✅ پاسخ :به روایت زیر توجه فرمایید :

1 عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَيُّوبَ بْنِ نُوحٍ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ مُوسَى بْنِ بَكْرٍ عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ فِي رَجُلٍ أَسَرَّ صَدَاقاً وَ أَعْلَنَ أَكْثَرَ مِنْهُ فَقَالَ هُوَ الَّذِي أَسَرَّ وَ كَانَ عَلَيْهِ النِّكَاحُ.

📚 التهذيب ج۷- ص ۳۶۳

امام باقر علیه السلام در مورد شخصی که مهریه ای را به صورت پنهانی قرار می دهد و بیشتر آن را اعلان و آشکار می کند، فرمود : (صداق و مهریه) همان است که پنهان بوده است و نکاح بر حسب آن صورت گرفته است.

✅ با توجه به روایت فوق، همان مهر و صداقی که نکاح بر حسب آن انجام می شود ملاک است و مهریه های صوري که به خاطر تقيه و مصلحت، بدون توافق و نیت قلبي خوانده و نوشته می شود، اعتباری ندارد و اگر چه زن بر حسب قوانین، با توجه به مدرک مکتوبی که در دست دارد قادر است آن را به زور بگیرد، اما شکی نیست که مازاد از مهرالسنة که مورد توافق آنها بوده است را به حرام گرفته است.

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