Loading...

#سؤال_705_ #دلائل_نجاست_خمر_و_مسکرات_مانند_اتانول چیست؟


✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :

1⃣عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَأَلَ أَبِي أَبَا عَبْداللَّه عَنِ الَّذِي يُعِيرُ ثَوْبَهُ لِمَنْ يَعْلَمُ أَنَّهُ يَأْكُلُ الْجِرِّيَّ أَوْ يَشْرَبُ الْخَمْرَ فَيَرُدُّهُ أَ يُصَلِّي فِيهِ قَبْلَ أَنْ يَغْسِلَهُ قَالَ لَا يُصَلِّي فِيهِ حَتَّى يَغْسِلَهُ

عبد الله بن سنان گوید : پدرم از امام صادق علیه السلام درباره کسی که پیراهنش را به شخصی که می داند مارماهی می خورد یا #خمر می نوشد عاریه می دهد و سپس او، آن (پیراهن) را بر می گرداند،سؤال کرد که آیا قبل از آنکه آن را بشوید، در آن نماز بخواند؟
فرمود در آن نماز نخواند تا اینکه آن را #بشوید.

📚الكافي ج۳ص۴۰۵

2⃣عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ قَالَ قَرَأْتُ فِي كِتَابِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ إِلَى أَبِي الْحَسَنِ جُعِلْتُ فِدَاكَ رَوَى زُرَارَةُ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ فِي الْخَمْرِ يُصِيبُ ثَوْبَ الرَّجُلِ أَنَّهُمَا قَالا لَا بَأْسَ بِأَنْ يُصَلِّيَ فِيهِ إِنَّمَا حَرُمَ شُرْبُهَا وَ رُوِيَ عَنْ [غیر] زُرَارَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ أَنَّهُ قَالَ إِذَا أَصَابَ ثَوْبَكَ خَمْرٌ أَوْ نَبِيذٌ يَعْنِي الْمُسْكِرَ فَاغْسِلْهُ إِنْ عَرَفْتَ مَوْضِعَهُ وَ إِنْ لَمْ تَعْرِفْ مَوْضِعَهُ فَاغْسِلْهُ كُلَّهُ وَ إِنْ صَلَّيْتَ فِيهِ فَأَعِدْ صَلَاتَكَ فَأَعْلِمْنِي مَا آخُذُ بِهِ فَوَقَّعَ بِخَطِّهِ وَ قَرَأْتُهُ خُذْ بِقَوْلِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ

📚الكافي ج۳ص۴۰۷

علی بن مهزیار گوید : در نامه عبد الله بن محمد به أبی الحسن علیه السلام خواندم که : فدایت شوم،
زراره از أبی جعفر (امام باقر علیه السلام) و أبی عبدالله (امام صادق علیه السلام) ، روایت کرده است که درباره خمر که به پیراهن شخص برسد، آن دو فرموده اند ایرادی ندارد که در آن نماز بخواند، همانا آشامیدنش حرام شده است!
و نیز از (غیر) زراره نقل شده است که أبی عبدالله (امام صادق علیه السلام) فرمود: اگر به پیراهنت خمر یا نبیذ یعنی مُسکر، رسید اگر جایش را می دانی بشوی و اگر جایش را نمی دانی تمامش را بشوی و اگر در آن نماز خواندی نمازت را اعاده کن.
پس به من بیاموز که به کدام #عمل کنم؟
پس امام با خط خودش نوشت و من آن را خواندم که به فرموده أبی عبدالله (امام صادق علیه السلام) بگیر وعمل کن (یعنی لزوم شستن لباس از خمر و مسکرات)!

