✅ متن چند قسمتی زیر، با دقت و به طور کامل مطالعه گردد!


✅ پاسخ : به آیات و روایات زیر توجه فرمایید :


قال اللَّه تعالی : حُرِّمَتْ عَلَیْکُمْ أُمَّهَاتُکُمْ وَبَنَاتُکُمْ وَأَخَوَاتُکُمْ وَعَمَّاتُکُمْ وَخَالَاتُکُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُکُمُ اللَّاتِی أَرْضَعْنَکُمْ وَأَخَوَاتُکُم مِّنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِکُمْ وَرَبَائِبُکُمُ اللَّاتِی فِی حُجُورِکُم مِّن نِّسَائِکُمُ اللَّاتِی دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَکُونُوا دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ وَحَلَائِلُ أَبْنَائِکُمُ الَّذِینَ مِنْ أَصْلَابِکُمْ وَأَن تَجْمَعُوا بَیْنَ الْأُخْتَیْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۗ إِنَّ اللَّهَ کَانَ غَفُورًا رَّحِیمًا (۲۳)

ترجمه : حرام شده است بر شما، مادرانتان، و دختران، و خواهران، و عمه ها، و خاله ها، و دختران برادر، و دختران خواهر شما، و مادرانی که شما را شیر داده اند، و خواهران رضاعی شما، و #مادران_همسرانتان، و دختران همسرتان که در دامان شما هستند از همسرانی که با آنها آمیزش جنسی داشته اید و چنانچه با آنها آمیزش نداشته اید، (دختران آنها) برای شما مانعی ندارد و همسران پسرانتان که از نسل شما هستند و (نیز حرام است بر شما) میان دو خواهر جمع کنید. مگر آنچه در گذشته واقع شده. همانا اللَّه آمرزنده و مهربان است!

📖سوره نساء، آیه ٢٣


1⃣عَنْ سَمَاعَةَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُصَافَحَةِ الرَّجُلِ الْمَرْأَةَ قَالَ لَا یَحِلُّ لِلرَّجُلِ أَنْ یُصَافِحَ الْمَرْأَةَ إِلَّا امْرَأَةً یَحْرُمُ عَلَیْهِ أَنْ یَتَزَوَّجَهَا أُخْتٌ أَوْ بِنْتٌ أَوْ عَمَّةٌ أَوْ خَالَةٌ أَوْ بِنْتُ أُخْتٍ أَوْ نَحْوُهَا وَ أَمَّا الْمَرْأَةُ الَّتِی یَحِلُّ لَهُ أَنْ یَتَزَوَّجَهَا فَلَا یُصَافِحُهَا إِلَّا مِنْ وَرَاءِ الثَّوْبِ وَ لَا یَغْمِزُ کَفَّهَا.

📚 الکافی ج۵ص۵۲۵

سماعة بن مهران گويد : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد مصافحه کردن مرد با زن سؤال کردم؛ امام فرمودند : برای مرد حلال نیست که با زن مصافحه کند، مگر زنی که بر او حرام باشد که او را به ازدواج درآورد : خواهر یا دختر یا عمه یا خاله یا دختر برادر و #مانند_آن، و اما زنی که برایش حلال است که او را به ازدواج درآورد، با او مصافحه نکند مگر از پشت لباس و کف دست او را فشار ندهد!


2⃣عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الْخَزَّازِ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْداللَّهِ هَلْ یُصَافِحُ الرَّجُلُ الْمَرْأَةَ لَیْسَتْ بِذِی مَحْرَمٍ فَقَالَ لَا إِلَّا مِنْ وَرَاءِ الثَّوْبِ.

📚الکافی ج۵ص۵٢۵

ابوبصیر گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه گفتم : آیا مرد با زنی که محرمیت ندارد مصافحه کند؟ فرمود : خیر! مگر از پشت لباس!


✅ با توجه به آیه ٢٣ سوره نساء و روایات فراوان، شکی وجود ندارد که ازدواج با مادرزن برای داماد أبدا حرام می باشد.

✅ اما در ارتباط با محرم بودن مادرزن به معنای جواز آشکار کردن زینت ها برای داماد، احادیث روشن و صریحی به دست ما نرسیده است.


