✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :

1 عَنْ أَبِی جَعْفَر فِی حَدِیثٍ قَالَ: مَتَی اسْتَیْقَنْتَ أَوْ شَکَکْتَ فِی وَقْتِ فَرِیضَةٍ أَنَّکَ لَمْ تُصَلِّهَا أَوْ فِی وَقْتِ فَوْتِهَا أَنَّکَ لَمْ تُصَلِّهَا صَلَّیْتَهَا وَ إِنْ شَکَکْتَ بَعْدَ مَا خَرَجَ وَقْتُ الْفَوْتِ وَ قَدْ دَخَلَ حَائِلٌ فَلَا إِعَادَةَ عَلَیْکَ مِنْ شَکٍّ حَتَّی تَسْتَیْقِنَ فَإِنِ اسْتَیْقَنْتَ فَعَلَیْکَ أَنْ تُصَلِّیَهَا فِی أَیِّ حَالٍ کُنْتَ.

📚 کافی ج۳ص۲۹۴

امام باقر صلوات اللَّه علیه در حدیثی فرمود : هر موقع در طی وقت نماز و در وقت فوتِ آن (یعنی طی وقت دوم و هنگام فوت وقت فضیلت) یقین کردی یا شک کردی که آن را نخوانده ای، آن نماز را می خوانی و اگر بعد از آنکه وقت فوت (یعنی وقت دوم نماز) هم خارج شد شک کردی و نماز حائل داخل شده بود، به خاطر شک، اعاده ای بر عهده تو نیست تا اینکه یقین نمائی. پس اگر یقین نمودی، بر عهده توست که در هر حال که بودی آن نماز را بخوانی!

2 عن زرارة عن أبی جعفر قال: إِذَا جَاءَ یَقِینٌ بَعْدَ حَائِلٍ قَضَاهُ وَ مَضَی عَلَی الْیَقِینِ وَ یَقْضِی الْحَائِلَ وَ الشَّکَّ جَمِیعاً فَإِنْ شَکَّ فِی الظُّهْرِ فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ أَنْ یُصَلِّیَ الْعَصْرَ قَضَاهَا وَ إِنْ دَخَلَهُ الشَّکُّ بَعْدَ أَنْ یُصَلِّیَ الْعَصْرَ فَقَدْ مَضَتْ إِلَّا أَنْ یَسْتَیْقِنَ لِأَنَّ الْعَصْرَ حَائِلٌ فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الظُّهْرِ فَلَا یَدَعُ الْحَائِلَ لِمَا کَانَ مِنَ الشَّکِّ إِلَّا بِیَقِین

📚 السرائر ص۴۸۰

امام باقر صلوات اللَّه علیه فرمود : اگر بعد از نماز حائل یقین آمد (که نماز را نخوانده است)، نماز را قضا می کند و بر حسب یقین عمل می کند و هر دو نماز حائل و شک را قضا می کند.

پس اگر تا موقعی که نماز عصر را بخواند در نماز ظهر شک کرد، نماز ظهر را قضا می کند و اگر بعد از اینکه نماز عصر را خواند (نسبت به خواندن نماز ظهر) شک بر او داخل شد قطعا گذشته است (و توجهی نمی کند) مگر اینکه یقین نماید، زیرا نماز عصر بین او و نماز ظهر حائل می باشد، پس نماز حائل را به خاطر شک رها نمی کند، مگر اینکه یقین در کار باشد!

3 عن زرارة عن أبی جعفر قال:إذا نسیت الظهر حتی صلیت العصر فذکرتها و أنت فی الصلاة أو بعد فراغک فانوها الأولی ثم صل العصرفإنما هی أربع مکان أربع و إن ذکرت أنک لم تصل الأولی و أنت فی صلاة العصر و قدصلیت منها رکعتین فانوها الأولی ثم صل الرکعتین الباقیتین و قم فصل العصر

📚 کافی ج۳ص۲۹۱

امام باقر صلوات اللَّه علیه فرمود : در صورتی که نماز ظهر را فراموش کردی تا اینکه نماز عصر را خواندی و آن را در حال نماز عصر یا بعد از آن به یاد آوردی، این را نیت نماز ظهر کن و سپس نماز عصر را بخوان، زیرا این هم چهار رکعت است به جای آن چهار رکعت!

و اگر در حالیکه دو رکعت از نماز عصر را خوانده ای به یاد آوردی که نماز ظهر را نخوانده ای، آن را نیت نماز ظهر کن و دو رکعت باقیمانده آن را بخوان و سپس برخیز و نماز عصر را بخوان!

✅ با توجه به روایات فوق و غیره، اگر کسی شک کند که نماز صبح یا نماز عصر یا نماز عشاء را خوانده است یا خیر و وقت نماز مورد نظر هنوز باقی باشد، باید نمازش را بخواند، ولی اگر وقت نماز مورد نظر کاملا تمام شده باشد و سپس شک کند که آیا آن نماز را خوانده است یا خیر، به شک خود توجهی نمی کند، مگر اینکه یقین نماید که نماز مورد نظر را نخوانده است که در هر حال باید نماز را قضا نماید.

✅ و اگر شک کند که نماز ظهر را خوانده است یا خیر و هنوز وقت فضیلت یا وقت دوم نماز ظهر باقی است و نماز عصر را هم نخوانده است، باید نماز ظهر خود را بخواند و بعد از آن نماز عصر را بخواند.

✅ اگر بعد از اینکه نماز عصر را خواند شک کند که نماز ظهر خود را خوانده است یا خیر، توجهی نمی کند مگر اینکه یقین نماید که نماز ظهر را نخوانده است و در صورت یقین، آن نمازی که به عنوان نماز عصر خوانده است را نماز ظهر قرار می دهد و برمی خیزد و نماز عصر را می خواند.

✅ اگر شک نمود که نماز مغرب را خوانده است یا خیر و هنوز وقت فضیلت یا وقت دوم نماز مغرب باقی باشد و نماز عشاء را نخوانده باشد، باید نماز مغرب خود را بخواند و سپس نماز عشاء را بخواند.

✅ اگر بعد از خواندن نماز عشاء یا بعد از گذشتن کل وقت نماز مغرب شک کند که آیا نماز مغرب را خوانده است یا خیر، توجهی نمی کند.

✅ اگر بعد از خواندن نماز عشاء یا قبل از آن، یقین نمود که نماز مغرب را نخوانده است و هنوز وقت نماز باقی است، نماز مغرب را می خواند و سپس نماز عشاء را نیز مجددا می خواند و اگر بعد از گذشتن تمام وقت نماز مغرب یقین کند که نماز مغرب را نخوانده است، فقط نماز مغرب را قضا می کند.

https://feghh14.com