3⃣يُونُسَ عَنْ بَعْضِ مَنْ رَوَاهُ عَنْ أَبِي عَبْداللَّهِ قَال: إِذَا أَصَابَ ثَوْبَكَ خَمْرٌ أَوْ نَبِيذٌ مُسْكِرٌ فَاغْسِلْهُ إِنْ عَرَفْتَ مَوْضِعَهُ وَ إِنْ لَمْ تَعْرِفْ مَوْضِعَهُ فَاغْسِلْهُ كُلَّهُ وَ إِنْ صَلَّيْتَ فِيهِ فَأَعِدْ صَلَاتَكَ

📚كافي ج۳ص۴۰۵

أبوعبدالله (امام صادق علیه السلام)
فرمود: اگر به پیراهنت خمر یا نبیذ مست کننده رسید، اگر جایش را می دانی آن را #بشوی و اگر جایش را نمی دانی #تمامش_را_بشوی و اگر در آن نماز خواندی #نمازت_را_اعاده_کن (نمازت را مجددا بخوان)


4⃣عَنْ خَيْرَانَ الْخَادِمِ قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى الرَّجُلِ أَسْأَلُهُ عَنِ الثَّوْبِ يُصِيبُهُ الْخَمْرُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِيرِ أَ يُصَلَّى فِيهِ أَمْ لَا فَإِنَّ أَصْحَابَنَا قَدِ اخْتَلَفُوا فِيهِ فَقَالَ بَعْضُهُمْ صَلِّ فِيهِ فَإِنَّ اللَّهَ إِنَّمَا حَرَّمَ شُرْبَهَا وَ قَالَ بَعْضُهُمْ لَا تُصَلِّ فِيهِ فَكَتَبَ لَا تُصَلِّ فِيهِ فَإِنَّهُ رِجْسٌ

📚 الكافي ج۳ص۴۰۵

خَیران خادم گوید: به ایشان(یعنی امام رضا یا امام جواد يا امام هادی علیهم السلام) نوشتم و سؤال پرسیدم از پیراهنی که #خمر یا #گوشت_خوک به آن رسیده است، آیا در آن نماز خوانده می شود یا نه؟ که همانا اصحاب ما در این مسأله #اختلاف کرده اند!
بعضی می گویند در آن نماز بخوان که خداوند (فقط) آشامیدنش را حرام کرده است! و بعضی می گویند :
در آن نماز نخوان ، فرمود : #در_آن_نماز_نخوان که آن #رجس (پلید و نجس) است!

✅در سوره مائده آیه 90 آمده است:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

ترجمه : اى كسانى كه ايمان آورده ايد، همانا #شراب و قمار و بتها و تيرهاى قرعه #رجس و پليدند [و] از عمل شيطانند. پس، از آنها دورى گزينيد، باشد كه رستگار شويد.

✅ در آیه فوق، خمر، رجس قرار داده شده است که از نظر لغت، هم به معنای پلیدی باطنی است و هم نجاست ظاهری
و در روایت 4⃣ نیز خمر، رجس قرار داده شده است و از نماز خواندن در آن نهی شده است که اشاره و تائید معنای #نجاست می باشد.




5⃣ عَنْ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: لَا تُصَلِّ فِي بَيْتٍ فِيهِ خَمْرٌ وَ لَا مُسْكِرٌ لِأَنَّ الْمَلَائِكَةَ لَا تَدْخُلُهُ وَ لَا تُصَلِّ فِي ثَوْبٍ قَدْ أَصَابَهُ خَمْرٌ أَوْ مُسْكِرٌ حَتَّى يُغْسَلَ

📚التهذيب ج۱ص۲۷۸

امام صادق علیه السلام فرمود :
در اتاقی که در آن #خمر یا #مست_کننده ای باشد نماز نخوان که ملائکه در آن وارد نمی شوند و در پیراهنی که #خمر یا #مسکر(مست کننده) به آن رسیده باشد نماز نخوان!