✅ اما از جمله استدلالات روائی و قرآنی که می توان در مورد آن إقامه نمود این است که : در روایت 1⃣ و 2⃣ مشاهده می شود که برای جواز مصافحه مرد با زنان، معیار «حرام بودن ازدواج» معرفی شده است و زنی که مرد بتواند با او بدون لباس مصافحه نماید، «دارای محرمیت» دانسته شده است.
از طرف دیگر، وقتی بتوان بدون لباس بدن زنی را با مصافحه لمس نمود، نشانه‌ای برای داشتن محرميت می باشد.

هر چند در حدیث 1⃣، مادرزن به اسم نام برده نشده است ولی یکی از مصادیق روشنِ اصل کلی وارده در این حدیث می باشد، زیرا حرمت ازدواج با مادرزن، شکی و اختلافی در آیات و روایات ندارد و به دنبال آن جواز مصافحه با مادرزن بدون وجود لباس ثابت می شود و این می تواند یک نشانه برای داشتن محرمیت به معنای جواز آشکار کردن زینت ها باشد.


✅ اگر گفته شود که مواردی داریم که با وجود حرمت ازدواج، جوازي برای آشکار کردن زینت ها ندارند، گفته می شود : که اصل وارده در روایت 1⃣، مصافحه با زنانی که ازدواج با آنها حرام است جایز دانسته شده است و ما فقط مواردی را جدا می کنیم که در روایات دیگر استثناء شده باشند و بقیه مشمول این اصل کلی باقی می مانند که مادرزن یکی از این موارد می باشد.





✅ اگر استدلال قرآنی _روائی قسمت قبل، مورد إشکال و نقد قرار گیرد، یکی دیگر از اصولی که به شرط محقق شدن می توان به آن إستدلال نمود، روایت زیر می باشد :


3⃣مِمَّا أَجَابَ بِهِ أَبُو الْحَسَنِ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِیُّ علیه السلام فِی رِسَالَتِهِ إِلَی أَهْلِ الْأَهْوَازِ حِینَ سَأَلُوهُ عَنِ الْجَبْرِ وَ التَّفْوِیضِ أَنْ قَالَ اجْتَمَعَتِ الْأُمَّةُ قَاطِبَةً لَا اخْتِلَافَ بَیْنَهُمْ فِی ذَلِكَ أَنَّ الْقُرْآنَ حَقٌّ لَا رَیْبَ فِیهِ عِنْدَ جَمِیعِ فِرَقِهَا فَهُمْ فِی حَالَةِ الِاجْتِمَاعِ عَلَیْهِ مُصِیبُونَ وَ عَلَی تَصْدِیقِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مُهْتَدُونَ لِقَوْلِ النَّبِیِّ صلی اللّٰه علیه و آله لَا تَجْتَمِعُ أُمَّتِی عَلَی ضَلَالَةٍ فَأَخْبَرَ صلی اللّٰه علیه و آله أَنَّ مَا اجْتَمَعَتْ عَلَیْهِ الْأُمَّةُ وَ لَمْ یُخَالِفْ بَعْضُهَا بَعْضاً هُوَ الْحَقُّ......

📚 احتجاج ج٢ص۴٨٧

امام هادی صلوات اللَّه علیه در نامه خود به أهل اهواز در پاسخ به سؤال آنها در مورد جبر و تفویض فرمودند : قاطبه امت اجتماع نموده اند و اختلافی بین آنها نیست در اینکه قرآن حق است و در نزد تمام فرقه های آن هیچ شکی در آن نیست. پس آنها در حال #اجتماع بر آن به صواب و درست رسیده اند و در تصدیق آنچه پروردگار نازل فرموده است به هدایت رسیده اند. این به دلیل گفتار رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله است که فرموده است : امت من بر گمراهی اجتماع نمی کنند. پس آن حضرت خبر داده است که آنچه امت بر آن اجماع کنند و برخی با برخی مخالفت نکنند، حق است!


