Loading...

سوال ١۴٧- #طریقه_توسل_و #طلب_حاجات_از_اهل_بیت علیهم السلام چگونه است؟


✅پاسخ : یکی از برکات مهمی که شیعیان و محبین اهل بیت علیهم السلام می توانند از آن بهره فراوان ببرند توسل به معصومین جهت رسیدن به حاجات مختلف است. البته این موضوع مورد انکار شدید نواصب علیهم لعنة الله واقع شده است و در مقابل برخی از اهل غلو در این موضوع به افراط کشیده شده اند. در این مختصر چکیده‌ای از برخی از راه‌هایی که می توان از آن بهره برد را ذکر می کنيم. إن شاءالله

✅یکی از طرق متوسل شدن به اهل بیت علیهم السلام، درخواست دعا از آنها می باشد. نمونه های فراوانی در روایات وجود دارد که اصحاب، از اهل بیت علیهم السلام درخواست دعا برای حوائج مختلف می نمودند و ائمه معصومین علیهم السلام برای آنها دعا می نمودند که چند مورد آن ذکر می شود:

عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنِ (الْحَسَنِ بْنِ سَعِیدٍ) أَنَّهُ دَخَلَ عَلَی أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا فَقَالَ لَهُ ابْنُ غَیْلَانَ.... قَالَ إِنِّی خَلَّفْتُ امْرَأَتِی وَ بِهَا حَمْلٌ فَادْعُ اللَّهَ أَنْ یَجْعَلَهُ غُلَاماً فَأَطْرَقَ إِلَی الْأَرْضِ طَوِیلًا ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ لَهُ سَمِّهِ عَلِیّاً فَإِنَّهُ أَطْوَلُ لِعُمُرِهِ وَ دَخَلْنَا مَکَّةَ فَوَافَانَا کِتَابٌ مِنَ الْمَدَائِنِ أَنَّهُ وُلِدَ لَهُ غُلَامٌ
📚کافی ج ۶ص ١١

ترجمه :در حدیثی ابن غیلان به امام رضا علیه السلام عرض کرد :الله امور شما را اصلاح فرماید، من همسر خود را ترک کردم در حالی که باردار بود، شما دعا بفرمائید که الله آن را پسر قرار دهد!. امام مدت طولانی سر به سوی زمین پایین انداخت و سکوت نمودند سپس سرشان را بلند کردند و فرمودند :نام او را علی بگذار زیرا باعث طولانی تر شدن عمر او می شود. راوی گوید :ما وارد مکه شدیم پس نامه ای از مدائن به ما رسید که پسری برای او متولد شده است.

عَنْ أَبِی عَوْفٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَیْهِ فَأَلْطَفَنِی وَ قَالَ إِنَّ رَجُلًا مَکْفُوفَ الْبَصَرِ أَتَی النَّبِیَّ فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ ادْعُ اللَّهَ أَنْ یَرُدَّ عَلَیَّ بَصَرِی قَالَ فَدَعَا اللَّهَ فَرَدَّ عَلَیْهِ بَصَرَهُ...
📚بصائر الدرجات ج ١ص ٢٧٢

ترجمه :ابی عوف گوید :من بر امام صادق علیه السلام وارد شدم، آن حضرت با من ملاطفت نمودند و فرمودند :همانا مردی کور نزد رسول الله صلی الله علیه و آله آمد و گفت :یا رسول الله از الله درخواست کن که چشم من را به من برگرداند؛ پس رسول الله دعا نمودند و چشمان و بینایی به او برگشت..

فی حدیث قال حارثه قَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ ادْعُ اللَّهَ لِی أَنْ یَرْزُقَنِی الشَّهَادَةَ مَعَکَ فَقَالَ اللَّهُمَّ ارْزُقْ حَارِثَةَ الشَّهَادَةَ فَلَمْ یَلْبَثْ إِلَّا أَیَّاماً حَتَّی بَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ ص سَرِیَّةً فَبَعَثَهُ فِیهَا فَقَاتَلَ فَقَتَلَ تِسْعَةً أَوْ ثَمَانِیَةً ثُمَّ قُتِلَ
📚کافی ج ٢ص ۵۴

ترجمه :در حدیثی حارثه به رسول الله صلی الله علیه و آله عرض کرد:یا رسول الله از الله بخواه که شهادت همراه شما را به من روزی کند، رسول الله فرمود :یا الله به حارثه شهادت را روزی کن. پس چند روزی بیشتر طول نکشید که رسول الله گروهی را برای جهاد فرستادند و حارثه را نیز همراه آنها فرستادند. او مشغول جهاد شد و هشت یا نه نفر را کشت و سپس کشته شد.

✅از این نمونه روایات، فراوان در مجامع حدیثی وارد شده است که ما در مورد کلیه حاجات معقول بدون هیچ گونه محدودیت می توانیم از معصومین علیهم السلام درخواست کنیم که برای ما از الله طلب کنند تا حاجت ما روا شود و این یک موقعیت و فرصت بسیار خوبی است که ما در مورد حاجاتی که داریم از هر کدام از معصومین که خواستیم درخواست دعا کنیم.
ممکن است کسی بگوید :درخواست و التماس دعا را که از همه مردم می توان درخواست کرد! در پاسخ گفته می شود که بین دعای امام و دیگران تفاوت های زیادی وجود دارد که دو مورد آن اشاره می شود :

✅١- از خصوصیات امام معصوم «مستجاب الدعوه» بودن است. دیگران اگر برای ما دعا کنند ممکن است اجابت نشود ولی اگر امام برای شفای سرطان یا زنده شدن مرده یا هر حاجت معقول دیگر دعا کند، مستجاب می شود :به روایت زیر دقت کنید :

امام رضا علیه السلام در حدیثی فرمودند :امام (معصوم) دارای نشانه هایی می باشد. تا آنجا که فرمودند :
وَ یَکُونُ دُعَاؤُهُ مُسْتَجَاباً حَتَّی إِنَّهُ لَوْ دَعَا عَلَی صَخْرَةٍ لَانْشَقَّتْ بِنِصْفَیْنِ....