6⃣ عَنْ زَكَرِيَّا بْنِ آدَمَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَنْ قَطْرَةِ خَمْرٍ أَوْ نَبِيذٍ مُسْكِرٍ قَطَرَتْ فِي قِدْرٍ فِيهِ لَحْمٌ كَثِيرٌ وَ مَرَقٌ كَثِيرٌ قَالَ يُهَرَاقُ الْمَرَقُ أَوْ يُطْعِمُهُ أَهْلَ الذِّمَّةِ أَوِ الْكَلْبَ وَ اللَّحْمَ اغْسِلْهُ وَ كُلْهُ قُلْتُ فَإِنَّهُ قَطَرَ فِيهِ الدَّمُ قَالَ الدَّمُ تَأْكُلُهُ النَّارُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ قُلْتُ فَخَمْرٌ أَوْ نَبِيذٌ قَطَرَ فِي عَجِينٍ أَوْ دَمٌ قَالَ فَقَالَ فَسَدَ قُلْتُ أَبِيعُهُ مِنَ الْيَهُودِ وَ النَّصَارَى وَ أُبَيِّنُ لَهُمْ قَالَ نَعَمْ فَإِنَّهُمْ يَسْتَحِلُّونَ شُرْبَهُ قُلْتُ وَ الْفُقَّاعُ هُوَ بِتِلْكَ الْمَنْزِلَةِ إِذَا قَطَرَ فِي شَيْ ءٍ مِنْ ذَلِكَ قَالَ فَقَالَ أَكْرَهُ أَنْ آكُلَهُ إِذَا قَطَرَ فِي شَيْ ءٍ مِنْ طَعَامِي

📚 التهذيب ج۱ص۲۷۹

زکریا بن آدم گوید : از ابی الحسن علیه السلام درباره قطره خمر یا نبیذ مست کننده که در دیگ بچکد و در آن گوشت فراوان و مرق (آبگوشت) فراوان باشد، سؤال پرسیدم.
فرمود : آبگوشت دور ریخته شود یا اینکه به اهل ذمه خورانده می شود یا به سگ داده شود.
و گوشت را بشوی و بخور
گفتم : در آن خون ریخته شده است!
فرمود : ان شاء الله، خون را آتش می خورد!
گفتم خمر یا نبیذ یا خون که در خمیر چکیده باشد؟
فرمود: فاسد شده است!
گفتم به یهود و نصارا بفروشم و برایشان واضح کنم؟
فرمود: بله، آنها آشامیدنش را حلال می شمارند! (یعنی آشامیدن خمر)
گفتم: فقاع، آیا آن به همان منزله می باشد؟ وقتی که در چیزی بچکد؟
فرمود: وقتی که در چیزی از غذایم چکیده باشد خوش ندارم که آن را بخورم!


7⃣ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ جَدِّهِ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِيهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ النَّضُوحِ يُجْعَلُ فِي النَّبِيذِ أَ يَصْلُحُ أَنْ تُصَلِّيَ الْمَرْأَةُ وَ هُوَ فِي رَأْسِهَا قَالَ لَا حَتَّى تَغْتَسِلَ مِنْهُ.

📚 قرب الإسناد ص۱۰۱

علی بن جعفر گوید از برادرش امام کاظم علیه السلام نقل می کند که از ایشان پرسیدم درباره نضوح (نوعی عطر) که در آن نبیذ (نوعی شراب) قرار داده شود، آیا درست است که زن نماز بخواند در حالی که آن در سرش باشد؟
فرمود : نه، تا اینکه از آن #شستشو کند.


8⃣عَنْ كُرْدَوَيْهِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَنِ الْبِئْرِ يَقَعُ فِيهَا قَطْرَةُ دَمٍ أَوْ نَبِيذٍ مُسْكِرٍ أَوْ بَوْلٍ أَوْ خَمْرٍ قَالَ يُنْزَحُ مِنْهَا ثَلَاثُونَ دَلْواً.

📚 التهذيب ج۱ص۲۴۱

کردویه گوید : از أبی الحسن علیه السلام درباره چاهی که در آن قطره ای خون یا نبیذ مست کننده یا ادرار یا خمر ریخته شود پرسیدم؛
امام فرمود : باید ٣٠ سطل از آن کشیده شود!


