ادامه پاسخ سؤال 278
مُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: مَا زَادَ مِنَ اللِّحْيَةِ عَنِ الْقَبْضَةِ فَهُوَ فِي النَّارِ
📚کافی ج6ص486
ترجمه: امام صادق علیه السلام فرمود : آن مقدار از #ریش که از یک مشت زیادتر باشد، در آتش است.
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ فِي قَدْرِ اللِّحْيَةِ قَالَ تَقْبِضُ بِيَدِكَ عَلَى اللِّحْيَةِ وَ تَجُزُّ مَا فَضَل
📚کافی ج6ص487
ترجمه :امام صادق علیه السلام در مورد مقدار #ریش فرمود: با دستت بر ریش خود مشت می کنی و آنچه اضافه است را می چینی
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: مَرَّ بِالنَّبِيِّ رَجُلٌ طَوِيلُ اللِّحْيَةِ فَقَالَ مَا كَانَ عَلَى هَذَا لَوْ هَيَّأَ لِحْيَتَهِ فَبَلَغَ ذَلِكَ الرَّجُلَ فَهَيَّأَ بِلِحْيَتِهِ بَيْنَ اللِّحْيَتَيْنِ ثُمَّ دَخَلَ عَلَى النَّبِيِّ فَلَمَّا رَآهُ قَالَ هَكَذَا فَافْعَلُوا
📚کافی ج6ص488
ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود : مردی به رسول الله صلی الله علیه و آله عبور نمود که #ریش او طويل و بلند بود. رسول الله صلی الله علیه و آله فرمود : چه زیانی برای این شخص داشت اگر هیئت و شکل ریش خود را نیکو می نمود؟! این خبر به آن مرد رسید و او ریش خود را به شکل یک ریش متوسط یعنی نه بلند و نه کوتاه مرتب و نیکو نمود و سپس بر پیامبر صلی الله علیه و آله وارد شد. وقتی بر حضرت وارد شد، فرمود:این چنین رفتار کنید و انجام دهید.
سَدِيرٍ الصَّيْرَفِيِّ قَالَ: رَأَيْتُ أَبَا جَعْفَرٍ يَأْخُذُ عَارِضَيْهِ وَ يُبَطِّنُ لِحْيَتَهُ
📚کافی ج6ص486
ترجمه : سدير گوید : دیدم امام باقر علیه السلام (موی) دو طرف ریش (یا موی دو گونه) را می گرفت (کوتاه می کرد) و موی زیر حنک و چانه را می گرفت(کوتاه می کرد)
✅ لازم به ذکر است که در مورد معنای «يُبَطِّنُ لِحْيَتَهُ»، تنها در لسان العرب و غیره از قول «شَمِر» معنای فوق ذکر شده است که در پست قبل ذکر گردید و به خاطر نبودن معنای دیگر در لغت، به همین اکتفا شد ولی محتمل معانی دیگر نیز می باشد که با سؤال از ائمه معصومین علیهم السلام محکم و یقینی می شود.
مِنْ كِتَابِ الْجَامِعِ لِأَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ الْبَزَنْطِيِّ صَاحِبِ الرِّضَا قَالَ:وَ سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ هَلْ يَصْلُحُ لَهُ أَنْ يَأْخُذَ مِنْ لِحْيَتِهِ قَالَ أَمَّا مِنْ عَارِضَيْهِ فَلَا بَأْسَ وَ أَمَّا مِنْ مُقَدَّمِهَا فَلَا
📚سرائر ص56
ترجمه :بزنطی گوید :از امام رضا علیه السلام پرسیدم آیا برای مرد صلاحیت دارد که ریش خود را کوتاه نماید؟ امام فرمود : اما از دو طرف آن اشکال ندارد ولی از جلوی آن خیر.
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: رَأَيْتُ أَبَا جَعْفَرٍ وَ الْحَجَّامُ يَأْخُذُ مِنْ لِحْيَتِهِ فَقَالَ دَوِّرْهَا
📚کافی ج6ص487
ترجمه :محمد بن مسلم گوید :امام باقر علیه السلام را دیدم در حالیکه حجّام مشغول کوتاه نمودن ریش ایشان بود پس امام فرمود :آن را گِرد و مُدَّوَر کن.
عَنِ الْحَسَنِ الزَّيَّاتِ قَالَ: رَأَيْتُ أَبَا جَعْفَرٍ قَدْ خَفَّفَ لِحْيَتَه
📚کافی ج6ص487
ترجمه :حسن زیّات گوید:دیدم امام باقر علیه السلام ریش خود را سبک و کم نموده بودند.
عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ خُذُوا مِنْ شَعْرِ الصُّدْغَيْنِ وَ مِنْ عَارِضِ اللِّحْيَةِ
📚جعفریات ص156
ترجمه :علی علیه السلام فرمود :موی گیجگاه(موی آویزان شده بین چشم تا گوش) و موی دو طرف ریش را کوتاه نمایید.
✅از روایات فوق چند نکته به دست می آید :
1⃣حداکثر مقدار ریش یک قبضه یعنی یک مشت است و بلندتر از این مقدار بودن، مورد مذمت شدید است.
2⃣آنچه که از این پُست و دو پُست قبل مشخص شد، مذمت تراشیدن ریش است و رخصتی برای تراشیدن ریش مشاهده نشده است.
3⃣اگر چه حد ریش به اندازه یک قبضه است ولی در شرایط تقیه امروزی، برای بسیاری قابل عمل نیست و تا جایی که مقدور است، این حد مراعات می شود و مهم ترک تراشیدن ریش است.
4⃣موی دو طرف ریش و موی زیر چانه و موی گونه ها اگر چه جزو «لحية» به حساب می آید ولی طبق روایات فوق می توان آنها را کوتاه نمود ولی حد مشخصی برای آن قرار داده نشده است و البته رخصتی برای تراشیدن آن نیست.
5⃣آنچه امروزه به عنوان « #ریش_پروفسوری » مشهور شده است با هیچ کدام از روایات این موضوع همخوانی ندارد و علاوه بر عدم وجود رخصت برای تراشیدن هیچ کدام از قسمت های ریش،لازم به ذکر است که عبارت «أَخَذَ مِنْ» در برخی روایات فوق به معنای «کوتاه کردن» است نه تراشیدن آن.
6⃣مراعات احتياط در موارد مبهم این مسئله و سائر مسائل، امر سفارش شده اهل بیت علیهم السلام است تا ان شاءالله به زودی با فرج مولایمان کلیه ابهامات این مسئله برطرف شود.
7⃣تراشیدن موی گونه به عنوان «حق النساء»، سخنی سخیف و عامیانه و جاهلانه و بدون هیچ مدرک دینی است.
نظرات (0)