✅ با توجه به روایت فوق : اگر امری از امور بین قاطبه امت و همه فرقه ها مورد اتفاق باشد و در آن أمر، برخی با برخی دیگر مخالفت نداشته باشند، حق است و امت اسلام در این إجماع به صواب و درست رسیده اند.
لذا اگر آنطور که إدعا می شود، آشکار کردن زینت ها توسط مادرزن برای داماد، مورد اتفاق قاطبه امت اسلام و همه فرقه ها بوده باشد، با این إجماع همه فرقه ها، محرميت مادرزن إثبات می گردد.


✅ البته اگر تحصیل إجماع فوق میسر نباشد یا محقق نگردد، با إجماع مُحَصَّل یا منقول علمای یک عصر از یک فرقهٔ از امت، #هرگز نمی توان به حکم جواز آشکار کردن زینت مادرزن برای داماد رسید. زیرا إجماع علمای یک عصر از یک فرقه امت، هیچ حجیتی در روایات ندارد و از مبانی نادرست فرقه مجتهدین زمان غیبت می باشد!


✅ در بحث غسل میت دادن زنی که در مکانی از دنیا می رود که زن وجود نداشته باشد، روایاتی رسیده است که بدون نظر به عورت، توسط «ذو محرم» یعنی دارنده محرمیت غسل داده شود که در تقویت ادله فوق به آن ضمیمه شده است.


✅ اگر هیچ یک از دو استدلال فوق قابل قبول و کامل نباشد و استدلال روایی دیگری نیز نتوان از روایات موجود اقامه نمود، #تنها راه باقیمانده از منظر فقه أهل بيت صلوات اللَّه علیهم اجمعین، عمل به أصل روایی #توقف_در_شبهات می باشد :

4⃣عَنْ عُمَرَ بْنِ حَنْظَلَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِاللَّه فِی حَدِیثٍ قَالَ: إِنَّمَا الْأُمُورُ ثَلَاثَةٌ أَمْرٌ بَيِّنٌ رُشْدُهُ فَيُتَّبَعُ وَ أَمْرٌ بَيِّنٌ غَيُّهُ فَيُجْتَنَبُ وَ أَمْرٌ مُشْكِلٌ يُرَدُّ عِلْمُهُ إِلَى اللَّهِ و إِلَى رَسُولِه قال رَسُولُ اللَّه حَلَالٌ بَيِّنٌ وَ حَرَامٌ بَيِّنٌ و شُبُهَاتٌ بَيْنَ ذَلِكَ فَمَنْ تَرَكَ الشُّبُهَاتِ نَجَا مِنَ الْمُحَرَّمَاتِ و مَنْ أَخَذَ بِالشُّبُهَات ارْتَكَبَ الْمُحَرَّمَاتِ و هَلَكَ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُ ثُمَّ قال في آخر الْحديث فَإِنَّ الْوُقُوفَ عِنْد الشُّبُهَات خَيْرٌ مِنَ الِاقْتِحَام في الْهَلَكَات

📚كافي ج۱ص۶۸

امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : همانا امور سه دسته است :
امری که هدایت آن روشن است که پیروی می شود
و امری که گمراهی آن واضح است که از آن اجتناب می شود
و امر مشکل ( پیچیده و مشتبه) که علم آن به اللَّه و رسولش رد می شود
رسول الله صلی الله علیه و آله) فرمود : حلال آشکار و حرام آشکار و شبهات مابین آن!
پس کسی که #شبهات_را_ترک_کند از حرامها نجات می یابد و کسی که به شبهات عمل کند مرتکب حرامها می شود و از جایی که نمی داند هلاک می گردد!
و سپس در آخر حدیث فرمود : توقف در نزد شبهات، از در افتادن ناگهانی در هلاکت ها بهتر است!




اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe


✅ برخی از مجتهدین تلاش می کنند با ذکر مسائلی مثل حکم نماز و روزه در قطب شمال و جنوب یا حکم محرمیت مادرزن و امثال آن وانمود کنند که مسائلی وجود دارد که با روش أهل حدیث امکان رسیدن به نیست و فقط قواعد و اصول اجتهادی است که چاره آن است!


بر این اساس آنها در مسأله محرمیت مادرزن، قاعده اجتهادی «سیره متشرعه» را مطرح می کنند و تلاش دارند إلقاء نمایند که أهل حدیث به خاطر نداشتن این أصل، جوابی برای حکم محرمیت مادرزن ندارند!