9⃣عَنْ حَرِيزٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ بِئْرٌ قَطَرَتْ فِيهَا قَطْرَةُ دَمٍ أَوْ خَمْرٍ قَالَ الدَّمُ وَ الْخَمْرُ وَ الْمَيِّتُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِيرِ فِي ذَلِكَ كُلُّهُ وَاحِدٌ يُنْزَحُ مِنْهُ عِشْرُونَ دَلْواً فَإِنْ غَلَبَ الرِّيحُ نُزِحَتْ حَتَّى تَطِيبَ.

📚 التهذيب ج۱ص۲۴۱

زراره گوید : به امام صادق علیه السلام گفتم در چاهی، قطره ای خون یا (قطره ای) خمر ریخته شود
فرمود : 👈#خون و #خمر و #مردار و #گوشت_خوک در آن (حکم) واحدی دارند، ٢٠ دلو آب از چاه کشیده شود
پس اگر بوی آن غلبه داشت، آن قدر (آب از چاه) کشیده شود تا پاکیزه شود!


0⃣1⃣عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ فِي الْبِئْرِ يَبُولُ فِيهَا الصَّبِيُّ أَوْ يُصَبُّ فِيهَا بَوْلٌ أَوْ خَمْرٌ فَقَالَ يُنْزَحُ الْمَاءُ كُلُّهُ

📚 التهذيب ج۱ص۲۴۱

معاویة بن عمار از امام صادق علیه السلام، درباره چاهی که بچه در آن ادرار کند یا در آن ادرار یا #خمر بریزد نقل می کند که فرمود: تمام آب چاه بیرون کشیده شود !





1⃣1⃣عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِذَا سَقَطَ فِي الْبِئْرِ شَيْ ءٌ صَغِيرٌ فَمَاتَ فِيهَا فَانْزَحْ مِنْهَا دِلَاءً وَ إِنْ وَقَعَ فِيهَا جُنُبٌ فَانْزَحْ مِنْهَا سَبْعَ دِلَاءٍ وَ إِنْ مَاتَ فِيهَا بَعِيرٌ أَوْ صُبَّ فِيهَا خَمْرٌ فَلْتُنْزَحْ.

📚 الكافي ج۳ص۶

امام صادق علیه السلام فرمود :
وقتی چیز کوچکی در چاه بیافتد و بمیرد چند سطل از آن آب بکش
و اگر شخص جُنُبی در آن بیافتد، ٧ سطل از آن آب بکش و اگر شتری در آن بمیرد یا در آن #خمر ریخته شود، پس باید آب آن کشیده شود!


2⃣1⃣ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مُوسَى عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الدَّنِّ يَكُونُ فِيهِ الْخَمْرُ هَلْ يَصْلُحُ أَنْ يَكُونَ فِيهِ خَلٌّ أَوْ مَاءٌ كَامَخٌ أَوْ زَيْتُونٌ قَالَ إِذَا غُسِلَ فَلَا بَأْسَ وَ عَنِ الْإِبْرِيقِ وَ غَيْرِهِ يَكُونُ فِيهِ خَمْرٌ أَ يَصْلُحُ أَنْ يَكُونَ فِيهِ مَاءٌ قَالَ إِذَا غُسِلَ فَلَا بَأْسَ وَ قَالَ فِي قَدَحٍ أَوْ إِنَاءٍ يُشْرَبُ فِيهِ الْخَمْرُ قَالَ تَغْسِلُهُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ سُئِلَ أَ يُجْزِيهِ أَنْ يَصُبَّ فِيهِ الْمَاءَ قَالَ لَا يُجْزِيهِ حَتَّى يَدْلُكَهُ بِيَدِهِ وَ يَغْسِلَهُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ.

