✅پاسخ :به روایات زیر توجه فرمایید :

1⃣ عَنْ جَمِیلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَی أَنَّهُ قَالَ کُلُّ مَنْ عَجَزَ عَنْ نَذْرٍ نَذَرَهُ فَکَفَّارَتُهُ کَفَّارَةُ یَمِینٍ

📚کافی ج٧ص۴۵٧

ترجمه :امام کاظم علیه السلام فرمودند :هر کس از انجام نذری که کرده است عاجز شود پس کفاره آن، کفاره یمین(قسم) است.

✅نکته١: کفاره خلف قسم که برای مورد سوال استفاده می شود در روایت زیر بیان شده است:

2⃣عَنْ أَبِی عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ جَمِیعاً عَنْ صَفْوَانَ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ فِی کَفَّارَةِ الْیَمِینِ یُطْعِمُ عَشَرَةَ مَسَاکِینَ لِکُلِّ مِسْکِینٍ مُدٌّ مِنْ حِنْطَةٍ أَوْ مُدٌّ مِنْ دَقِیقٍ وَ حَفْنَةٌ أَوْ کِسْوَتُهُمْ لِکُلِّ إِنْسَانٍ ثَوْبَانِ أَوْ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ هُوَ فِی ذَلِکَ بِالْخِیَارِ أَیَّ ذَلِکَ شَاءَ صَنَعَ فَإِنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَی وَاحِدَةٍ مِنَ الثَّلَاثِ فَالصِّیَامُ عَلَیْهِ ثَلَاثَةُ أَیَّامٍ

📚کافی ج ٧ص۴۵٢

امام صادق علیه السلام در مورد کفاره یمین(قسم) فرمودند: ده مسکین را اطعام کند برای هر مسکین یک مد (حدود 870 گرم) گندم یا یک مد و یک مشت آرد یا پوشاندن ده مسکین برای هر مسکین دو لباس(ازار و رداء:شلوار و پیراهن) یا آزاد کردن یک برده و شخص در این سه مورد مخیر است که هر کدام را خواست انجام دهد و در صورتی که به موارد سه گانه(تخییری) بالا قادر نبود پس سه روز روزه، بر عهده اوست.

✅نکته ٢- طبق روایت زیر این سه روز روزه باید پی در پی انجام شود:

3⃣ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ کُلُّ صَوْمٍ یُفَرَّقُ إِلَّا ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ فِی کَفَّارَةِ الْیَمِین

📚کافی ج۴ص١۴٠

ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود:هر روزه ای، جدا جدا انجام می شود مگر سه روز روزه، در کفاره یمین(قسم)

✅نکته ٣:

4⃣عَنْ أَبِی الصَّبَّاحِ الْکِنَانِیِّ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنْ رَجُلٍ قَالَ عَلَیَّ نَذْرٌ قَالَ لَیْسَ النَّذْرُ بِشَیْ ءٍ حَتَّی یُسَمِّیَ لِلَّهِ صِیَاماً أَوْ صَدَقَةً أَوْ هَدْیاً أَوْ حَجّاً

📚کافی ج٧ص۴۵۵

ترجمه :کنانی گوید:از امام صادق علیه السلام در مورد شخصی که بگوید: نذری بر من باشد(عَلَیَّ نَذْرٌ) پرسش نمودم پس امام فرمودند : تا زمانی که شخص برای خدا روزه یا صدقه یا قربانی یا حجی را نام نبرد، نذر واقع نمی شود و چیزی نیست.

بیان:یعنی در نذر اگر عبارت «لله علی» «برای خدا باشد بر عهده من که...» گفته نشود، آن نذر واقع نمی شود و تخلف از آن کفاره ندارد و قرار دادن کار برای خدا در واقع شدن نذر لازم است.


✅نکته ۴:

4⃣عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ فِی حَدِیثٍ قَالَ إِنَّ الِاسْتِغْفَارَ تَوْبَةٌ وَ کَفَّارَةٌ لِکُلِّ مَنْ لَمْ یَجِدِ السَّبِیلَ إِلَی شَیْ ءٍ مِنَ الْکَفَّارَةِ

📚تهذیب ج١ص١۶۴

ترجمه :امام صادق علیه السلام در حدیثی فرمودند :همانا استغفار، توبه و کفاره ای است برای هر کسی که به هیچ نوع از موارد کفاره راه و توانائی ندارد.

✅نکته۵:

5⃣امام صادق علیه السلام در حدیثی به شخصی که برای خدا بر خود قرار داده بود که برای شکر خدا مرتبا در سفر و وطن دو رکعت نماز بخواند فرمودند :
..... ثُمَّ قَالَ إِنِّی لَأَکْرَهُ الْإِیجَابَ أَنْ یُوجِبَ الرَّجُلُ عَلَی نَفْسِهِ....

📚کافی ج ٧ ص۴۵۵

همانا من مکروه می دارم لازم و واجب گردانیدن را به این صورت که شخص کاری را بر خود لازم و واجب گرداند...
(یعنی این امور دائمی را این گونه بر خود لازم نکنید)