یعنی دعای امام مستجاب می باشد به گونه ای که اگر بر سنگی دعا کند، آن سنگ از وسط به دو نیم می شود...
📚من لا یحضره الفقيه ج ۴ص ۴١٨

✅٢- وقتی از امام درخواست دعا می شود، اگر نوع درخواست ما یا چیزی که درخواست می کنیم، صحیح نباشد، امام آن را اصلاح می کند:


شعیب به امام صادق علیه السلام گفت :فدایت شوم؛ برای من دعا کن که مرا از خلقش بی نیاز کند. امام فرمود :همانا الله رزق هر که را بخواهد بر دست هر که خواست قرار می دهد، ولکن از الله درخواست کن :که تو را از نیازی که تو را به خلق پست و لئیم پروردگار ناچار کند بی نیاز کند.
📚کافی ج ۳ ص۶۶٣

مشاهده می شود که امام چطور دعای این شخص را اصلاح فرمودند. پس در کلیه حاجات می توانیم و بهتر است که به هر کدام از معصومین علیهم السلام که خواستیم متوسل شویم و از آنها بخواهیم که برای حاجت ما دعا کنند و از این فرصت و رحمت استفاده ببریم.

✅راه دیگر در توسل به معصومین علیهم السلام، قسم دادن الله به حق آنها می باشد که دهها مورد آن در کتب روائی و ادعیه مأثوره به دست ما رسیده است به چند نمونه توجه کنید :

عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ قَالَ: إِنَّ عَبْداً مَکَثَ فِی النَّارِ سَبْعِینَ خَرِیفاً وَ الْخَرِیفُ سَبْعُونَ سَنَةً قَالَ ثُمَّ إِنَّهُ سَأَلَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ لَمَّا رَحِمْتَنِی قَالَ فَأَوْحَی اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ إِلَی جَبْرَئِیلَ أَنِ اهْبِطْ إِلَی عَبْدِی فَأَخْرِجْهُ قَالَ یَا رَبِّ وَ کَیْفَ لِی بِالْهُبُوطِ فِی النَّارِ قَالَ إِنِّی قَدْ أَمَرْتُهَا أَنْ تَکُونَ عَلَیْکَ بَرْداً وَ سَلَاماً قَالَ یَا رَبِّ فَمَا عِلْمِی بِمَوْضِعِهِ قَالَ إِنَّهُ فِی جُبٍّ مِنْ سِجِّینٍ قَالَ فَهَبَطَ فِی النَّارِ فَوَجَدَهُ وَ هُوَ مَعْقُولٌ عَلَی وَجْهِهِ فَأَخْرَجَهُ فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَّ یَا عَبْدِی کَمْ لَبِثْتَ تُنَاشِدُنِی فِی النَّارِ قَالَ مَا أُحْصِیهِ یَا رَبِّ قَالَ أَمَا وَ عِزَّتِی لَوْ لَا مَا سَأَلْتَنِی بِهِ لَأَطَلْتُ هَوَانَکَ فِی النَّارِ وَ لَکِنَّهُ حَتْمٌ عَلَی نَفْسِی أَنْ لَا یَسْأَلَنِی عَبْدٌ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ إِلَّا غَفَرْتُ لَهُ مَا کَانَ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ وَ قَدْ غَفَرْتُ لَکَ الْیَوْمَ
📚امالی صدوق ص ٣٩٨

ترجمه :امام باقر علیه السلام فرمود :همانا بنده ای هفتاد خریف، که هر خریف، هفتاد سال است؛ در آتش جهنم درنگ می کند. سپس از الله عزوجل درخواست می کند که:به حق محمد و اهل بیت او به من رحم کن، پس الله جل جلاله به جبرئيل وحی می کند که به سوی بنده من فرود آی و او را بیرون آور، جبرئيل گوید:ای رب، من چگونه می توانم در آتش فرود آیم؟ می فرماید:من به آتش دستور داده ام که بر تو سرد و سلامت گردد، گوید :ای رب، من از کجا جایش را بدانم؟ می فرماید:او در چاهی از سجین است، جبرئيل در آتش فرود می آید و می یابد که او بر صورتش گره خورده است پس او را بیرون می آورد، الله عزوجل می فرماید :ای بنده من، چند مدت است که در آتش مرا قسم می دهی؟ گوید :ای رب، شمارش آن را ندارم، رب می فرماید :آگاه باش به عزتم سوگند که اگر آنچه با آن از من درخواست نمودی نبود، خواری تو را در آتش طولانی می کردم ولکن من بر خودم حتم نموده ام که هیچ بنده ای به حق محمد و آل محمد از من درخواست نکند مگر اینکه آنچه بین من و او می باشد را مورد مغفرت قرار دهم و امروز تو را آمرزیدم.