📚 الكافي ج۶ص۴۲۷

عمار بن موسی گوید : از امام صادق علیه السلام پرسیدم : خُمره بزرگی که در آن خمر بوده است ، آیا درست است که در آن سرکه، یا آب کامه یا زیتون ریخته شود؟
فرمود در صورتی که #شسته شود ایرادی ندارد!
و آفتابه و غیر آن که در آن خمر بوده است ، آیا درست است که در آن آب ریخته شود؟
فرمود : در صورتی که #شسته شود ایرادی ندارد!
و در مورد جام یا ظرفی که در آن خمر نوشیده شود، فرمود: 👈 سه بار آن را می شویی!
و سؤال شد که آیا کافی است که فقط در آن آب ریخته شود؟
فرمود: 👈 کفایت نمی کند تا اینکه آن را دست بکشد و سه بار #بشوید!


3⃣1⃣ عَنْ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْداللَّه فِي الْإِنَاءِ يُشْرَبُ فِيهِ النَّبِيذُ فَقَالَ تَغْسِلُهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ وَ كَذَلِكَ الْكَلْبُ إِلَى أَنْ قَالَ وَ لَا تُصَلِّ فِي بَيْتٍ فِيهِ خَمْرٌ وَ لَا مُسْكِرٌ لِأَنَّ الْمَلَائِكَةَ لَا تَدْخُلُهُ وَ لَا تُصَلِّ فِي ثَوْبٍ أَصَابَهُ خَمْرٌ أَوْ مُسْكِرٌ حَتَّى يُغْسَلَ

📚 التهذيب ج۹ص۱۱۶

امام صادق علیه السلام درباره ظرفی که از آن نبیذ نوشیده شود، فرمود:
آن را ٧ بار می شویی و همچنین سگ ... تا اینکه فرمود: و نماز نخوان در خانه ای که در آن خمر یا مست کننده ای باشد زیرا ملائکه در آن وارد نمی شوند و در پیراهنی که به آن خمر یا مست کننده ای برسد نماز نخوان تا اینکه #شسته شود.


4⃣1⃣ عَنْ أَبِی جَمِیلٍ الْبَصْرِیِّ قَالَ: کُنْتُ مَعَ یُونُسَ بِبَغْدَادَ وَ أَنَا أَمْشِی مَعَهُ فِی السُّوقِ فَفَتَحَ صَاحِبُ الْفُقَّاعِ فُقَّاعَهُ فَقَفَزَ فَأَصَابَ ثَوْبَ یُونُسَ فَرَأَیْتُهُ قَدِ اغْتَمَّ بِذَلِکَ حَتَّی زَالَتِ الشَّمْسُ فَقُلْتُ لَهُ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ أَ لَا تُصَلِّی قَالَ فَقَالَ لَیْسَ أُرِیدُ أَنْ أُصَلِّیَ حَتَّی أَرْجِعَ إِلَی الْبَیْتِ وَ أَغْسِلَ هَذَا الْخَمْرَ مِنْ ثَوْبِی فَقُلْتُ لَهُ هَذَا رَأْیٌ رَأَیْتَهُ أَوْ شَیْ ءٌ تَرْوِیهِ فَقَالَ أَخْبَرَنِی هِشَامُ بْنُ الْحَکَمِ أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْفُقَّاعِ فَقَالَ لَا تَشْرَبْهُ فَإِنَّهُ خَمْرٌ مَجْهُولٌ فَإِذَا أَصَابَ ثَوْبَکَ فَاغْسِلْهُ.

📚الكافي ج3 ص406

ابوجمیل بصری گوید : به همراه یونس در بغداد بودم و با او در بازار راه می رفتم پس صاحب فقّاع (آبجو)، فقّاعش را باز کرد و پاشید و به پیراهن یونس رسید!
یونس را دیدم که غمگین بود تا اینکه ظهر شد، به او گفتم ای ابامحمّد نماز نمی خوانی؟ گفت نمی خواهم نماز بخوانم تا اینکه به خانه برگردم و این خمر (شراب) را از پیراهنم بشویم!
به او گفتم :👈 این نظری است که نظر داده ای یا چیزی است که روایت می کنی؟
پس گفت : هشام بن حکم مرا خبر داد که از أبی عبدالله علیه السلام درباره #فقاع پرسیده است و ایشان فرمود: آن را ننوش که آن خمر ناشناخته ای است، پس وقتی به پیراهنت رسید آن را #بشوی!


