدالله فی کَفَّارَةِ الْیَمِینِ یُطْعِمُ عَشَرَةَ مَسَاکِینَ لِکُلِّ مِسْکِینٍ مُدٌّ مِنْ حِنْطَةٍ أَوْ مُدٌّ مِنْ دَقِیقٍ و حَفْنَةٌ أَوْ کِسْوَتُهُمْ لِکُلِّ إِنْسَانٍ ثَوْبَانِ أَوْ عِتْقُ رَقَبَةٍ و هُوَ فی ذَلِکَ بِالْخِیَارِ أَیَّ ذَلِکَ شَاءَ صَنَعَ فَإِنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَی وَاحِدَةٍ مِنَ الثَّلَاثِ فَالصِّیَامُ عَلَیْهِ ثَلَاثَةُ أَیَّامٍ

📚 کافی ج ٧ص۴۵٢

امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد کفاره یمین(قسم) فرمودند : ده مسکین را اطعام کند برای هر مسکین یک مد (حدود 875 گرم) گندم یا یک مد و یک مشت آرد یا پوشاندن ده مسکین برای هر مسکین دو لباس(ازار و رداء = شلوار و پیراهن) یا آزاد کردن یک برده و شخص در این سه مورد مخیر است که هر کدام را خواست انجام دهد و در صورتی که به موارد سه گانه(تخییری) بالا قادر نبود پس سه روز روزه، بر عهده اوست!

5 عن عَبْداللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی عَبْداللَّه قَالَ کُلُّ صَوْمٍ یُفَرَّقُ إِلَّا ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ فِی کَفَّارَةِ الْیَمِین

📚 کافی ج۴ص١۴٠

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : هر روزه ای، جدا جدا انجام می شود مگر سه روز روزه، در کفاره یمین(قسم)

✅ با توجه به روایات فوق و غیره، اگر کسی با نام‌های إلهی سوگند بخورد که عمل صالحی را انجام دهد ولی آن را ترک نماید، کفاره قسم بر عهده او می باشد.

لذا کسی که قسم خورده است روزهای جمعه نماز مخصوصی را بخواند، اگر آن را ترک نمود باید کفاره آن را بر حسب روایت 4 بدهد.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ و عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ و الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://feghh14.com