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیُ قُلْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ مَا تَقُولُ فِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ قَالَ ذَاکَ نَفْسِی قُلْتُ فَمَا تَقُولُ فِی الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ قَالَ هُمَا رُوحَایَ وَ فَاطِمَةُ أُمُّهُمَا ابْنَتِی یَسُوؤُنِی مَا سَاءَهَا وَ یَسُرُّنِی مَا سَرَّهَا أُشْهِدُ اللَّهَ أَنِّی حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَهُمْ وَ سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَهُمْ یَا جَابِرُ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَدْعُوَ اللَّهَ فَیَسْتَجِیبَ لَکَ فَادْعُهُ بِأَسْمَائِهِمْ فَإِنَّهَا أَحَبُّ الْأَسْمَاءِ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
📚بحار ج ٩۴ص ٢

ترجمه :امام باقر علیه السلام فرمود :جابر گوید به رسول الله صلی الله علیه و آله گفتم :در مورد علی بن ابیطالب چه می فرمایید؟ فرمود:او نفس من است.گفتم :در مورد حسن و حسین چه می فرمایید؟ فرمود:آن دو روح من هستند و فاطمه مادر آنها دختر من است، هر چه او را ناراحت کند مرا هم ناراحت می کند و هر چه او را مسرور کند مرا هم مسرور می کند، من الله را شاهد می گیرم که من در جنگ هستم با هر که با آنها در جنگ باشد و در صلح و سلامت هستم با هر که با آنها در صلح و سلامت باشد. ای جابر! هر گاه خواستی الله را بخوانی و او برایت مستجاب کند با نام‌های آنها، الله را بخوان زیرا محبوب‌ترین نام‌ها در نزد الله هستند.

✅مشاهده می شود که چگونه قسم دادن الله به حق محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین، گره از مشکلات باز می کند و این یک طریق توسل صحیح و یقینی در اعتقادات شیعیان می باشد. به نمونه دیگر در قسمت بعد توجه کنید:👇👇👇👇👇

عَنْ سَمَاعَةَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ إِذَا کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ إِلَی اللَّهِ فَقُلِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ فَإِنَّ لَهُمَا عِنْدَکَ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ وَ قَدْراً مِنَ الْقَدْرِ فَبِحَقِّ ذَلِکَ الشَّأْنِ وَ ذَلِکَ الْقَدْرِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا فَإِنَّهُ إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ لَمْ یَبْقَ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَ لَا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ وَ لَا مُؤْمِنٌ مُمْتَحَنٌ إِلَّا وَ هُوَ یَحْتَاجُ إِلَیْهِمَا فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ.
📚کافی ج ٢ص ۵۶٢

ترجمه :سماعه گوید :امام کاظم علیه السلام به من فرمود :ای سماعه، اگر به سوی الله عزوجل حاجتی داشتی بگو:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ فَإِنَّ لَهُمَا عِنْدَکَ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ وَ قَدْراً مِنَ الْقَدْرِ فَبِحَقِّ ذَلِکَ الشَّأْنِ وَ ذَلِکَ الْقَدْرِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا

(به جای کذا و کذا حاجت ذکر می شود)

زیرا وقتی روز قیامت شد هیچ ملک مقرب و نبی مرسل و مؤمن آزموده شده ای باقی نمی ماند مگر اینکه در آن روز به پیامبر و امیرالمؤمنین صلوات الله علیهما و آلهما محتاج می گردند.

رسول الله صلی الله علیه و آله به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند :

یا علی، وقتی امری تو را به فزع و وحشت انداخت بگو :

اللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ إِلَّا فَرَّجْتَ عَنِّی

یعنی :یا الله به حق محمد و آل محمد برای من گشایش و فرج قرار ده.
📚بحار ج ٧٧ص ۶۵

✅صدها روایت و دعا جواز و اهمیت والای قسم دادن الله را به حق محمد و آل محمد در وقت دعا ثابت می کند که این امر یکی از راههای صحیح و مؤثر به درگاه الهی می باشد و همانطور که مشخص است در مورد کلیه حاجات مثل شفای بیمار و دفع بلا و ازدیاد روزی و.... می توان از این راه مؤثر استفاده نمود و از برکات آن استفاده کرد.

✅راه دیگر برای واسطه قرار دادن و توسل به اهل بیت معصومین علیهم السلام در احادیث زیر مشاهده می شود :

عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: لَا یَزَالُ الدُّعَاءُ مَحْجُوباً عَنِ السَّمَاءِ حَتَّی یُصَلَّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
📚کافی ج ٢ص ۴٩١

ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود :دعا همواره محجوب است (بالا نمی رود) تا وقتی که بر محمد و آل محمد صلوات فرستاده شود.

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ مَنْ دَعَا وَ لَمْ یَذْکُرِ النَّبِیَّ رَفْرَفَ الدُّعَاءُ عَلَی رَأْسِهِ فَإِذَا ذَکَرَ النَّبِیَّ رُفِعَ الدُّعَاءُ
📚کافی ج ٢ص ۴٩٠

ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود :کسی که دعا کند ولی پیامبر صلی الله علیه و آله را ذکر نکند، دعا بر بالای سر او بال می زند (بالا نمی رود) پس وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله را ذکر کرد، دعا بالا برده می شود.

✅از روایات فوق و امثال آنها یک راه دیگر برای رسیدن به حاجت به درگاه الهی مشخص می شود که آن صلوات فرستادن بر محمد و آل محمد قبل و بعد از دعا می باشد بلکه هیچ دعایی بدون آن بالا نمی رود.
در برخی روایات آمده است کسی که صد بار صلوات بفرستد، الله صد حاجت او را برآورده می کند و در اکثر بندهای دعاهای بی نظیر صحیفه سجادیه صلوات بر محمد و آل محمد را مشاهده می کنیم. در برخی مکان‌ها به علت عدم دقت مشاهده می شود که مؤمنین صلوات فرستادن در کنار دعا را فراموش می کنند که لازم است در این باره دقت شود.


