✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید :

1⃣حفص بن غياث عن أَبِي عبداللَّه قال: سَأَلْتُهُ عَنْ كَفَّارَةِ النَّذْرِ فَقَالَ كَفَّارَةُ النَّذْرِ كَفَّارَةُ الْيَمِين

📚كافي ج۷ص۴۵۷

حفص گوید :از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد #کفاره_نذر سؤال کردم؛ فرمود : کفاره نذر، همان #کفاره_قسم است!


2⃣عن أَبِي الْحَسَن مُوسَى أَنَّهُ قَالَ: كُلُّ مَنْ عَجَزَ عَنْ نَذْرٍ نَذَرَهُ فَكَفَّارَتُهُ كَفَّارَةُ يَمِينٍ

📚كافي ج۷ص۴۵۷

امام کاظم صلوات اللَّه علیه فرمود : هر کس از نذری که کرده است عاجز شود، پس کفاره آن کفاره قسم است!

3⃣امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد کفاره يمين فرمود : ده مسکین را اطعام می کند، برای هر مسکین یک مُد و یک مشت از گندم يا آرد #یا پوشاندن آن ده مسکین، برای هر کدام دو لباس #یا آزاد کردن یک برده و او در مورد این سه مورد مخير است که هر کدام را که خواست انجام دهد، پس اگر بر هیچ کدام از این سه مورد توانایی نداشت، سه روز روزه بر عهده اوست!

📚كافي ج۷ص۴۵۱


4⃣علي بن أَبي حمزة عن أَبِي عَبْداللَّه قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ كَفَّارَةِ الْيَمِينِ فَقَالَ عِتْقُ رَقَبَةٍ أَوْ كِسْوَةٌ وَ الْكِسْوَةُ ثَوْبَانِ أَوْ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ أَيَّ ذَلِكَ فَعَلَ أَجْزَأَ عَنْهُ فَإِنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ مُتَوَالِيَاتٍ وَ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مُدّاً مُدّاً

📚كافي ج۷ص۴۵۲

علي بن أبي حمزه گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد کفاره قسم سؤال کردم؛ امام فرمودند : آزاد کردن برده یا پوشاندن (ده مسکین) که پوشاندن دو لباس است یا إطعام ده مسکین که هر کدام از اینها را که انجام دهد کفایت می کند، پس اگر توانایی نداشت، پس سه روز روزه پی در پی
و إطعام ده مسکین برای هر کدام یک مُد می باشد!


5⃣إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي إِبْرَاهِيم قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ كَفَّارَةِ الْيَمِينِ فِي قَوْلِهِ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيامُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ مَا حَدُّ مَنْ لَمْ يَجِدْ وَ إِنَّ الرَّجُلَ لَيَسْأَلُ فِي كَفِّهِ وَ هُوَ يَجِدُ فَقَالَ إِذَا لَمْ يَكُنْ عِنْدَهُ فَضْلٌ عَنْ قُوتِ عِيَالِهِ فَهُوَ مِمَّنْ لَا يَجِدُ

📚كافي ج۷ص۴۵۲

اسحاق بن عمار گوید : از امام کاظم صلوات اللَّه علیه در مورد کفاره قسم در مورد گفتار الهی در (سوره مائدة ٨٩) که می فرماید: « پس کسی که (بر إطعام ده مسکین يا پوشاندن آنها یا آزاد کردن بنده) توانایی نداشت، پس سه روز روزه بگيرد، حد عدم توانایی چیست زیرا همانا شخصی با دراز کردن دستش گدایی می کند در حالیکه توانایی دارد!
امام فرمود : هنگامیکه زیادتر از قوت عیالش نزدش نباشد از کسانی است که توانایی ندارد!


قال الله تعالی :
لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الْأَيْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُوا أَيْمَانَكُمْ

اللَّه شما را به خاطر (شكستن) سوگندهاى لغوتان مؤاخذه نمى كند، و لكن شما را به خاطر (شكستن) سوگندهايى كه با اراده جدى خورده ايد مؤاخذه مى كند پس كفاره (شكستن) آن طعام دادن به ده فقير است از متوسط آنچه به خانواده خود مى خورانيد يا لباس پوشاندن بر آنها يا آزاد نمودن يك برده، پس اگر كسى (اينها را) نيابد، (كفاره او) سه روز روزه است. اين است كفاره سوگندهاى شما وقتى كه سوگند ياد كرديد (و شكستيد)، و بايد سوگندهاى خود را حفظ كنيد (و نشكنيد)

6⃣عَنْ أَبِي عبداللَّه فِي قَوْل اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ قَالَ هُوَ كَمَا يَكُونُ أَنَّهُ يَكُونَ فِي الْبَيْتِ مَنْ يَأْكُلُ أَكْثَرَ مِنَ الْمُدِّ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَأْكُلُ أَقَلَّ مِنَ الْمُدِّ فَبَيْنَ ذَلِكَ وَ إِنْ شِئْتَ جَعَلْتَ لَهُمْ أُدْماً وَ الْأُدْمُ أَدْنَاهُ مِلْحٌ وَ أَوْسَطُهُ الْخَلُّ وَ الزَّيْتُ وَ أَرْفَعُهُ اللَّحْمُ

📚كافي ج۷ص۴۵۳

امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد گفتار الهي (در سوره مائده آیه 89)که می فرماید : «از میانه آن چیزی که به أهل خودتان می خوانید» فرمود : آن همانطور است که در خانه کسانی می باشند که بیش از یک مُد می خورند و کسانی هستند که کمتر از یک مُد می خورند، پس بین این (یعنی یک مُد) داده می شود و اگر #خواستی برای آن مساکین خورشت قرار می دهی و خورشت کمترین حد آن #نمک است و میانه آن #سرکه و #روغن_زیتون است و بالاترین آن #گوشت است!

✅ طبق روایات فوق و غیره، کفاره نذر همان کفاره قسم است که در روایات فوق بیان شده است.