
پاسخ
✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :
1 الْحُسَیْنِ بْنِ قَارِنٍ رَفَعَهُ إِلَی أَبِی عَبْداللَّه علیه السلام قَالَ: إِنَّ تَفْسِیرَ قَوْلِکَ آمِینَ رَبِّ افْعَلْ. وَ فِی حَدِیثٍ آخَرَ: أَنَّ آمِینَ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَ
📚 معانی الأخبار ص۳۴۹
امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : همانا تفسیر گفتهي تو که می گوئی : «آمين» این است که : ای پروردگار انجام بده!
شيخ صدوق گوید : در حدیث دیگری آمده است که آمين اسمی از اسماء اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ است!
2 عن أَبِي عَبْداللَّه قال: الدَّاعِي وَ الْمُؤَمِّنُ فِي الْأَجْرِ شَرِيكَان
📚 كافي ج۲ص۴۸۷
امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : دعا کننده و آمين گوینده در اجر شریک هستند!
3 الإمامُ علیٌّ علیه السلام: سامِعُ ذِکرِ اللَّهِ ذاکِرٌ.
📚 غررالحکم حکمت ۵۵۷۹.
امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه فرمود : گوش دهنده به ذکر إلهی، ذاکر محسوب می شود!
4 عن أبی عبداللَّه قال: ما اجْتَمَعَ ثَلَاثَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فَصَاعِداً إِلَّا حَضَرَ مِنَ الْمَلَائِکَةِ مِثْلُهُمْ فَإِنْ دَعَوْا بِخَیْرٍ أَمَّنُوا و إِنِ اسْتَعَاذُوا مِنْ شَرٍّ دَعَوُا اللَّهَ لِیَصْرِفَهُ عَنْهُمْ و إِنْ سَأَلُوا حَاجَةً تَشَفَّعُوا إِلَی اللَّهِ و سَأَلُوهُ قَضَاءَهَا
📚 كافي ج2ص187
امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : هیچ سه نفر از مؤمنين به بالا دور هم اجتماع نمی کنند مگر اینکه به مانند آنها از ملائکه نزد آنها حاضر می شوند، پس اگر دعای خیری کردند آنها آمين می گویند و اگر از شری پناه بطلبند از اللَّه درخواست می کنند که از آنها بگرداند و اگر حاجتی درخواست کنند، به درگاه الهی شفاعت می کنند و برآورده کردن آن را درخواست می کنند!
5 عَنِ الصَّادِقِ أَنَّهُ قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقُولُ لِمَلَائِكَتِهِ عِنْدَ انْصِرَافِ أَهْلِ مَجَالِسِ الذِّكْرِ وَ الْعِلْمِ إِلَى مَنَازِلِهِمْ أُكْتُبُوا ثَوَابَ مَا شَاهَدْتُمُوهُ مِنْ أَعْمَالِهِمْ فَيَكْتُبُونَ لِكُلِّ وَاحِدٍ ثَوَابَ عَمَلِهِ وَ يَتْرُكُونَ بَعْضَ مَنْ حَضَرَ مَعَهُمْ فَلَا يَكْتُبُونَهُ فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَا لَكُمْ لَمْ تَكْتُبُوا فُلَاناً أَ لَيْسَ كَانَ مَعَهُمْ وَ قَدْ شَهِدَهُمْ فَيَقُولُونَ يَا رَبِّ إِنَّهُ لَمْ يَشْرَكْ مَعَهُمْ بِحَرْفٍ وَ لَا تَكَلَّمَ مَعَهُمْ بِكَلِمَةٍ فَيَقُولُ الْجَلِيلُ جَلَّ جَلَالُهُ أَ لَيْسَ كَانَ جَلِيسَهُمْ فَيَقُولُونَ بَلَى يَا رَبِّ فَيَقُولُ اكْتُبُوهُ مَعَهُمْ إِنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَشْقَى بِهِمْ جَلِيسُهُمْ فَيَكْتُبُونَهُ مَعَهُمْ فَيَقُولُ تَعَالَى اكْتُبُوا لَهُ ثَوَاباً مِثْلَ ثَوَابِ أَحَدِهِمْ
📚 بحار ج۱ص۲۰۲
امام صادق صلوات اللَّه فرمود : اللَّه عزّوجلّ به فرشتگانش هنگام بازگشت اهل مجالس ذکر و علم به منازلشان میفرماید : ثواب آنچه را که از اعمالشان مشاهده کردید بنویسید. پس برای هر یک ثواب عملش را مینویسند و برخی از کسانی که با آنها بودند را نمینویسند. پس اللَّه عزّوجلّ میفرماید : چرا فلان را ننوشتهاید؟ مگر او با آنها نبود و نزد آنها حضور نداشت؟» میگویند : پروردگارا، او با آنها با هیچ حرفی مشارکت نکرد و همراه آنها هیچ سخنی نگفت! پس اللَّه جَلَّ جَلالُه میفرماید : آیا او همنشینشان نبود؟ میگویند: بله، پروردگارا. پس میفرماید : او را با آنها بنویسید، زیرا اینها (یعنی أهل مجالس ذکر و علم) قومی هستند که همنشینشان شقی و محروم (از خیر) نمی شود . پس او را با آنها مینویسند و اللَّه تعالی میفرماید : برای او ثوابی مانند ثواب یکی از آنها بنویسید!
✅ از احادیث فوق و غیره روشن است که حداقل به چهار نحو می توان از مجالس دعای عمومی استفاده برد و در آن مشارکت نمود :
اول اینکه خودش نیز به همراه خواننده دعا، عبارات دعا را تکرار کند و بخواند تا او هم دعا کننده محسوب شود و ملائکه بر دعای او آمين بگویند.
دوم اینکه بر دعای دعا کننده آمين بگوید تا در أجر با دعا کننده شریک گردد.
سوم اینکه به دعا کننده گوش دهد تا او هم ذاکر إلهی محسوب شود.
چهارم اینکه همراه آنها حاضر شود و در جلسه آنها حضور یابد!
✅ لذا کسی که در مجالس دعا مثل دعای کمیل و غیره حاضر می شود، هم با تکرار دعا به همراه خواننده دعا و هم با آمين گفتن در پایان هر فقره از دعا و هم با گوش دادن به دعا و هم با حضور خود در آن مجلس، می تواند در این عبادت مشارکت نماید!
البته مراتب این افراد متفاوت است و سزاوار است که به نحو أحسن و کامل با أهل مجلس در ذکر و علم دعا همراهی نماید.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر
https://t.me/joinchat/AAAAAEF6VEKzhNqIF DC6Q