5⃣1⃣عَنْ أَخِيهِ الْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْمَاضِي قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يُحَرِّمِ الْخَمْرَ لِاسْمِهَا وَ لَكِنْ حَرَّمَهَا لِعَاقِبَتِهَا فَمَا كَانَ عَاقِبَتُهُ عَاقِبَةَ الْخَمْرِ فَهُوَ خَمْرٌ

📚 الكافي ج۶ص۴۱۲

علی بن یقطین از أبی الحسن ماضی (امام کاظم علیه السلام) نقل می کند که فرمود: خداوند عزّوجلّ خمر (شراب) را به خاطر اسمش حرام نفرمود بلکه آن را به خاطر عاقبتش حرام فرمود، پس هر چه عاقبتش #عاقبت_خمر باشد، #خمر است!





6⃣1⃣ عَنْ هَارُونَ بْنِ حَمْزَةَ الْغَنَوِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّه فِي رَجُلٍ اشْتَكَى عَيْنَيْهِ فَنُعِتَ لَهُ كُحْلٌ يُعْجَنُ بِالْخَمْرِ فَقَالَ هُوَ خَبِيثٌ بِمَنْزِلَةِ الْمَيْتَةِ فَإِنْ كَانَ مُضْطَرّاً فَلْيَكْتَحِلْ بِهِ.

📚 التهذيب ج۹ص۱۱۴

امام صادق علیه السلام در مورد شخصی که چشمانش درد می گیرد و نوعی سرمه که با #خمر عجین و مخلوط شده است برای او وصف و تجویز می شود، فرمود : آن مانند #مردار، #خبيث و پلید است، پس فقط اگر مضطر بود با آن سُرمه بکشد!



7⃣1⃣عَنِ الْحَلَبِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنْ دَوَاءٍ عُجِنَ بِالْخَمْرِ فَقَالَ لَا وَ اللَّهِ مَا أُحِبُّ أَنْ أَنْظُرَ إِلَيْهِ فَكَيْفَ أَتَدَاوَى بِهِ إِنَّهُ بِمَنْزِلَةِ شَحْمِ الْخِنْزِيرِ أَوْ لَحْمِ الْخِنْزِيرِ وَ إِنَّ أُنَاساً لَيَتَدَاوَوْنَ بِهِ

📚 الكافي ج۶ص۴۱۴

حلبی گوید :از امام صادق علیه السلام در مورد دارویی که با #خمر عجین و مخلوط شده است سؤال کردم؛ امام فرمودند : نه به اللَّه قسم! من حتی دوست ندارم که در آن نگاه کنم، پس چگونه با آن مداوا نمایم؟! همانا آن به منزله و مانند #چربی_خوک و #گوشت_خوک است، در حالی که گروهی از مردم با آن مداوا می کنند!



8⃣1⃣عَنْ عُمَرَ بْنِ حَنْظَلَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ مَا تَرَى فِي قَدَحٍ مِنْ مُسْكِرٍ يُصَبُّ عَلَيْهِ الْمَاءُ حَتَّى تَذْهَبَ عَادِيَتُهُ وَ يَذْهَبَ سُكْرُهُ فَقَالَ لَا وَ اللَّهِ وَ لَا قَطْرَةٌ تُقَطَرَ منه فِي حُبٍّ إِلَّا أُهَرِيقَ ذَلِكَ الْحُبُّ.

📚 الكافي ج۶ص۴۱۰

عمر بن حنظله گوید : به امام صادق علیه السلام گفتم : نظرتان در مورد ظرفی از #مسکر و مست کننده که بر روی آن آب ریخته شود (تا رقیق شود) و اثر و ضراوت و مست کنندگی آن از بین برود چیست؟ فرمود : نه به اللَّه قسم!، حتی قطره ای از آن در یک سبوی بزرگ نمی چکد، مگر اینکه آن آب ریخته می شود!