✅طریق دیگر برای وسیله قرار دادن معصومین علیهم السلام در حاجات شفیع قرار دادن آنها و درخواست شفاعت می باشد که مانند موارد قبل در کلیه حاجات می توان این کار را انجام داد چرا که معصومین علیهم السلام صاحب شفاعت مقبوله در درگاه الهی هستند و اگر در حاجات ما شفاعت نمایند قطعا الله شفاعت آنها را می پذیرد. به روایات زیر دقت کنید :

در زیارت جامعه کبیره خطاب به ائمه معصومین علیهم السلام می گوئیم :

زَائِرٌ لَکُمْ عَائِذٌ بِکُمْ لَائِذٌ بِقُبُورِکُمْ مُسْتَشْفِعٌ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِکُمْ وَ مُتَقَرِّبٌ بِکُمْ إِلَیْهِ وَ مُقَدِّمُکُمْ أَمَامَ طَلِبَتِی وَ حَوَائِجِی وَ إِرَادَتِی فِی کُلِّ أَحْوَالِی وَ أُمُورِی

ترجمه :من زائر شما هستم و به شما پناه آورده ام و به قبور شما پناهنده شده ام و به سوی الله عزوجل توسط شما طلب شفاعت می کنم و به وسیله شما به او تقرب می جویم و شما را در برابر خواسته ام و حوائجم و اراده ام در کلیه احوال و امورم، جلو می اندازم..

در قسمت دیگری از این زیارت خطاب می کنیم :و لکم... الشفاعه المقبوله..

ترجمه :.. و برای شما شفاعت پذیرفته شده می باشد...
📚من لا یحضره الفقيه ج ٢ص ۶١۴

در زیارت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه که در کتاب کافی از امام علی نقی علیه السلام نقل شده است خطاب به مولایمان امیرالمؤمنین می گوئیم:

یَا وَلِیَّ اللَّهِ إِنَّ لِی ذُنُوباً کَثِیرَةً فَاشْفَعْ لِی إِلَی رَبِّکَ یَا مَوْلَایَ فَإِنَّ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَاماً مَعْلُوماً وَ إِنَّ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ جَاهاً وَ شَفَاعَةً

ترجمه :ای ولی الله، من گناهان زیادی دارم پس برای من به سوی پروردگارت شفاعت کن زیرا در نزد الله برای تو مقام محمود و معلوم می باشد و همانا برای تو در نزد الله جاه و شفاعت می باشد...

✅در باب مقبول بودن شفاعت معصومین علیهم السلام و جواز شفیع قرار دادن آنها در کلیه حاجات، احادیث و زیارات فراوانی وجود دارد که چند نمونه ذکر شد و ما می توانیم برای رسیدن به حاجات خود هر چه که باشد، با طلب شفاعت از اهل بیت علیهم السلام به حاجت خود برسیم. مثلا خطاب به امام هشتم علیه السلام بگوئیم :ای مولای من جهت نجات من از فقر و بیماری به درگاه پروردگار شفاعت نمائید وامثال این عبارات...

✅اما یکی از مهمترین طرق توسل به اهل بیت علیهم السلام که مورد نزاع واقع شده است، مطرح نمودن حاجت با خود امام علیه السلام است که إن شاءالله با ذکر روایاتی سبک صحیح آن را با خود روایات معرفی می کنیم.

تعجب است از عده ای که مطرح کردن حاجت را نسبت به مردم عادی جایز و معقول می پندارند ولی وقتی نوبت به اهل بیت علیهم السلام با آن همه فضائل و مناقب می شود می گویند :فقط طلب شفاعت و طلب دعا برای حاجات جائز است در حالی که با اعتقاد به اینکه همه حول و قوه ها از جانب الله است و آنها بدون اراده الله کاری انجام نمی دهند و سایر اعتقادات لازم، می توان کلیه حاجات را با اهل بیت علیهم السلام مطرح نمود و البته اهل بیت علیهم السلام خودشان بهتر می دانند که در قبال حاجتی که با آنها مطرح شده است چه کاری برای ما انجام دهند.
ابتدا چند مورد از روایاتی که جواز مطرح کردن کلیه حاجات را با معصومین نشان می دهد ذکر می کنیم :


عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ دَعَانِی الشَّوْقُ إِلَیْکَ أَنْ تَجَشَّمْتُ إِلَیْکَ عَلَی مَشَقَّةٍ فَقَالَ لِی لَا تَشْکُ رَبَّکَ فَهَلَّا أَتَیْتَ مَنْ کَانَ أَعْظَمَ حَقّاً عَلَیْکَ مِنِّی فَکَانَ مِنْ قَوْلِهِ فَهَلَّا أَتَیْتَ مَنْ کَانَ أَعْظَمَ حَقّاً عَلَیْکَ مِنِّی أَشَدَّ عَلَیَّ مِنْ قَوْلِهِ لَا تَشْکُ رَبَّکَ قُلْتُ وَ مَنْ أَعْظَمُ عَلَیَّ حَقّاً مِنْکَ قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ أَلَّا أَتَیْتَ الْحُسَیْنَ فَدَعَوْتَ اللَّهَ عِنْدَهُ وَ شَکَوْتَ إِلَیْهِ حَوَائِجَکَ
📚کامل الزیارات ص ١۶٨

ترجمه :عبدالله بن ابی یعفور گوید :به امام صادق علیه السلام گفتم : شوق به شما مرا بر آن داشت که با سختی و مشقت نزد شما آیم. پس امام به من فرمود :از رب خود شکایت مکن، پس آیا نزد آن کسی که بیش از من بر تو حق داشت نرفتی؟! این گفتار امام بیش از گفتار اولش که فرمود: از رب خود شکایت مکن، بر من سخت آمد، گفتم :چه کسی حق او بر من از شما عظیم تر است؟! فرمود:حسین بن علی علیه السلام، آیا نزد حسین علیه السلام نمی روی تا در نزد او به درگاه الله دعا کنی و حوائجت را به او شکایت کنی (برایش بیان کنی و مطرح نمایی)؟

