هَلْ یَکْرَهُ النَّظَرُ فِی المِرآةِ بِاللَّیْلِ؟



✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :


1⃣ در قسمتی از زیارت معروف به زیارت آل یاسین خطاب به مولایمان امام زمان صلوات اللَّه علیه می گوییم :

فَالْحَقُّ مَا رَضِیتُمُوهُ وَ الْبَاطِلُ مَا سَخِطْتُمُوهُ وَ الْمَعْرُوفُ مَا أَمَرْتُمْ بِهِ وَ الْمُنْکَرُ مَا نَهَیْتُمْ عَنْهُ

ترجمه : پس حق آن چیزی است که شما آن را بپسندید و باطل آن چیزی است که شما به آن ناراضی باشید و مکروه بشمارید و معروف و کار نیک آن است که شما به آن أمر نمایید و #منکر آن است که شما از آن #نهی فرمائید!

📚الاحتجاج ص ۲۷۵- ۲۷۷



2⃣قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِين لَأَنْسُبَنَّ الْإِسْلَامَ نِسْبَةً لَمْ يَنْسُبْهُ أَحَدٌ قَبْلِي وَ لَا يَنْسُبُهُ أَحَدٌ بَعْدِي إِلَّا بِمِثْلِ ذَلِكَ إِنَّ الْإِسْلَامَ هُوَ التَّسْلِيمُ وَ التَّسْلِيمَ هُوَ الْيَقِينُ وَ الْيَقِينَ هُوَ التَّصْدِيقُ وَ التَّصْدِيقَ هُوَ الْإِقْرَارُ وَ الْإِقْرَارَ هُوَ الْعَمَلُ وَ الْعَمَلَ هُوَ الْأَدَاءُ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَمْ يَأْخُذْ دِينَهُ عَنْ رَأْيِهِ وَ لَكِنْ أَتَاهُ مِنْ رَبِّهِ فَأَخَذَ بِهِ

📚كافي ج۲ص۴۶

امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه فرمود : نسب اسلام را به گونه ای بیان کنم که هیچ کس قبل از من بیان نکرده باشد و بعد از من هم کسی بیان نکند مگر مانند آن :
همانا اسلام همان تسلیم است و تسلیم همان یقین است و یقین همان تصدیق است و تصدیق همان اقرار است و اقرار همان عمل است و عمل همان انجام دادن است، همانا مؤمن دین خود را از رأي و نظر خود نمی گیرد، بلکه از طرف پروردگارش به او می رسد و به آن عمل می کند!



3⃣قَالَ الصَّادِقُ : كُلُّ شَيْ ءٍ مُطْلَقٌ حَتَّى يَرِدَ فِيهِ نَهْيٌ

📚 الفقيه ج۱ص۳۱۷

امام صادق صلوات اللَّهِ علیه فرمود : هر چیزی مطلق (آزاد) است تا اینکه در مورد آن نهیی برسد!



✅ طبق روایات فوق و غیره، منکر و مکروه و گناه چیزی است که معصومین از آن نهی کرده باشند و تا زمانی که نص قابل عمل از جانب معصومین در مورد کراهت نگاه کردن در آئینه در شب به دست ما نرسد، نمی توان آن را جزو مکروهات و منهیات به حساب آورد و با توجه به اینکه در منابع متداول و معتبر شیعه روایتی خاص یا عام مبنی بر کراهت نگاه کردن در آئینه در شب نرسیده است، نهی و کراهتی بر آن مترتب نیست و نمی توان نهی شرعی برای آن قائل شد.




✅ به امتثال أمر مولایمان در حدیث «وَ أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ»، بسیار و فراوان می گوئیم :

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