9⃣1⃣عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَنْ آنِيَةِ أَهْلِ الذِّمَّةِ وَ الْمَجُوسِ فَقَالَ لَا تَأْكُلُوا فِي آنِيَتِهِمْ وَ لَا مِنْ طَعَامِهِمُ الَّذِي يَطْبُخُونَ وَ لَا فِي آنِيَتِهِمُ الَّتِي يَشْرَبُونَ فِيهَا الْخَمْرَ.

📚 الكافي ج۶ص۲۶۴

محمد بن مسلم گوید :از امام باقر علیه السلام در مورد #ظروف_اهل_ذمه_و_مجوسی _ها سؤال کردم؛ امام فرمودند : در ظروف آنها چیزی نخورید و از غذایی که طبخ می کنند نیز نخورید و در ظروفی که در آن خمر می نوشند هم چیزی نخورید!


0⃣2⃣عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ جَابِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّه جُعِلْتُ فِدَاكَ آكُلُ مِنْ طَعَامِ الْيَهُودِيِّ وَ النَّصْرَانِيِّ قَالَ فَقَالَ لَا تَأْكُلْ قَالَ ثُمَّ قَالَ يَا إِسْمَاعِيلُ لَا تَدَعْهُ تَحْرِيماً لَهُ وَ لَكِنْ دَعْهُ تَنَزُّهاً لَهُ وَ تَنَجُّساً لَهُ إِنَّ فِي آنِيَتِهِمُ الْخَمْرَ وَ لَحْمَ الْخِنْزِيرِ

📚كتاب درست بن أبي منصور ص ۱۶۵

اسماعیل بن جابر گوید : به امام صادق علیه السلام گفتم : من از #طعام_یهودی_و_نصرانی می خورم! امام فرمودند : نخور!
سپس فرمود : ای اسماعیل! آن را از روی حرام شمردن ترک نکن، بلکه آن را از روی تنزه و دوری کردن و #نجس_شمردن ترک کن، همانا در ظرفهای آنها #خمر و گوشت خوک است!




1⃣2⃣عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْداللَّهِ عَنِ الْفُقَّاعِ فَقَالَ لَا تَشْرَبْهُ فَإِنَّهُ خَمْرٌ مَجْهُولٌ فَإِذَا أَصَابَ ثَوْبَكَ فَاغْسِلْهُ

📚الكافي ج۶ص۴۲۳


هشام بن حکم از امام صادق علیه السلام درباره فقّاع (آبجو) سؤال کرد، پس فرمود: آن را ننوش که آن #خمر_ناشناخته ای است، پس زمانی که به پیراهنت رسید آن را #بشوی!


2⃣2⃣أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ فِي حَدِيثِ النَّبِيذِ قَالَ: مَا يَبُلُّ الْمِيلَ يُنَجِّسُ حُبّاً مِنْ مَاءٍ يَقُولُهَا ثَلَاثاً

📚الكافي ج۶ص۴۱۳

امام صادق علیه السلام
👈در حدیث نبیذ👉
#سه_بار فرمود : آن مقدار که یک سوزن را تر کند، یک سبوی بزرگ آب را 👈#نجس👉 می کند!

3⃣2⃣عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِيهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الشُّرْبِ فِي الْإِنَاءِ يُشْرَبُ فِيهِ الْخَمْرُ قَدَحِ عِيدَانٍ أَوْ بَاطِيَةٍ قَالَ إِذَا غَسَلَهُ فَلَا بَأْسَ.

📚 قرب الإسناد ص۱۱۶

علي بن جعفر گوید : از موسی بن جعفر علیه السلام در مورد نوشیدن در ظرفی مانند ظرف آبخوری چوبی یا ظرف شیشه ای که در آن خمر نوشیده شده است سؤال کردم؛ امام فرمودند : در صورتی که آن را #بشوید اشکال ندارد.