اما باید گفت که قاعدهٔ سیره متشرعه، مبنایی در فقه أهل بيت صلوات اللَّه علیهم اجمعین ندارد و یک قاعده اجتهادی است و حجیت شرعی ندارد و أهل حدیث خود را مجاز به استفاده از قواعدی که در اصول و نصوص أهل بيت صلوات اللَّه علیهم اجمعین نیست نمی دانند و به حمد إلهی با عمل به نصوص و اصول روایی، به جواب مسائل خود هر چند تحت عنوان #احتیاط و #توقف_در_شبهات می رسند!


✅ اینکه مجتهدین با طرح مسائل مشکل سعی دارند جواز إجتهاد را صادر کنند، چیز تازه ای نیست و در زمان خود أهل بيت عليهم السلام هم در مورد قبله متحیر مطرح شده است و با پاسخ قاطع امام صادق صلوات اللَّه علیه مواجه شده اند. در این مورد به روایت زیر توجه فرمایید :

5⃣عَنْ خِرَاشٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ هَؤُلَاءِ الْمُخَالِفِینَ عَلَیْنَا یَقُولُونَ إِذَا أُطْبِقَتْ عَلَیْنَا أَوْ أَظْلَمَتْ فَلَمْ نَعْرِفِ السَّمَاءَ کُنَّا وَ أَنْتُمْ سَوَاءً فِی الِاجْتِهَادِ فَقَالَ لَیْسَ کَمَا یَقُولُونَ إِذَا کَانَ ذَلِکَ فَلْیُصَلَّ لِأَرْبَعِ وُجُوهٍ.

📚 التهذیب ج۲ص۴۵

یکی از اصحاب گوید : به امام صادق صلوات اللَّه علیه گفتم : فدایت شوم! این مخالفین ما می گویند : وقتی آسمان أبری یا تاریک شود و آسمان را نشناسیم (تا قبله را تشخیص دهیم)، ما و شما در مورد #اجتهاد با هم برابر می شویم! امام فرمودند : اینطور که آنها می گویند نیست! وقتی اینچنین شد، به چهار طرف نماز خوانده می شود!


✅ البته جایگاه عمل به روایت فوق و تحري قبله برای شخص متحير، در جایگاه خود مورد بحث قرار می گیرد.


✅ در هر صورت عمل به اجتهاد و تحري در چند مورد محدود از موضوعات به دستور أهل بيت، هیچ ربطی به استفاده از إجتهاد در صدور احکام ندارد!


✅ آری ای مجتهدین! ما أهل حدیث در برخی مسائل با محدودیت نصوص مواجه هستیم و دستمان از صدور حکم بسته یا محدود می شود و ناگزیر به راهنمایی امامان خود به اصول آنها مثل احتياط و توقف در شبهات متوسل می شویم و منتظر ظهور امام زمان صلوات اللَّه علیه می مانیم تا وجوه مبهم مسائل را برایمان باز کند!

اما راستی شما مجتهدین در فقدان نصوص چه می کنید؟؟! اگر به اصول روایی متمسک می شوید که ما هم همراه شما هستیم و اگر به قواعد اجتهادی مثل سیره متشرعه تمسک می جویید، بدانید که خودتان اقرار به ترک نصوص و اصول روایی نموده اید و حجتی بزرگ بر علیه خود إقامه نموده اید!

مُحدِّثین در جواب مسائل خود، نصوص و اصول أهل بيت عليهم السلام را دارند و غیر از این دو چیزی حجت نیست که مجتهدین بخواهند با داشتن آن، دست خود را در پاسخ مسائل برتر بدانند.
لذا به مجتهدین توصیه می کنم که با طرح مسائل مشکل، مثل نماز و روزه در قطب شمال و جنوب و محرمیت مادرزن و مسائل مستحدثه دیگر، سعی نکنند أهل حدیث را به چالش بکشند که تنها چیزی که إثبات می شود این است که مجتهدین به چیزهایی غیر از اصول و نصوص روایی نیز متمسک می شوند، زیرا اگر فقط اصول و نصوص قرآنی و روائی باشد، کاملا در دست أهل حدیث وجود دارد و مورد استفاده آنها می باشد!


اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

https://t.me/porseshvapasokhe