1⃣قَالَ أَبُو عَبْداللَّه لَيْسَ يَفْتَرِقُ التَّقْصِيرُ وَ الْإِفْطَارُ فَمَنْ قَصَّرَ فَلْيُفْطِرْ

📚تهذيب ج۴

امام صادق صلوات اللَّه علیه : شکسته شدن نماز و افطار روزه از هم جدا نمی شوند، پس کسی که نماز را شکسته می خواند، روزه را نیز افطار می کند!


2⃣علي بن جعفرعن أخيه موسى قال: سَأَلْتُهُ عن الرَّجُلِ يَتْرُكُ شَهْرَ رمضان في السَّفَرِ فَيُقِيمُ الْأَيَّامَ فِي مَكَانٍ هَلْ عَلَيْهِ صَوْمٌ قال لا حَتَّى يُجْمِعَ على مُقَامِ عَشَرَةِ أَيَّامٍ فَإِذَا أَجْمَعَ عَلى مُقَامِ عَشَرَة أَيَّامٍ صَام و أَتَمَّ الصَّلَاة

📚قرب الإسناد ص۱۰۲

علي بن جعفر گوید : از موسی بن جعفر صلوات اللَّه علیه در مورد شخصی که در سفر(بر حسب وظیفه) روزه ماه رمضان را ترک می کند و سپس چند روزی در یک مکان اقامت می کند، سؤال کردم که آیا روزه بر عهده اوست؟ فرمود : خیر، تا اینکه بر اقامت ده روز تصمیم بگیرد و عزم نماید، پس وقتی که بر اقامت ده روز مصمم گردید، روزه می گیرد و نماز را کامل می کند!


3⃣زرارة عن أبي جعفر قال: قلت له أرأيت من قدم بلدة إلى متى ينبغي له أن يكون مقصرا و متى ينبغي له أن يتم فقال إذا دخلت أرضا فأيقنت أن لك بها مقام عشرة أيام فأتم الصلاة و إن لم تدر ما مقامك بها تقول غدا أخرج أو بعد غد فقصر ما بينك و بين أن يمضي شهر فإذا تم لك شهر فأتم الصلاة و إن أردت أن تخرج من ساعتك

📚تهذيب ج۳

زراره گوید : به امام باقر صلوات اللَّهِ علیه گفتم : به من خبر دهید که وقتی کسی به شهری وارد می شود، تا کِی سزاوار است که نماز شکسته بخواند و کِی سزاوار است که نمازش را کامل بخواند؟
فرمود : وقتی به سرزمینی وارد شدی و یقین نمودی که ده روز در آن اقامت داری، پس نماز را کامل بخوان و اگر نمی دانی که چه قدر در آن اقامت داری و می گوئی یا فردا می روی یا بعد از فردا، (یعنی مدت اقامت تو مشخص نیست)، تا گذشت یک ماه نماز را شکسته بخوان، پس وقتی که یک ماه کامل شد نماز را کامل بخوان، هر چند قصد داشته باشی در همان ساعت برگردی!


3⃣قال أبو عبدالله إذا عزم الرجل أن يقيم عشرا فعليه إتمام الصلاة و إن كان في شك لا يدري ما يقيم فيقول اليوم أو غدا فليقصر ما بينه و بين شهر فإن أقام بذلك البلد أكثر من شهر فليتم الصلاة

📚تهذيب ج۴

امام صادق صلوات اللَّه علیه: وقتی که شخص تصمیم داشت که (حداقل) ده روز (در جایی) اقامت کند، پس بر اوست که نماز را کامل بخواند و اگر در #شک بود و نمی دانست که چقدر اقامت دارد و امروز و فردا می کرد، تا یکماه باید نماز را شکسته بخواند، پس اگر بیش از یکماه در آن سرزمین اقامت نمود، باید نماز را کامل بخواند!

4⃣معاوية بن وهب گوید : امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : اگر وارد شهری شدی و قصد اقامت (حداقل) ده روز داشتی، همان موقعی که به شهر وارد شدی نماز را کامل بخوان و اگر قصد کمتر از ده روز داشتی، پس نماز را شکسته بخوان و اگر اقامت نمودی و می گفتی فردا می روم یا بعد از فردا، و تصمیم یقینی بر ده روز نداشتی، تا یکماه نماز را شکسته بخوان و وقتی یکماه کامل شد نماز را کامل بخوان.
گفتم : اگر من روز اول ماه رمضان به شهری وارد شدم و قصد ده روز نداشتم چطور؟ فرمود : نماز را شکسته بخوان و روزه را افطار کن!
گفتم : اگر همینطور مانده بودم و می گفتم فردا می روم یا بعد از فردا، آیا همه ماه رمضان را افطار کنم و نمازم را شکسته بخوانم؟ فرمود : بله، این دو یکی است : وقتی نماز را شکسته بخوانی، روزه را افطار می کنی و وقتی روزه را افطار کنی، نماز را هم شکسته می خوانی!

📚فقيه ج۱

✅ برخی نکات روایات فوق :

1⃣اگر کسی وارد شهری شود و قصد اقامت حداقل ده روز داشته باشد، نماز و روزه او کامل و صحیح است.

2⃣ اگر کسی به شهری وارد شود و قصد اقامت کمتر از ده روز داشته باشد، نماز او شکسته و روزه او افطار است.

3⃣ اگر کسی به شهری وارد شود و مدت اقامت او مشخص نباشد که کمتر از ده روز است یا ده روز و بیشتر و امروز و فردا می کند، به مدت یکماه نماز را شکسته می خواند و روزه را افطار می کند و وقتی یکماه تکمیل شد، از آن به بعد نماز را کامل می خواند و روزه می گیرد.

4⃣ شکسته بودن نماز و افطار بودن روزه ملازم یکدیگر است و هر جا نماز شکسته بود، روزه هم افطار است.

5⃣در مورد سوال ما مشخص است که تفاوتی ندارد که مدت اقامت ده روزه‌ی شخص به طور کامل در ماه رمضان باشد یا بخشی از آن در ماه رمضان و بقیه در ماه دیگر باشد، بلکه هر جزئی از اقامت او که با ماه رمضان مصادف شود، باید روزه اش را بگیرد و در کل مدت اقامت ده روز به بالا نماز را کامل می خواند.

#نماز_مسافر #روزه_مسافر
#تردید_در_اقامت_ده_روز