1⃣أَبِي عبداللَّه قال: إِذَا قَال الرَّجُلُ عَلَيَّ الْمَشْيُ إِلَى بَيْت اللَّه و هُو مُحْرِمٌ بِحَجَّة أَوْ عَلَيَّ هَدْيٌ كذاوكذا فَلَيْس بِشَيْءٍ حَتَّى يَقُولَ لِلَّهِ عَلَيَّ الْمَشْيُ إِلَى بَيْتِهِ أَوْ يَقُول لِلَّهِ عَلَيَّ أَنْ أُحْرِمَ بِحَجَّةٍ أَوْ يَقُول لِلَّهِ عَلَيَّ هَدْيٌ كذاوكذا إِنْ لَمْ أَفْعَلْ كذاوكذا
📚کافی ج7ص454

امام صادق علیه السلام فرمود :هنگامی که شخص بگوید: بر من باشد پیاده رفتن به سوی بیت الله و محرم باشم به یک حج يا بر من باشد هَدْیِ چنین و چنان، اینها چیزی نیست (اعتباری ندارد) تا اینکه بگوید: برای الله باشد بر من، رفتن به سوی بیت الله یا بگوید:برای الله باشد بر من که به یک حج محرم گردم یا بگوید:برای الله باشد بر من هَدْيِ چنین و چنان اگر فلان کار را انجام ندهم.

2⃣ابي الصباح الكناني قال: سَأَلْتُ أَبَا عَبْداللَّهِ عن رجل قال عَلَيَّ نَذْرٌ قال لَيْس النَّذْرُ بِشَيْءٍ حَتَّى يُسَمِّيَ شيئا لِلَّهِ صِيَاماً أَوْ صَدَقَةً أَوْ هَدْياً أَوْ حَجّاً
📚کافی ج7ص455

کنانی گوید:از امام صادق علیه السلام در مورد شخصی که بگوید: نذری بر من باشد، سؤال کردم؛ امام فرمود:#نذر چیزی نیست مگر اینکه چیزی (مانند) روزه یا صدقه یا هَدْي یا حج را برای الله نام ببرد(لِلَّهِ عَلَيَّ گفتن و ذکر منذور)
#نذر_صحیح

3⃣أَبي بصيرقال:سَأَلْتُ أَبَا عبد اللَّه عَنِ الرَّجُلِ يَقُول عَلَيَّ نَذْرٌ قَالَ لَيْس بِشَيْ ءٍ حَتَّى يُسَمِّيَ النذر و يَقُولَ عَلَيَّ صَوْمٌ لِلَّهِ أَوْ يَتَصَّدَّقَ أَوْ يُعْتِقَ أَوْ يُهْدِي هَدْياً
📚کافی ج7ص455

ابي بصير گوید:از امام صادق علیه السلام در مورد شخصی که بگوید: «نذری بر من باشد»، سؤال کردم؛ فرمود :چیزی نیست تا اینکه #نذر را نام ببرد و بگوید :روزه ای برای الله بر من باشد یا صدقه دهد یا برده آزاد کند یا هَدْيی انجام دهد

4⃣مسعدة بْن صدقة قال:سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ و سُئِلَ عَنِ الرَّجُلِ يَحْلِفُ بِالنَّذْرِ وَ نِيَّتُهُ فِي يَمِينِهِ الَّتِي حَلَفَ عَلَيْهَا دِرْهَمٌ أَوْ أَقَلُّ قَال إِذَا لَمْ يَجْعَلْ لِلَّهِ فَلَيْسَ بِشَيْ ءٍ
📚کافی ج7ص458

مسعده گوید:شنیدم از امام صادق که سؤال شد در مورد شخصی که به نذری سوگند یاد می کند و نیت او در این سوگندی که بر آن قسم یاد کرده است، یک درهم یا کمتر از آن است. امام فرمود : وقتی برای الله قرار ندهد (لِلَّهِ عَلَیَّ نگوید)،چیزی نیست و اعتبار ندارد.

5⃣ سُئِل أَبو عَبْد اللَّه عَنْ رَجُلٍ غَضِبَ فَقَالَ عَلَيَّ الْمَشْيُ إِلَى بَيْت اللَّه الْحرام فَقَالَ إِذَا لَمْ يَقُلْ لِلَّهِ عَلَيَّ فَلَيْسَ بِشَيْءٍ
📚فقیه ج3ص361

از امام صادق علیه السلام در مورد شخصی که غضب می کند پس می گوید:«پیاده رفتن به سوی بیت الله بر من باشد»، سؤال شد؛ امام فرمود:وقتی نگوید:«برای الله باشد بر من»، پس چیزی نیست و اعتبار ندارد.

6⃣عن أبي عبد اللَّه في رَجُل قَالَ هُوَ مُحْرِمٌ بِحَجَّةٍ إِنْ لَمْ يَفْعَلْ كذاوكذا فَلَمْ يَفْعَلْهُ قَالَ لَيْسَ بِشَيْءٍ
📚تهذیب ج8ص288

امام صادق علیه السلام در مورد شخصی که بگوید : «مُحْرِم به یک حج باشد اگر فلان کار را انجام ندهد» و آن کار را انجام ندهد، فرمود:چیزی نیست.

✅#نذر در فقه شیعه دارای شروط مختلفی است تا حکم نذر بر آن جاری شود که یکی از این شروط ذکر صیغه مخصوص آن است که در لسان عرب به صورت «لِلَّهِ عَلَيَّ» و به زبان فارسی «برای الله باشد بر من» گفته می شود. به عنوان مثال شخص می گوید :برای الله باشد بر من که اگر فرزندم از بیماری عافیت یافت، سه روز روزه بگیرم یا امثال آن
حال اگر به زبان عربی یا غیره این الفاظ را نرساند و برای الله چیزی بر خودش قرار ندهد، طبق روایات فوق این نذر محسوب نمی شود و احکام نذر بر آن مترتب نیست.شرط دوم نام بردن چیز نذر شده است :👇

7⃣أَبي عبد اللَّه قَال:سَأَلْتُه عن الرَّجُل يَجْعَل عَلَيْه نَذْراً و لا يُسَمِّيهِ قال إِنْ سَمَّيْتَهُ فَهُو ما سَمَّيْتَ و إِنْ لَمْ تُسَمِّ شَيْئاً فَلَيْس بِشَيْءٍ
📚کافی ج3ص364
حلبی گوید :از امام صادق علیه السلام در مورد شخصی که نذری بر خودش قرار می دهد ولی چیزی را نام نمی برد، سؤال کردم؛ فرمود:اگر آن را نام ببرد که همان است که نام برده و اگر نام نبرد، چیزی نیست

✅ دو شرط کلی برای نذر در روایات می باشد:یکی برای الله قرار دادن(لِلَّهِ عَلَيَّ گفتن) و دیگری نام بردن منذور یعنی چیز نذر شده، و در غیر این صورت نذر چیزی نیست، البته در مورد کسی که نذر کرده ولی چیزی را نام نبرده است، در حدیث 📚کافی ج7ص463 علي عليه السلام فرمود :اگر خواست دو رکعت نماز بخواند و اگر خواست یک روز روزه بگیرد و اگر خواست گرده نانی صدقه دهد.
البته با توجه به سائر روایات، از جمله حدیث 7 این کار واجب نیست

#نذر_بدون_صیغه