إِسْحَاقُ قَالَ: حَدَّثَنِی أَبُو هَاشِمٍ الْجَعْفَرِیُّ، قَالَ: شَکَوْتُ إِلی أَبِی مُحَمَّدٍ علیه السلام ضِیقَ الْحَبْسِ، وَ کَتَلَ الْقَیْدِ، فَکَتَبَ إِلَیَّ: «أَنْتَ تُصَلِّی الْیَوْمَ الظُّهْرَ فِی مَنْزِلِکَ» فَأُخْرِجْتُ فِی وَقْتِ الظُّهْرِ، فَصَلَّیْتُ فِی مَنْزِلِی کَمَا قَالَ علیه السلام.
وَ کُنْتُ مُضَیَّقاً، فَأَرَدْتُ أَنْ أَطْلُبَ مِنْهُ دَنَانِیرَ فِی الْکِتَابِ فَاسْتَحْیَیْتُ فَلَمَّا صِرْتُ إِلی مَنْزِلِی وَجَّهَ إِلَیَّ بِمِائَةِ دِینَارٍ، وَ کَتَبَ إِلَیَّ: «إِذَا کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ، فَلاَ تَسْتَحْیِ وَ لاَ تَحْتَشِمْ وَ اطْلُبْهَا ؛ فَإِنَّکَ تَری مَا تُحِبُّ إِنْ شَاءَ اللّهُ
📚کافی ج ١ص ۵٠٨

ترجمه :أبو هاشم جعفری گوید:به أبا محمد (امام عسکری علیه السلام) از تنگی زندان و سختی بند شکایت کردم (یعنی این سختی خود را برای امام بیان نمودم و مطرح کردم)، امام به من نوشتند:تو امروز نماز ظهر را در منزل خود می خوانی، پس من در وقت نماز ظهر از زندان خارج کرده شدم و همانطور که امام فرموده بود در منزل خود نماز خواندم و در تنگی معیشت بودم و قصد داشتم در نامه چند دینار از امام طلب نمایم ولی خجالت کشیدم، پس وقتی به منزل خود رسیدم صد دینار برای من فرستادند و برای من نوشتند :وقتی برای تو حاجتی بود حیا نکن و خجالت نکش و آن را طلب کن، پس همانا تو آنچه دوست داری می بینی إن شاءالله

عَنْ أَبِی هَاشِمٍ الْجَعْفَرِیِّ، قَالَ شَکَوْتُ إِلی أَبِی مُحَمَّدٍ علیه السلام الْحَاجَةَ، فَحَکَّ بِسَوْطِهِ الاْءَرْضَ، قَالَ: وَ أَحْسَبُهُ غَطَّاهُ بِمِنْدِیلٍ، وَ أَخْرَجَ خَمْسَمِائَةِ دِینَارٍ فَقَالَ: یَا أَبَا هَاشِمٍ، خُذْ وَ أَعْذِرْنَا
📚کافی ج ١ص ۵٠٧

ترجمه :أبو هاشم جعفری گوید :به امام عسکری علیه السلام از نیاز و احتیاج شکایت کردم، امام با تازیانه بر زمین خراشیدند و فکر کنم با دستمالی آن را پوشاندند و پانصد دینار بیرون آوردند و فرمودند:ای أبا هاشم، این را بگیر و ما را معذور بدار.

✅با مطالعه روایات کتب معتمد مشاهده می شود که در انواع و اقسام مشکلات و مسائل اصحاب اهل بیت علیهم السلام به آنها مراجعه می نمودند و مشکل خود را مطرح می کردند و امام با هر کدام آنها آنطور که صلاح بود رفتار می نمودند. مثلا به بعضی دعا یاد می دادند، برای برخی خودشان دعا می کردند و مشکل برخی را هم به سبک معجزه با کشیدن دست و....برطرف می نمودند. این مختصر گنجایش صدها مورد روائی این موضوع را ندارد ولی بر کسی پوشیده نیست که اصحاب اهل بیت علیهم السلام با مراجعه به ائمه معصومین علیهم السلام انواع و اقسام مشکلات خود از کوری و پیسی گرفته تا فقر و مشکلات دیگر را برطرف می نمودند و عرض حاجت و مطرح نمودن مشکل و بیان گرفتاری که در لغت عرب به آن «شکایة»گفته می شود امری مرسوم و کاری جائز حتی در بین مردم عادی می باشد ولی یکی ازفرق ها در اینجاست که هر چه آن کس که ما مشکل خود را برایش مطرح می کنیم و به اصطلاح به او شکایت می کنیم، الله قدرت بیشتری به او عطا کرده باشد، نفع ما بیشتر خواهد بود. اهل بیت علیهم السلام به خاطر علم و توانائی خاصی که پروردگار به آنها عطا کرده است همواره پناهگاه مردم بوده و هستند و حتی بسیاری از اوقات دشمنان آنها جهت رفع گرفتاری به آنها متوسل و پناهنده می شدند. به نمونه های دیگری در جواز شکایت یعنی بیان حاجت و نیاز با امام در قسمت بعد توجه کنید:👇👇👇👇
عبدالرحیم گوید :من بر امام صادق علیه السلام وارد شدم و گفتم :من یک دعا اختراع کرده ام! امام فرمودند :رها کن مرا از اختراعت!، وقتی مشکلی برای تو رخ داد به رسول الله صلی الله علیه و آله پناه ببر و دو رکعت نماز بخوان و آن را به رسول الله صلی الله علیه و آله هدیه کن. گفتم :چگونه این کار را انجام دهم؟ فرمود:غسل می کنی و دو رکعت نماز می خوانی که مانند نماز فریضه (با تکبیرات) آن را آغاز می کنی و مانند تشهد نماز فریضه، در آن می خوانی، پس وقتی از تشهد فارغ شدی و سلام دادی می گوئي :

اللّهُمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ، وَ مِنْکَ السَّلاَمُ، وَ إِلَیْکَ یَرْجِعُ السَّلاَمُ ؛ اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ بَلِّغْ رُوحَ مُحَمَّدٍ مِنِّی السَّلاَمَ، وَ أَرْوَاحَ الاْءَئِمَّةِ الصَّادِقِینَ سَلاَمِی، وَ ارْدُدْ عَلَیَّ مِنْهُمُ السَّلاَمَ، وَ السَّلاَمُ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکَاتُهُ ؛ اللّهُمَّ إِنَّ هَاتَیْنِ الرَّکْعَتَیْنِ هَدِیَّةٌ مِنِّی إِلی رَسُولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله، فَأَثِبْنِی عَلَیْهِمَا مَا أَمَّلْتُ وَ رَجَوْتُ فِیکَ وَ فِی رَسُولِکَ یَا وَلِیَّ الْمُوءْمِنِینَ

سپس به سجده برو و چهل بار بگو :

یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ، یَا حَیُّ لاَ یَمُوتُ، یَا حَیُّ لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ، یَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الاْءِکْرَامِ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ،

سپس گونه راست را بر زمین بگذار و همین دعا را چهل بار بخوان و بعد گونه چپ را بگذار و آن را چهل بار بگو، سپس سرت را بلند کن و دستانت را بکش و باز چهل بار آن را بگو، سپس دستت را به سوی گردنت برگردان و با حرکت دادن انگشت سبابه التجاء کن و آن را چهل بار بگو، سپس ریش خود را با دست چپ بگیر و گريه کن یا خودت را به حالت گریه کنندگان در آور و بگو :

یَا مُحَمَّدُ یَا رَسُولَ اللّهِ، أَشْکُو إِلَی اللّهِ وَ إِلَیْکَ حَاجَتِی، وَ إِلی أَهْلِ بَیْتِکَ الرَّاشِدِینَ حَاجَتِی، وَ بِکُمْ أَتَوَجَّهُ إِلَی اللّهِ فِی حَاجَتِی.

یعنی:ای محمد ای رسول الله من حاجت خود را به الله و به شما و به اهل بیت راشدین تو #شکایت می کنم (حاجتم را برای الله و شما و اهل بیت شما بیان می کنم) و به وسیله شما به سوی الله در این حاجتم متوجه می شوم.
سپس به سجده می روی و می گوئی :

«یَا أَللّهُ یَا أَللّهُ » تا اینکه نفست قطع شود، بعد بگو :
صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا»

(به جای «کذا و کذا» حاجت مورد نظر گفته می شود)

امام صادق علیه السلام فرمود :من از جانب الله ضمانت می کنم که از آن مکان حرکت نکند مگر اینکه حاجت او برآورده شود.
📚کافی ج ٣ص ۴٧۶

✅این یک نماز حاجت بسیار مهم و معتبر است که به مؤمنین توصیه می شود برای حوائج گره خورده خود به آن عمل نمایند و در متن روایت دقت شود که صریحا می گوئیم :یا الله، من حاجتم را به تو و پیامبر و ائمه معصومین علیهم السلام شکایت می کنم یعنی حاجتم را برای شما بیان می کنم .

عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مُوسی، قَالَ: أَلْحَحْتُ عَلی أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام فِی شَیْءٍ أَطْلُبُهُ مِنْهُ، فَکَانَ یَعِدُنِی، فَخَرَجَ ذَاتَ یَوْمٍ لِیَسْتَقْبِلَ وَالِیَ الْمَدِینَةِ وَ کُنْتُ مَعَهُ، فَجَاءَ إِلی قُرْبِ قَصْرِ فُلاَنٍ، فَنَزَلَ تَحْتَ شَجَرَاتٍ وَ نَزَلْتُ مَعَهُ أَنَا وَ لَیْسَ مَعَنَا ثَالِثٌ، فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ، هذَا الْعِیدُ قَدْ أَظَلَّنَا وَ لاَ وَ اللّهِ، مَا أَمْلِکُ دِرْهَماً فَمَا سِوَاهُ، فَحَکَّ بِسَوْطِهِ الاْءَرْضَ حَکّاً شَدِیداً، ثُمَّ ضَرَبَ بِیَدِهِ، فَتَنَاوَلَ مِنْهَا سَبِیکَةَ ذَهَبٍ، ثُمَّ قَالَ انْتَفِعْ بِهَا، وَ اکْتُمْ مَا رَأَیْتَ
📚کافی ج١ص ۴٨٨

ترجمه :ابراهیم بن موسی گوید :من بر امام رضا در مورد چیزی که از او طلب نموده بودم اصرار نمودم و آن حضرت به من وعده می داد، روزی امام برای استقبال از والی مدینه بیرون آمده بودند و من هم همراه ایشان بودم، پس آن حضرت به نزدیک قصر شخصی آمدند و در زیر درختانی فرود آمدند و من هم پایین آمدم در حالی که شخص سومی هم با ما نبود، پس گفتم :فدایت شوم، این عید نزدیک شده است و نه به الله قسم، من حتی یک درهم پول هم ندارم، پس امام با تازیانه خود محکم بر زمین کشیدند و سپس دست زدند و یک شمش طلا از آنجا برداشتند و فرمودند :از این بهره گیر و آنچه را دیدی پنهان کن.

✅ دقت کنید که این شخص حاجت خود را با امامش مطرح نمود و امام هم به این نحو مشکل او را حل کرد.
راستی چه اشکالی دارد که ما حاجت خود را به امامان شکایت کنیم؟ آنها که به این امر ایراد می گیرند مگر صدها روایت موجود که اصحاب مشکلات لاعلاج یا صعب العلاج خود را با امام مطرح می کردند و امام علیه السلام به طرق مختلف آنها را کمک می کردند و نجات می دادند، ندیده اند؟!


عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ، قَالَ:...
فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، إِنِّی مُغْتَمٌّ لِشَیْءٍ یُصِیبُنِی فِی نَفْسِی وَ قَدْ أَرَدْتُ أَنْ أَسْأَلَ أَبَاکَ، فَلَمْ یُقْضَ لِی ذلِکَ، فَقَالَ: وَ مَا هُوَ یَا أَحْمَدُ؟ فَقُلْتُ: یَاسَیِّدِی رُوِیَ لَنَا عن آبَائِکَ أَنَّ نَوْمَ الاْءَنْبِیَاءِ عَلی أَقْفِیَتِهِمْ، وَ نَوْمَ الْمُوءْمِنِینَ عَلی أَیْمَانِهِمْ وَ نَوْمَ الْمُنَافِقِینَ عَلی شَمَائِلِهِمْ وَ نَوْمَ الشَّیَاطِینِ عَلی وُجُوهِهِمْ؟ فَقَالَ علیه السلام: کَذلِکَ هُوَ فَقُلْتُ: یَا سَیِّدِی، فَإِنِّی أَجْهَدُ أَنْ أَنَامَ عَلی یَمِینِی، فَمَا یُمْکِنُنِی وَ لاَ یَأْخُذُنِی النَّوْمُ عَلَیْهَا فَسَکَتَ سَاعَةً، ثُمَّ قَالَ: یَا أَحْمَدُ، ادْنُ مِنِّی». فَدَنَوْتُ مِنْهُ، فَقَالَ: أَدْخِلْ یَدَکَ تَحْتَ ثِیَابِکَ فَأَدْخَلْتُهَا، فَأَخْرَجَ یَدَهُ مِنْ تَحْتِ ثِیَابِهِ، وَ أَدْخَلَهَا تَحْتَ ثِیَابِی، فَمَسَحَ بِیَدِهِ الْیُمْنی عَلی جَانِبِیَ الاْءَیْسَرِ، وَ بِیَدِهِ الْیُسْری عَلی جَانِبِیَ الاْءَیْمَنِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ. قَالَ أَحْمَدُ: فَمَا أَقْدِرُ أَنْ أَنَامَ عَلی یَسَارِی مُنْذُ فَعَلَ ذلِکَ بِی علیه السلام وَ مَا یَأْخُذُنِی نَوْمٌ عَلَیْهَا أَصْلاً
📚کافی ج ١ص ۵١۴

احمد بن اسحاق در حدیثی گوید :من به امام حسن عسکری علیه السلام گفتم :من نسبت به امری که در وجودم به من می رسد غمگین هستم و اراده کرده بودم که از پدرتان سؤال کنم ولی نشد، امام فرمود :ای أحمد آن چیست؟ گفتم :ای آقای من، از اجداد شما برای ما روایت شده است که خوابیدن انبیاء بر پشت است و خواب مؤمنین بر دست راست و خوابیدن منافقین بر دست چپ آنها و خواب شیاطین بر روی صورتشان است امام فرمود :بله همین طور است. گفتم :ای آقای من، همانا من کوشش می کنم که بر دست راستم بخوابم ولی برایم ممکن نمی شود و بر روی دست راست خوابم نمی برد. امام مدت زمانی ساکت شدند سپس فرمودند :ای احمد، نزدیک من بیا، من به او نزدیک شدم. فرمود:دستت را به زیر لباست داخل کن. پس من داخل کردم، آن حضرت دستانش را از زیر لباسش خارج کرد و در زیر لباس من داخل نمود و با دست راستش بر طرف چپ من و با دست چپش بر طرف راست من سه بار دست کشید. احمد گوید: از وقتی که امام با من چنین نمود نمی توانم بر دست چپ بخوابم و اصلا بر دست چپ خوابم نمی برد.

الْحَسَنِ، عَنِ الْهَیْثَمِ النَّهْدِیِّ رَفَعَهُ، قَالَ:
شَکَا رَجُلٌ إِلی أَبِی عَبْدِ اللّهِ علیه السلام الاْءُبْنَةَ، فَمَسَحَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ علیه السلام عَلی ظَهْرِهِ، فَسَقَطَتْ مِنْهُ دُودَةٌ حَمْرَاءُ، فَبَرَأَ
📚کافی ج ۵ص ۵۵٠

ترجمه :مردی به امام صادق علیه السلام از مشکل (....) شکایت کرد. امام بر پشت کمر او دست کشیدند پس کرمی قرمز رنگ از او بیرون افتاد و از این مشکل نجات پیدا کرد.

✅ موضوع طرح حاجت و بیان مشکل با دیگران به طور کلی کاری معقول و مرسوم است به روایت زیر دقت کنید :

عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ یَحْیی، عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ، قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ علیه السلام: یَا حَسَنُ، إِذَا نَزَلَتْ بِکَ نَازِلَةٌ، فَلاَ تَشْکُهَا إِلی أَحَدٍ مِنْ أَهْلِ الْخِلاَفِ، وَلکِنِ اذْکُرْهَا لِبَعْضِ إِخْوَانِکَ ؛ فَإِنَّکَ لَنْ تُعْدَمَ خَصْلَةً مِنْ أَرْبَعِ خِصَالٍ إِمَّا کِفَایَةً بِمَالٍ وَإِمَّا مَعُونَةً بِجَاهٍ أَوْ دَعْوَةً فَتُسْتَجَابُ أَوْ مَشُورَةً بِرَأْیٍ
📚کافی ج ٢ص ۴١٢

ترجمه :امام صادق علیه السلام به حسن بن راشد فرمود :ای حسن، وقتی مشکلی بر تو فرود آمد به احدی از اهل خلاف و مخالفین آن را شکایت مکن، ولی آن را برای یکی از برادرانت ذکر کن زیرا (اگر چنین کنی) هرگز یکی از چهار خصلت را از دست نخواهی داد:یا کفایت کردن با مال و یا کمک با وجهه و جایگاه یا دعایی که مستجاب باشد یا مشورت با نظر دادن.

