✅پاسخ :به روایات زیر توجه فرمایید :

عَنْ عَبْدِ الْوَهَّابِ بْنِ الصَّبَّاحِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْفَرْضُ فِي الرَّضَاعِ أَحَدٌ وَ عِشْرُونَ شَهْراً فَمَا نَقَصَ عَنْ أَحَدٍ وَ عِشْرِينَ شَهْراً فَقَدْ نَقَصَ الْمُرْضِعُ وَ إِنْ أَرَادَ أَنْ يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ فَحَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ.
📚تهذیب ج٨ص١٠۶

ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود :فریضه در مورد #شیر_دادن بیست و یک ماه است، پس آنچه از بیست و یک ماه کمتر شود از شیردهی ناقص شده است و اگر قصد داشته باشد که شیردهی را به اتمام برساند دو سال کامل می باشد.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: الرَّضَاعُ وَاحِدٌ وَ عِشْرُونَ شَهْراً فَمَا نَقَصَ فَهُوَ جَوْرٌ عَلَى الصَّبِيِّ.
📚کافی ج۶ص۴٠

ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود :شیر دادن بیست و یک ماه است پس آنچه از این مقدار ناقص گردد، ستم و ظلم بر کودک است.

✅با توجه به روایات شیعه که دو مورد آن ذکر شد، دوره کامل شیردهی دو سال کامل است و اگر خواستند کمتر بدهند حداقل بیست و یک ماه باید به کودک شیر داده شود و در صورت نقصان از ٢١ ماه، جور و ستم بر کودک محسوب می شود.

✅در این رابطه به آیه شریفه ٢٣٣ سوره بقره هم مراجعه شود.

✅در صورت مرگ مادر یا بیماری و مشکلاتی که منجر به خشکیدن شیر مادر می شده است ،در زمان اهل بیت علیهم السلام معمولا برای ادای حق کودک، برای او دایه و مرضعه می گرفتند تا حق شیر او ادا شود و احکام مختلفی از جمله دقت در انتخاب دایه به خاطر تاثیر شیر بر طبع کودک و... در روایات شیعه بیان شده است ولی متأسفانه امروزه به جای این کار از اغذیه ساخته شده ای در این موارد استفاده می شود و چه بسا در این ارتباط به حق کودک ظلم شود و حتی بعضی مادران عمدا مدت اندکی به کودک شیر می دهند و سپس با غذاهای مصنوعی او را تغذیه می کنند که در روایت فوق دیدیم که نقصان #شیردهی از ٢١ ماه، جور و ستم بر کودک است.