✅ همانطور که در روایات فوق و امثال آن روشن است، خمر و نبيذ و فقّاع و انواع مسکرات دیگر، به صورت صریح یا غیر صریح نجس دانسته شده است و نماز خواندن در آن نهی شده است و أمر به شستن آن شده است.

✅ در مقابل این روایات، چندین روایت دیگر نیز رسیده است که نماز خواندن در لباس با بدن آغشته به خمر بی اشکال دانسته شده است و در واقع آن چند روایت با این روایات در #ظاهر معارض می باشد.

✅ اما با توجه به معیارهای وارده در روایات برای ترجیح، نکات زیر را می توان یادآور شد :

1⃣ اللَّه تعالي در آیه 90 سوره مائده، خمر را رجس نامیده است که هر چند در کنار معنای نجاست، یکی از معانی آن پلیدی باطنی است، ولی با توجه به روایت 4⃣ و غیره که نجاست ظاهری نیز برای خمر مطرح شده است و به خاطر رجس بودن از نماز خواندن در آن نهی شده است، می توان به نوعی روایات دال بر نجاست را موافق با این آیه قرآن دانست.

2⃣ #یکی_از_معیارهای_مهم_روایی_ترجیح_حدیث، انتخاب روایات مخالف با عامه است و با توجه به عقیده بسیاری از عامه مبنی بر طهارت خمر و مسکرات و آغشتگی خلفای بنی عباس و درباریان آنها به خمر و مسکرات و حلال شمردن نبیذ و فقّاع توسط عامه و جواز نماز خواندن در آن توسط آنها ، می توان چند روایت دال بر جواز نماز خواندن در بدن و لباس آغشته به خمر و مسکرات را بر حسب #تقیه دانست و لذا احادیث فراوان دال بر نجاست خمر و مسکرات قابل عمل هستند.

3⃣ این تعارض روایت در زمان اهل بیت علیهم السلام نیز بوده است و برای اصحاب اهل بیت علیهم السلام نیز این سؤال مطرح بوده است که کدام دسته از روایات قابل عمل است و می بینیم که از جمله در روایت 2⃣ و 4⃣، خود اهل بیت علیهم السلام برای ما رفع تعارض کرده اند و احادیث دال بر نجاست خمر و مسکرات و عدم جواز نماز در آن را برای عمل به ما معرفی نموده اند.

4⃣ معیار شهرتِ در بین اصحاب برای ترجیح روایت، از نزد اهل بیت علیهم السلام برای ما بیان شده است و کاملا روشن است که احادیث دال بر نجاست خمر و مسکرات در بین شیعه همواره مشهورتر بوده است و بر حسب این معیار نیز، احاديث دال بر نجاست خمر و مسکرات قابل عمل می باشد.

5⃣ با توجه به اصل احتیاط که مورد سفارش اهل بیت علیهم السلام می باشد، شکی نیست که احادیث دال بر نجاست خمر و مسکرات ترجیح یافته و قابل عمل می باشد.

✅ امروزه ثابت شده است که الکل #اتانول به عنوان یکی از نوشیدنی های مسکر محسوب می شود و با وجود این روایات فراوان دال بر نجاست خمر و مسکرات، مخلوط کردن آن با داروها و عطرها و مالیدن و پاشیدن آن به لباس نماز و مساجد و حرم اهل بیت علیهم السلام به بهانه ضد عفونی کردن و غیره جایگاهی ندارد و چیزی که در حدیث 📚کافی ج6ص414، امام صادق علیه السلام حتی حاضر به نگاه کردن در آن نبوده اند، نباید در نزد محبین آنها جایگاه تمیز کننده مسجد و لباس نماز را داشته باشد.

✅ اميد است کلیه محبین اهل بیت علیهم السلام را از استعمال مسکرات نهی کنیم و به جای آن، استفاده از ضدعفونی کننده های پاک، مثل #سرکه_مخلوط_با_آب و غیره را به آنها توصیه نماییم.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ

نظرات (0)

...
نام۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