✅ بهترین کسی که از مخلوقین می توان مشکلات و حوائج را با او مطرح نمود امام معصوم است که از جمله این چهار مورد را به جامع ترین شکل ممکن پروردگار به آنها عطا نموده است و مردم می توانند به این خانواده مکرم در حوائج خود متوسل شوند و مشکلات خود را مطرح نمایند و نتیجه بگیرند و یا به طرق صحیح دیگر که برخی از آنها در این مختصر مطرح شد، اهل بیت علیهم السلام را به درگاه پروردگار وسیله قرار دهند. به این روایت دقت کنید :

عَنِ الثُّمَالِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ قَالَ: مَنْ دَعَا اللَّهَ بِنَا أَفْلَحَ وَ مَنْ دَعَاهُ بِغَیْرِنَا هَلَکَ وَ اسْتَهْلَکَ
📚بشارة المصطفی ص ١١٨

ترجمه :امام سجاد علیه السلام فرمود :کسی که به وسیله ما الله را بخواند و دعا کند به نتیجه می رسد و رستگار می شود و کسی که به وسیله غیر ما الله را بخواند هلاک می شود و از بین می رود.


ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ یَرْفَعُهُ إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِذَا زُرْتَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ فَزُرْهُ وَ أَنْتَ حَزِینٌ مَکْرُوبٌ وَ سَاقَ الْحَدِیثَ إِلَی قَوْلِهِ وَ اسْأَلْهُ الْحَوَائِجَ وَ انْصَرِفْ عَنْهُ وَ لَا تَتَّخِذْهُ وَطَناً
📚ثواب الاعمال ص ٨٩

ترجمه :امام صادق علیه السلام فرمود :وقتی أبا عبدالله را زیارت می کنی او را زیارت کن در حالی که محزون و غمگین هستی تا آنجا که فرمود :حوائج را از (امام حسین) درخواست کن و از نزد او بازگرد و آنجا را وطن قرار نده.

✅ مجددا یادآور می شویم که اهل بیت علیهم السلام بدون اذن پروردگار کاری انجام نمی دهند و در برابر مطرح کردن حاجت با آنها یعنی شکایت حاجت و مشکل، رفتارهای مختلف بر حسب مصلحت و خواست الله دارند ولی شکی در جواز شکایت احوال و مشکلات با ائمه اطهار علیهم السلام به قصد لطف و کرم و کمک آنها نیست و محدودیت و استثناء هم در این باره وجود ندارد. به چند نکته زیر هم دقت نمایید :

✅ راههای توسل به معصومین علیهم السلام محدود به موارد ذکر شده نیست ولی اکثر آنها زیر مجموعه همین موارد می باشد.

✅در حدیث 📚بصائر الدرجات از امام باقر علیه السلام روایت شده که در حدیثی به جابر فرمودند :الله ما را بر آنچه که اراده کنیم توانا و قادر نموده است. و در احادیث دیگری آمده است که همه چیز جز گروهی از بنی آدم مطیع ما هستند، ولی اهل بیت علیهم السلام هرگز خلاف خواست و اراده الله، عملی انجام نمی دهند.

✅مورادی که در راههای توسل به آن اشاره شد هر کدام دهها بلکه صدها شاهد و نمونه روائی در کتب معتبر شیعه دارند که جای ذکر آن در این مختصر نیست.

✅امید است آنان که تحت تأثیر برخی تبلیغات، موقع تشرف به زیارت اهل بیت علیهم السلام و مواقع دیگر، از ترس شرک ،از شرح احوال و شکایت حاجات و مشکلات خود به امامشان امتناع می کردند با خواندن روایات این موضوع، خود را از کرم اهل بیت علیهم السلام محروم نکنند و با وجه صحیح و با اعتقاد درست، مطالب خود را با امامشان مطرح نمایند.

✅ با تعلیم معیارهای صحیح از روایات معتبر اهل بیت علیهم السلام در این راستا کاملا باید مراقب باشیم به غلو مبتلا نشویم و لازمه آن شناخت حد و مرز امور از آموزه های اهل بیت علیهم السلام می باشد.

✅ باید دانست اگر چه گرفتار شدن به غلو بسی خطرناک است اما دچار شدن به تقصیر نیز مذمت خاص خود را دارا می باشد.

✅در پایان به این روایت دقت کنید:

اسحاق صحاف گوید :امام کاظم علیه السلام به من فرمود :ای صحاف! گفتم :بله ای پسر رسول الله، فرمود :آیا تو (به علت سحر) از همسر خود باز گرفته شده ای؟ (نمی توانی سراغ او بروی؟) گفتم :بله ای فرزند رسول الله، سه سال است گرفتارم و با هر دوائی معالجه کرده ام و به الله قسم سودی برایم نداشته است امام فرمود :ای صحاف! چرا مرا خبر ندادی و به من نگفتی؟ گفتم :ای فرزند رسول الله به الله قسم بر من مخفی نیست که همانا فرج و گشایش هر چیزی نزد شما هست اما من از شما خجالت کشیدم (که این موضوع را مطرح کنم). امام فرمود :ای صحاف! شخصی که مورد سحر واقع شده و از همسر خود باز گرفته شده چه جای دارد که حیاء مانع او شود؟ آگاه باش که من اراده نمودم که گره کارت را باز کنم و سپس دعایی به او برای نجات تعلیم دادند...
📚بحار ج ٩۵ ص ١١٣

✅ای گروه محبین اهل بیت که همگی غصه ها و مشکلاتی در امور مختلف داریم آیا مشکلات خود را با امام زمان مطرح کرده اید و شکایت به نزد آن حضرت برده اید؟؟ چرا به بسیاری از اسباب مانند دکتر و مشاور و... متوسل شده ایم ولی در اوقات مختلف، مشکلات خود را با امام مطرح و بیان نکرده ایم؟
امیدوارم با دقت در این روایات و توسل به معصومین علیهم السلام و شکایت به آنها راه را برای گشایش مشکلات مادی و معنوی خود باز کنیم إن شاءالله

نظرات (0)

...
نام۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