✅پاسخ :لطفا در روایات زیر تدبر فرمائید :

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: سَأَلْتُهُمَا عَنْ رَجُلٍ مَرِضَ فَلَمْ يَصُمْ حَتَّى أَدْرَكَهُ رَمَضَانٌ آخَرُ فَقَالا إِنْ كَانَ بَرَأَ ثُمَّ تَوَانَى قَبْلَ أَنْ يُدْرِكَهُ الرَّمَضَانُ الْآخَرُ صَامَ الَّذِي أَدْرَكَهُ وَ تَصَدَّقَ عَنْ كُلِّ يَوْمٍ بِمُدٍّ مِنْ طَعَامٍ عَلَى مِسْكِينٍ وَ عَلَيْهِ قَضَاؤُهُ وَ إِنْ كَانَ لَمْ يَزَلْ مَرِيضاً حَتَّى أَدْرَكَهُ رَمَضَانٌ آخَرُ صَامَ الَّذِي أَدْرَكَهُ وَ تَصَدَّقَ عَنِ الْأَوَّلِ لِكُلِّ يَوْمٍ مُدٌّ عَلَى مِسْكِينٍ وَ لَيْسَ عَلَيْهِ قَضَاؤُهُ.
📚کافی ج4ص119

ترجمه :محمد بن مسلم گوید :از امام صادق و امام باقر علیهما السلام در مورد شخصی که بیمار می شود و (در ماه رمضان) #روزه نمی گیرد تا اینکه #ماه_رمضان بعدی به او می رسد، سؤال کردم؛ آن دو امام فرمودند :اگر از بیماری خود سلامتی یابد و قبل از درک ماه رمضان بعدی سستی ورزد (و قضای روزه های خود را نگیرد)، این ماه رمضان را که درک کرده است روزه می گیرد و به ازای هر روز (از ماه رمضان گذشته که روزه نگرفته) یک مد طعام صدقه می دهد و قضای آن روزه ها هم (همچنان) بر عهده او هست و اگر همواره مریض باشد تا اینکه به ماه رمضان بعدی برسد، این ماه رمضانی را که درک نموده است روزه می گیرد و برای ماه رمضان قبلی به ازای هر یک روز یک مد طعام صدقه می دهد و قضای آن بر عهده او نیست.

عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِذَا كَانَ عَلَى الرَّجُلِ شَيْ ءٌ مِنْ صَوْمِ شَهْرِ رَمَضَانَ- فَلْيَقْضِهِ فِي أَيِّ شَهْرٍ شَاءَ أَيَّاماً مُتَتَابِعَةً فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَلْيَقْضِهِ كَيْفَ شَاءَ وَ لْيُحْصِ الْأَيَّامَ فَإِنْ فَرَّقَ فَحَسَنٌ فَإِنْ تَابَعَ فَحَسَنٌ
📚تهذیب ج4ص274

ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود :وقتی که چیزی از روزه قضای ماه رمضان بر عهده شخص باشد، در هر ماهی که خواست آنها را به طور روزهای پی در پی و بدون فاصله قضا نماید، پس اگر نتوانست، هر طور که خواست آنها را قضا نماید و روزها را شمارش نماید، پس اگر متفرق انجام داد نیکوست و اگر هم پی در پی انجام داد نیکوست.

عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ جَعْفَرٍ الْجَعْفَرِيِّ أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا عَنِ الرَّجُلِ يَكُونُ عَلَيْهِ أَيَّامٌ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَ يَقْضِيهَا مُتَفَرِّقَةً قَالَ لَا بَأْسَ بِتَفْرِقَةِ قَضَاءِ شَهْرِ رَمَضَانَ- إِنَّمَا الصِّيَامُ الَّذِي لَا يُفَرَّقُ صَوْمُ كَفَّارَةِ الظِّهَارِ وَ كَفَّارَةِ الدَّمِ وَ كَفَّارَةِ الْيَمِينِ.
📚من لا یحضره الفقیه ج2ص148

ترجمه :سليمان جعفری از امام رضا علیه السلام در مورد شخصی که روزهایی از ماه رمضان بر عهده اوست سؤال کرد که آیا آنها را متفرق و جدا جدا قضا نماید؟ امام فرمود :متفرق و جدا نمودن (روزه) قضای ماه رمضان اشکالی ندارد همانا آن روزه هایی که متفرق نمی شوند (و باید پی در پی انجام شود، #روزه_کفاره ظهار و #روزه_کفاره قتل (خطا) و #روزه_کفاره قسم است.

✅از مجموع روایات فوق و غیره مشخص است کسی که در ماه رمضان به حدی بیمار می شود که توان روزه گرفتن ندارد، به حکم الهی روزه از او ساقط است و باید افطار نماید ولی موظف است تا قبل از رسیدن ماه رمضان آینده قضای این روزه ها را بگیرد. حال اگر تا ماه رمضان بعدی همواره بیمار بود و عذر داشت، حکم قضا از او ساقط می شود ولی باید به ازای هر روز، یک مد طعام صدقه دهد و اگر در طی سال از بیماری سلامت یافت و توان قضای روزه های خود را پیدا نمود ولی سستی و تنبلی نمود تا اینکه به ماه رمضان بعدی رسید، علاوه بر اینکه قضای روزه ها از او ساقط نمی شود باید به ازای هر یک روز، یک مد طعام صدقه دهد.

✅همچنین از روایت آخر مشخص شد که این نوع روزه قضا را، هم می توان پی در پی انجام داد و هم متفرق، اما در برخی از جاها مانند سه روز کفاره قسم و مکان‌هایی که روزه «شهرين متتابعین» يعني دو ماه پی در پی بر عهده شخص است با احکام خاصی و به نحوه خاصی باید پی در پی باشد که احکام آن جداست.